Monday, November 15, 2010

Η μαγεία των μπαχαρικών

 IMG_2866 *Το παρακάτω επιδόρπιο είναι ειδικά αφιερωμένο στην γλυκύτατη Αναστασία  γιατί  χάρη στην επιμονή της κατάφερα να διευρύνω τους γαστριμαργικούς μου ορίζοντες*

Πρέπει να ήταν πριν από τρεις εβδομάδες περίπου όταν άρχισε μια συνάδελφος μου να μου πιπιλίζει τα αυτιά για ένα αφγανικό εστιατόριο και την υπέροχη κουζίνα του. Την αμαρτία μου θα την πω. Είμαι σιχασιάρα και μερικές κουζίνες, εστιατόρια, ούτε κατά διάνοια δεν θα τα επισκεπτόμουν σαν πελάτης. Ο Νίκος λόγω της δουλειάς του μπάινει καθημερινά σε τέτοια μαγαζιά και έχουν δει πολλά τα μάτια του. Με το ζόρι καταφέραμε να βρούμε ένα ινδικό, ένα κινέζικο άντε και ένα ελληνικό για να τρώμε που και που. Η κάθε πρόσκληση λοιπόν της συναδέλφου μου συνοδευονταν από ενα δικό μου κατηγορηματικό όχι.

Έπαθα την πλάκα μου λοιπόν όταν την περασμένη Κυριακή κάποιες φίλες μου, μεταξύ των οποίων και η Αναστασία, μου είπαν ότι έχουν φάει στο συγκεκριμένο εστιατόριο που θέλει να με τραβολογήσει η συνάδελφος μου και ότι μείναν ενθουσιασμένες. Συγκεκριμένα είχαν καταενθουσιαστεί με ένα επιδόρπιο,  μια αφγανική πουτίγκα, τόσο νόστιμη και αρωματική που λιγο πολύ  σου παίρνει το μυαλό, Εννοέιται ότι πείστηκα να πάω. Και εννοείται ότι θα μάθαινα πως γίνεται αυτό το γλυκό ακόμα και αν δεν μου άρεσε εμένα. Επειδή όμως δεν ήξερα πότε θα μας δινόταν η ευκαιρία να βγούμε χωρίς τα παιδιά, άρχισα αμέσως τις έρευνες στο ίντερνετ. Φτάνοντας σπίτι την άλλη μέρα χρησιμοποιήσα το δευτερο τελεφον τζόκερ και πήρα την αφγανή γειτόνισα μου. Μου περιέγραψε πάνω κάτω πως γίνεται και μου τόνισε ότι τα μπαχαρικά και η δοσολογία τους είναι στην αντίληψη του καθενός. Άρχισα λοιπόν τα πειράματα τόσο με τις δοσολογίες των κυριων υλικών, του γάλακτος , της ζάχαρης και του κορν φλάουρ δηλαδή, όσο και των μπαχαρικών, κάρδαμο ή κακουλέ αν θέλετε, ρόδόνερο και ξύσμα πορτοκαλιού. Νομίζω ότι το πέτυχα. Είμαι σίγουρη δηλαδή. Γιατί χτες το βράδυ που καταφέραμε τελικά να πάμε στο εν λόγω μαγαζί, δοκίμασα την κρέμα  και η γευση της  ήταν πολύ κοντινή στην δική μου. Με μια μικρη διαφορά. Η δική μου μου άρεσε περισσότερο.

Αυτό που δεν μου άρεσε στην κρέμα του Λεμαρ ήτνα η χημική βανίλια που χαν χρησιμοποιήσει. Αρχικά νόμισα ότι τρώω βανίλια γιώτης και έπρεπε να κρατήσω την κρέμα κάμποσο στο στόμα μου ώστε να γευτώ και τα υπόλοιπα μπαχαρικά. Το ίδιο μου είπε και ο Νίκος. Ισως όμως να ήταν και η ιδέα μας γιατί όλη την εβδομάδα τρώγαμε την κρέμα που φτιάχνα εγώ και ο ουρανισκός μας έιχε ήδη συνήθίσει σε ένα συγκεκριμένο συνδιασμό μπαχαρικών. Ίσως δηλαδη αν είχα φάει πρώτα τη κρέμα του Λεμαρ και μετά άρχιζα τα πειράματα να την έκανα και εγώ με βανίλια. Την επόμενη φορά θα το δοκιμάσω παρόλα αυτά αλλα με κανονική βανίλια εννοείται. Επίσης κάτι που έκανα εγώ διαφορετικά, χωρίς να το ξέρω βέβαια τότε,  ήταν να συνοδέψω την κρέμα με σιρόπι πορτοκαλιού το οποίο και της πήγε καταπληκτικά. Μια δευτερη προσπάθεια να το συνοδέψω με σιρόπι νεραντζιού έπιασε πάτο γιατί το νεράτζι είχε τόσο έντονη γευση που κάλυπτε όλα τα υπόλοιπα. Στο λεμαρ παρεπιμπόντως το σερβίρουν με λίγη σάλτσα βατομουρο η οποία του ταιριαζει επίσης καλά με το σιρόπι πορτοκαλιού όμως είναι.....άλλο πράμα.  Το θέμα είναι ότι το συγκεκριμένο επιδόρπιο είναι ότι πιο ωραίο εχω δοκιμάσει το τελευταίο καιρό. Η κρεμώδης υφή του αν και θυμίζει πολύ πανακότα δεν έχει καμία σχέση με αυτό το άνοστο ιταλικό πράμα. Είναι φοβερά ελαφρύ και μυρωδάτο και λιώνει κυριολεκτικά στο στόμα.  Η πρώτη μπουκιά είναι ένα σοκ κουλτούρας και γευσεων εφόσον οι ουρανίσκοι μας δεν είναι συνιθισμένοι σε τέτοιο συνδιασμό μπαχαρικών ενώ στην δευττερη αρχίζουν και ξετυλίγονται μία μία οι γευσεις και να γίνονται πιο αντιληπτές η κάθε μία ξεχωριστά.. Θυμάστε εκείνα τα φακελάκια που αγοράζαμε μικρά με κάτι μπιλίτσες που σκάγαν κατα κάποιο τρόπο μέσα στο στόμα; Κάπως έτσι να φανταστείτε και την έκρηξη γευσεων όταν θα δοκιμάσετε την κρέμα.. Ένα σας λέω. Δεν ήταν τα ατελείωτα παραμύθια της χαλιμάς που απετρεψαν τον Σουλτάνο να σκοτώσει την Σεχραλάντ...... ήταν η συγκκριμένη κρέμα που τον ταίζε κάθε βράδυ......

Πάμε τώρα στην συνταγή

IMG_2877

Φέρνι - αφγανική πουτίγκα με μυρωδικά

500 μλ γάλα

2,5 με 3 κουταλιές της σούπας κορν φλάουρ (2,5 για να είναι κρεμώδης, 3 αν το θέλετε πιο σφιχτό για να το αναποδογυρίσετε σε πιάτο)

4 κουταλιές της σούπας ζάχαρη

2 κάψουλες πράσινου κάρδαμου

4 κουταλιές ροδόνερου

προεραιτικά 1 ξυλάκι βανίλιας

1 κουταλάκι ξύσμα πορτοκαλιού

2 κουταλιές φυστίκι αιγίνης

 

Κρατάτε από το γάλα μισό ποτήρι και βάζετε το υπόλοιπο μαζί με την βανίλια, το ξυσμα και το κοπανισμένο κάρδαμο να βράσουν. Σε ένα μπωλάκι ανακατευετε τη ζάχαρη με το κορν φλάουρ και την ζάχαρη και προσθέτετε σε αυτά το κρύο γάλα ανακατευοντας συνεχώς για να μην σβολιάσει. Προσθετετε το μείγμα στο γάλα που βράζει και ανακατευετε καλά. Χαμηλώνετε την φωτιά κα τα αφήνετε να βράσουν για 2-3 λεπτά. Αφαιρείτε από την φωτιά, προσθετετε το ροδόνερο, ανακατευετε καλά και αδειάζετε το μείγμα σε μπωλάκι ατα οποία έχετε ξεπλύνει με κρύο νερό. Τα αφήνετε σε θερμοκρασία δωματιού να κρυώσουν καλά και τα βάζετε στο ψυγείο για τουλάχιστον 3 ώρες να παγώσουν.

 IMG_2879 IMG_2930

Σιρόπι πορτοκαλιού

3 κουταλιές ζάχαρη

1 κουταλάκι ξύσμα πορτοκαλιού

το χυμό από 2 πορτοκάλια

Ανακατευετε το χυμό με την ζάχαρη και το ξύσμα καλά και το βάζετε, χωρίς πλέον να ανακατώνετε, να βράσει μέχρι να μείνει πέριπου το 1/3 και να καραμελώσει ελαφρά. Αφήνετε να κρυώσει καλά και σερβίρετε με την κρέμα και με ψιλοκομμένο φυστίκι Αιγίνης.

Καλή απόλαυση

17 comments:

  1. 1o wow gia tis fotografies...

    2o wow gia tin sintagi...

    3o wow gia to post sou... Os keimenografos sou bgazo to kapelo, se proslambano, ipoklinomai lemeeeee!!!!

    NOMIZO PAMPSIFI eisai (kai) i proti Ellinida MASTERCHEF!!! Thelo poly na dokimaso to glikaki sou!!!

    ReplyDelete
  2. Έχω φάει σε πολλά "περίεργα" εστιατόρια στην Ολλανδία και στην Ελλάδα που σέρβιραν κουζίνες άλλων χωρών και πάντα ήταν τέλεια εμπειρία (εκτός ολίγων εξαιρέσεων). Μ' αρέσουν οι νέες γεύσεις.
    Η πουτίγκα σου φαίνεται πολύ ωραία! Τα υλικά μου θυμίζουν ένα ινδικό γλυκό. Κι οι Ινδοί τέτοια μπαχαρικά χρησιμοποιούν στα γλυκά τους.

    ReplyDelete
  3. Τα κρεμώδη επιδόρπια μας αρέσουν πολύ στο σπίτι.....στην αρχή τρόμαξα αλλά τώρα που το διάβασα όλο ησύχασα!

    ReplyDelete
  4. Σε πειρασμό με βάζεις για νέους πειραματισμούς με τα μπαχαρικά, που ομολογουμένως είναι και η δική μου αδυναμία στο φαγητό και τα γλυκά επίσης.

    ReplyDelete
  5. Άλλος ένας πειρασμός πρωί πρωί!!!
    Καλημέρα!!

    ReplyDelete
  6. Πολύ ενδιαφέρουσα συνταγή. Θα την δοκιμάσουμε απόψε... στους μικρούς μου αρέσει η γιώτης αλλά όχι το ριζόγαλο και η δική σου συνταγή περιέχει ενδιαφέρον συνδιασμό μπαχαρικών. Thank you for sharing!

    ReplyDelete
  7. H συνταγή δίνει πολύ καλή! Μου αρέσει όμως πιο πολύ ο τρόπος που σχολιάζεις! :)

    Καλημέρα Βασιλικούλα.

    ReplyDelete
  8. endiaferon pirasmos!orea foto!parakoloutho to blog kai mou aresi poli!kali sinexeia se oti kanis!to diadiktio mas exei konta!kai as menoume se kathe gonia tis gis!na ise kala!filia apo tin stockholmi!

    ReplyDelete
  9. Φιλενάδα,
    Αλλο ένα δικό σου αριστούργημα, πιο πολύ μ' αρέσει που μας μαθαίνεις διαφορετικές γεύσεις και καλούδια.
    Σε φιλώ!

    ReplyDelete
  10. Αν και δεν μου πολυαρεσουν τα "ασπρα" γλυκα, μ ολο αυτον τον προλογο μου ανοιξες την ορεξη!
    Καλημερα

    ReplyDelete
  11. Το κάρδαμο και το πορτοκάλι είναι ...φονικός συνδυασμός! Αφγανική κουζίνα είναι αλήθεια δεν έχω δοκιμάσει ποτέ, αλλά δείχνει πολλά υποσχόμενη.

    ReplyDelete
  12. ενδιαφέρον!το πράσινο κάρδαμο τι διαφορα έχει από το άλλο?

    ReplyDelete
  13. Κοίτα να δεις!Φτιάχνω πολύ συχνά για γρήγορο γλυκο ακριβώς το ίδιο αλλά χωρίς το κάρδαμο..το οποίο γενικά δν το έχω χρησιμοποιήσει ποτέ.Κυριαρχεί στην γεύση?Πιστεύω είναι καλή ιδέα για εμπλουτισμό της βασικής συνταγής..θα το δοκιμάσω!

    Ηλιάννα

    ReplyDelete
  14. Γλυκειά μου Φοίβη σε ευχαριστώ πολύ. Αφροδίτη μου επίσης!! Εγώ πάλι γιατί νομίζω ότι γράφω αρλούμπες;

    Μάγδα δεν είναι οι νέες γευσεις που κάνουν διστακτική αλλά ο χώρος στον οποίο ετοιμάζονται!!

    Λίλα, Πηνελόπη και Ξανθή είναι σε κάθε περίπτωση κάτι που κανείς πρέπει και αξίζει να δοκιμάσει.

    Πόπη μου πιστε μου σύντροφε :))

    Ιωάννα μου αφγανικές γευσεις είχα δοκιμάσει και στο παρελθόν χάρη στην γειτόνισα! Έχουν καταπληκτική κουζίνα. με απλά υλικά πετυχαίνουν το αδύνατο!!

    βασιλική μου την Στοκχόλμη την ονειρευομαι χρόνια!!! Το Ιντερνετ μας φέρνει όντως κοντά! Σε φιλώ πολύ!

    CooK το πράσινο κάρδαμο είναι πιο αρωματικό. Στην Ελλάδα βρίσκω συνήθως το πιο άσπρο το οποίο είανι ακριβλως το ίδιο απλά ίσως πιο ξηρό. Μιλάμε για τις κάψουλες όμως έτσι; γιατί τα σποράκια μέσα είναι και από τις δύο ποικοιλίες ίδια. και μετά είναι και το μαυρο το οποίο πρώτα κανίζεται και χρησιμοποιείται μόνο σε φαγητά. Αυτά περί μπαχαρικών.

    Στους υπόλοιπους τα ευχαριστώ μου και την αγάπη μου!

    ReplyDelete
  15. Panta kleveis tis entipwseis panta kai me tis sintages kai tis parousiaseis!!
    Filakia kali mou karidoula!!

    ReplyDelete
  16. Ο πρόλογος σου πριν από κάθε συνταγή και το ιστορικό πριν την εκτέλεση της συνταγής με όλες τις λεπτομέρειες... με τρελαίνουν.

    Είσαι φοβερή :)

    Και η κρεμούλα πολύ ενδιαφέρουσα

    Φιλιά

    ReplyDelete
  17. Beautiful post, great ))

    ReplyDelete

Please Leave your Comment

Related Posts with Thumbnails