Σούπα με μήλα και σέλερι

 

Ένα από τα πράγματα που με κουράζουν από τότε που η Εμμέλεια τρώει μαζί μας είναι ότι πρέπει να μαγειρευω αποβραδυς για την επόμενη ημέρα. Μέχρι τώρα ήταν όλα απλά. Μαγειρευα 3-4 φαγητά, τα μοίραζα σε μερίδες στην κατάψυξη και κάθε μέρα της έβγαζα από μία διαφορετική.  Πλέον όμως δεν της αρέσουν τα δικά της και θέλει να τρώει μαζί μας κάτι που καταλαβαίνω απόλυτα αλλά και επικροτώ επίσης. Ενώ λοιπόν μεχρι τώρα  έιχα όλο το χρόνο από την στιγμή που θα γυρίσω από την δουλειά να μαγειρεψω κάτι που θα φαγωθεί κίολας άμεσα, τώρα πρέπει να κάνω σκέψεις αν αυτό που θα μαγειρέψω θα είναι νόστιμο και την επόμένη ημέρα. Ένα ριζότο πχ είναι πεντανόστιμο αν το φας φρέσκο ενώ αν το φας μερικές ώρες αργότερα και ειδικά ξαναζεσταμένο είναι σα να τρως τον λαπά της γαστρεντερίτιδας. Πολλές φορές λοιπόν ξυπνούσα στις 5 το πρωί για να το μαγειρέψω την ίδια μέρα με αποτέλεσμα να είμαι το απογευμα κομμάτια.  Γι αυτό το λόγο αποφάσισα να οργανωθώ και να κάνω μια λίστα με το μενού της κάθε εβδομάδας το οποίο και θα  μοιράσω σε φαγητά που μπορούν να μαγειρευτούν από την προηγούμενη, όπως φασολάδα, γουβαρλάκια, γεμιστά κτλπ και σε φαγητά που πρέπει να μαγειρευτούν την ίδια μέρα αλλά γίνονται γρήγορα όπως μακαρονάδες, ογκρατέν, σουφλέ, τάρτες κτλπ αλλά στα οποία θα μπορεί θα υπάρξει μια μικρή προεργασία αποβραδύς. Και σε περίπτωση που αναρωτιέστε, ναι η Εμμέλεια τρώει τα πάντα με μια μικρή προτίμηση προς τα κατσικίσια τυριά. ΑΥΤΟ είναι παιδί δικό μου.

Το ότι εδώ χειμώνιασε με διευκολύνει αρκετά διότι μπορώ πλέον να κάνω πολύ συχνά σούπες. Και οι σούπες είναι κάτι που γίνονται γρήγορα και ευκολα και είναι νόστιμες ακόμα και τρεις ημέρες να τις αφήσεις. Εκτός από την ψαρόσουπα. Αυτή μου αρέσει να την τρώω πάντα φρέσκια. Μια λοιπόν από τις πιο αγαπημένες μου σούπες η οποία πρέπει να γίνει από την προηγούμενη για να νοστιμέψει είναι αυτή που θα σας δωσω σήμερα. Την είχα πρωτοδοκιμάσει στο αυστριακό μαγαζί που δούλευα παλιά, γιου νοου...εκει που θέλαν να με κάνουν κοκορέτσι...., και μου άρεσε φοβερά. Αν και αρχικά τα υλικά και η ιδέα του μήλου σε φαγητό με ξένισαν η δοκιμή πραγματικά με έπεισε. Ενώ δεν κράτησα την συνταγή και την ημέρα που την έκανα λίγο πολύ αυτοσχεδιάσα, το αποτέλεσμα ήταν κατα την γνώμη μου εξαιρετικό και μπαίνει επίσης στα υπόψην για τις γιορτές που πλησιάζουν. Μην σας φοβίζει το μήλο, λίγο θα καταλάβετε από αυτό. Δίνει όμως μια γλύκα στην σούπα και ένα υπέροχο άρωμα το οποίο σε συνδιασμό με το σέλερι την κάνει ασυναγώνιστη αλλα και φοβερά ντελικάτη.

Πριν αρχίσω ομως με την συνταγή θα ήθελα να σας πω το εξής. Αν και οι συνταγές που δίνω εδώ είναι δοκιμασμένες, θα σαςσυμβούλευα πριν να τις σερβίρετε σε φίλους, συγγενείς και γνωστούς να τις προβάρετε μια φορά. Δεν έχουμε όλοι τα ιδια γούστα στο φαγητό και δεν θα θελα να θεωρηθώ επαίτια για κάποια ενδεχόμενη αποτυχία. Οκ στην ζαχαροπλαστική επειδή είναι όλα λίγο πολύ στανταρ το ποσοστό της αποτυχίας και η πιθανότητα να μην αρέσει κάτι σε κάποιον είναι μικρό. Όταν προκειται όμως για φαγητό το έχω σαν κανόνα να μην κάνω πειράματα με τους καλεσμένους όσο ελκυστικό και αν φαίνεται το φαγητό στις φωτογραφίες. Μαγειρεψτε λοιπόν την συνταγή που βρήκατε είτε εδώ είτε κάπου αλλου τουλάχιστον μια φορά, προσαρμόστε την στα δικά σας γούστα και μετά σερβίρετε την και στους καλεσμένους σας.

Αυτά, Πάμε τώρα στην συνταγή.

Σούπα με μήλα και σέλερι

700 γρ. σέλερι (ρίζα σέλινου)

300 γρ. μήλα καθαρισμενα (χωρις τις φλούδες 300 γρ.)

1 λίτρο ζωμό λαχανικών ή κοτόπουλου

2 κρεμμύδια

2 κουταλιές βούτυρο (περίπου 50 γρ.)

λίγη μαντζουράνα

creme fraiche

αλάτι πιπέρι

λίγο μοσχοκάρυδο

Προεραιτικά

κρέμα γάλακτος

 

Εκτέλεση

Κόψτε σε κομματάκια το σέλερι, τα μήλα και τα κρεμμύδια και καβουρδίστε τα στο βούτυρο. Σβήστε τα με το ζωμό, προσθέστε την μαντζουράνα αν είναι ξέρη και σιγοβράστε με κλειστό το καπάκι για μισή ώρα περίπου. Αποσύρτε από την φωτιά και πολτοποιήστε την με το ειδικό μηχάνημα ή αφήστε την να κρυώσει λίγο και βάλτε την λίγη λίγη στο μπλέντερ. Αν είναι πολύ πηχτή αραιώστ την μ κρ΄μα γάλακτος και αφήστ την να πάρει πάλι μια βράση. Δοκιμάστε και προσθεστε αλάτι και πιπέρι. Σερβίρετε σε κάθε περίπτωση με μια κουταλιά creme fraiche. Φυσικά γίνεται και χωρίς αλλά με είναι πολύ πιο νόστιμη!!

 

Καλή όρεξη!!!

Υ.Γ. Δεν σας ξέχασα, Η συνταγή για τις καραμελωμένες πατάτες ακολουθεί