Thursday, February 21, 2013

iCook. And you?

 

iDoughnut (5 von 7)

Αυτό το ποστ αν και το ετοίμαζα από την Κυριακή σήμερα προκοψα να το τελειώσω. Αφου το άλαξα πρωτα 150 χιλιάδες φορές. Είναι παράξενο το πόσες απόψεις αλάζει ο άνθρωπος μεσα σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Και αν δεν μου έστελνε μια αγαπημένη φίλη σημερα ένα άρθρο της Μαρίνας Ζουμπουλάκι με θέμα την μαγειρική, ίσως και να μην το τελειώνα ούτε την αλλη εβδομάδα. Η κυρία Ζουμπουλάκη λοιπόν γράφει ότι ο άνθρωπος που μαγειρευει γκρινιάζει λιγότερο. Και επαυξάνω. Όχι απλά γκρινιάζει λιγότερο, είναι και πιο ήρεμος και πιο ισορροπημένος.  Έχει αποδειχτεί άλλωστε ότι η συνειδητή απολαυση, ενός φαγητού στην συγκεκριμένη πέριπτωση, όχι απλά δεν αποτελεί υπερβολή αλλά μας κάνει ευτυχισμένους και συμβάλει μεταξύ των άλλων και  στην απελευθέρωση των ενδογενών οπιοειδών, τα οποία μας κάνουν πιο ανεκτικά στο πόνο. Αν δεν με πιστευετε κοιτάξτε απλά το επάνω μέρος του καρπού μου. Έχουν απεικονιστεί όλες οι αντιστάσεις του φούρνου μου.

iDoughnut (4 von 7)

Προσωπικά,  μαγειρεύω ακατάπαυστα. Μαγειρεύω γιατί κάτι πρέπει να φάμε, για να πειραματιστώ, για να ευχαριστήσω και να κατευνάσω.   Οι συνάδελφοι μου νομίζουν ότι χαπακώνομαι. Μονο έτσι μπορούν να εξηγήσουν την καλή μου διάθεση, την υπομονή μου και την αισιοδοξία μου. Προφανώς δεν έχουν ζήσει την αγωνια ενός Roastbeef που ψήνεται επί ώρες στο φούρνο, ή την διάσωση ενός σουφλέ από βέβαιο θάνατο υπό την μορφή ενός σάλτο μορτάλε με τελικό προορισμό τον κουβά. Και φυσικά αδυνατούν να κατανοήσουν για ποιο λόγο ξοδεύω 10 λεπτά την ημερα στο τηλ. όπου και αναλύω το βραδινό μενού με τον Νίκο. Οι Γερμανοί όμως έτσι και αλλιώς δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία στο φαγητό. Το θεωρούν απαραίτητο κακό. Και μένα υπερβολική επειδή ξοδευω άπειρες ώρες στην κουζίνα. 

iDoughnut (3 von 7)

 

Εντωμεταξύ, και διορθώστε με αν κάνω λάθος,  έχω την εντύπωση ότι όσο πιο πολλές οι σπουδές και τα πτυχία, τόσο μικρότερο το ενδιαφέρον για το μαγείρεμα. Ισχύει;  Είναι λόγω έλλειψης εμπειρίας? Χρόνου ή ενδιαφέροντος? Για πέιτε μου.  Το 95% των φίλων και γνωστών μας  έχει τουλάχιστον 2 μεταπτυχιακά στο ενεργητικό του και ίσως και 1 διδακτορικό. Με θωρούν γκουρού της μαγειρικής επειδή ξέρω να ανοίγω φύλλο για πίτα, κάτι που στο χωριο της μάνας μου ήταν απαραίτητο προσόν αν ήθελες να βρεις καλό γαμπρό.

Αν λοιπόν δεν είστε σεξοβόμβες, δεν έχετε δύο μέτρα ποδάρια και δεν μοιάζετε στην Μιράντα κερ, βάλτε ποδίτσες και αρχίστε.

Αρχίστε με τα βασικά, σουπίτσες, λαδερά, κεικ και το καθημερινό σας φαγητό θα αποκτήσει ποιότητα. Για να αρχίσετε να απολαμβάνετε θα πρέπει να περάσετε στα πιο δυσκολάκια όπως κοκκινιστά, όσπρια και μπράουνις. Και για να γλυτώσετε τα λεξοτανίλ θα πρέπει να μάθετε να πάιζετε ορολογίες όπως μπαιν μαρί, μπαβαρουαζ και ιταλική μαρέγγα στα δαχτυλάκια σας.

iDoughnut (7 von 7)

Εγώ επειδή το βρήκα το κελεπούρι μπορώ να μαγειρευω ότι θέλω, Καλά; Σας έχω πει ότι έχω αδυναμία στα γλυκά με μήλα; Όταν λοιπόν τις προάλλες βρήκα την παρακάτω συνταγή σέ ένα περιοδικό αποφάσισα ότι είναι η ιδανική συνταγή για να στενέψει λίγο ακόμα το έτσι και αλλιως τσιτωμένο παντελόνι μου. Η συνταγή συνδιάζε όλα αυτα τα στοιχεία που χρειάζεται ενα απλό γλυκό για να σε ευχαριστήσει χωρίς να σε λιγώσει και κυρίως να απολαυσεις χωρίς τύψεις. Μια τρυφερή ζύμη ντόνατ η οποία αντι να τηγανιστεί θα ψηθεί στο φούρνο, μικρά κομματάκια μήλου για να παραμείνει ζουμερή και αρωματική και η απαραίτητη καραμέλα για να σε εθίσει. Μα δεν ακούγεται δελεαστική;

Ντόνατς με μήλα και καραμέλα (Apple Doughnuts)

150 -180 γρ. γάλα

2 κουταλάκια μαγιά σε σκόνη

2 κουταλάκια αλατι

3 μέτρια αυγα ελαφρά χτυπημένα

150 γρ.  ζάχαρη

2 μέτρια μήλα σε μικρά κομματάκια

400 γρ. αλευρι (περίπου)

180 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου

 

Δυαλύστε την μαγιά στο γάλα, ανακατέψτε την με λίγο αλευρι και αφήστε το να φουσκώσει. Βάλτε τα υπολοιπα υλικά σε ένα μπωλ, προσθέστε και την μαγιά και ανακατεψτε καλά. Αν έχετε μίξερ χτυπήστε το μέιγμα για 3 λεπτά αλλά τα μήλα ανακτεψτε στα στο τέλος με το χέρι για να μην διαλυθούν. Σκεπάστε την ζύμη και αφήστε την να σταθεί για 2 ώρες σε θερμοκρασία δωματίου και άλλες τρεις ώρες στο ψυγείο. προθερμάνετε το φούρνο στους 180 βαθμους (αντιστάσεις - ποτέ αέρα). Βάλτε το μέιγμα λίγο λίγο σε ένα κορνέ με φαρδιά στρογγυλή μυτη και επάνω σε ενα ταψί στρωμένο με σιλικόνη ή χαρτί φούρνου, σχηματίστε μικρά ντόνατ με κάποια απόσταση μεταξύ τους. Φυσικά το ιδανικό θα ήταν να τα ψήσετε σε μια φόρμα για  ντόνατ. Ψήστε κατευθείαν για περιπου 20 λεπτά. Αφήστε τα να κρυώσουν εντελώς πριν τα αλέιψετε με το γλάσσο.

Για το γλάσσο

Μια κούπα άχνη

2-3 κουταλιές γάλα

ανακατέψτε καλά και βουτήξτε μέσα σε αυτό τα ντόνατς. Το γλάσσο πρέπει να είναι σφτιχτό για να κολάει πάνω στα ντονατ.

Για την καραμέλα

Μισή ποσότητα απο αυτή εδώ 

Το γλάσσο πρεπει να στεγνώσει  και η καραμέλα να εχει κρυώσει εντελώς πριν την απλώσεστε στα ντόναντς, αλλιώς θα σας τρέξει όπως εμένα.... Αλλά ακόμα και έτσι.. μην παραλείψετε να τα μοιραστείτε..

σας φιλώ

Βασιλική

Υ.Γ. Έχω παρατηρήσει ότι ανάλογα με την μάρκα του αλευρου που χρησιμοποιώ η ζύμη σηκώνει παραπάνω η παρακάτω. Καλά είναι λοιπόν να μην βάλτε από την αρχή όλη την ποσότητα του γάλακτος, βάλτε πχ μόνο 150 και μετά συμπληρώστε αν χρειαστεί, παρά να σας γίνει νερουλή και να χρειαστεί να προσθέσετε αλευρι.

24 comments:

  1. Θα τα μοιραστούμε το υποσχόμαστε, αλλά δε θα τα μοιράσουμε.
    Πρώτα θα τα τιμήσουμε δεόντως, και μετά θα προσφέρουμε τον σεμνό οβολό μας στον πλησίον μας. Το δίκιο, δίκιο!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μα τι μεγαλόψυχη που είσαι μάρθα μου :)

      Delete
  2. Κι εγω ντοπαρομαι με το μαγειρεμα και μαγειρευω ακαταπαυστα. Πρακτικα ολο τον ελευθερο χρονο μου τον αναλωνω στο μαγειρεμα... Δεν θα συμφωνησω ομως για τα πτυχια. Ξερω ανθρωπους που και σπουδασαν και αγαπανε την ενασχοληση με την μαγειρικη! Ισως να παιζουν ρολο και οι παραστασεις που εχει καποιος απο το σπιτι και την οικογενεια του. Αλλα ουτε και αυτο ειναι απολυτο!
    θα τα φτιαξω τα ντονατς και θα τα μοιρασω. Πρωτον γιατι αν καθησω μπορω και να τα φαω ολα, και δευτερον γιατι αυτος ειναι ενας τροπος για να εκδηλωνω την αγαπη μου στους δικους μου ανθρωπους!
    Καλο βραδυ!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ναι έχεις απόλυτο δίκιο, τίποτα δεν είναι απόλυτο τελικά. Φιλια

      Delete
  3. E;inai 2 to vradu kai exw kollisei stin othoni oneireuomeni ta doughnuts !!! pfff peinawwww alla den tha faw... Evi

    ReplyDelete
  4. Όταν ξαναβάλεις παραπομπή για την σάλτσα ή κρέμα καραμέλας να γράψεις δίπλα, να φορέσουμε πρώτα πάμπερς. Ξαναδιάβασα το κείμενο και έπεσα κάτω απο τα γέλια.
    Συμφωνώ ότι μετά από 2 δύσκολα χρόνια άρχισα να ασχολούμαι ξανά με ότι μου επιτρέπει ο χρόνος μου βέβαια, εύκολα πράγματα, αλλά μου κάνει πάλι κέφι να μαγειρεύω. Το ελαστικό μου παντελόνι με ξεγελάει, αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα στη ζωή.
    Τώρα αν θα φτιάξω ντόνατς δεν το ξέρω, παρ' όλο που λατρεύω τα μήλα. Αλλά γιατί όχι αφού είναι μια τόσο εύκολη συνταγή? Το σίγουρο είναι ότι πάει συστημένη στην κόρη μου (με τα πτυχία, χα χα) που τους τελευταίους 10 μήνες έχει ξεκινήσει να μαγειρεύει και το κάνει καλά.
    Να είσαι καλά Βασιλική μου, πέρασα θαυμάσια απόψε με τις συνταγές σου. Τα κείμενα σου εννοώ!!!!
    Να είσαι πάντα ευδιάθετη και χαρούμενη εύχομαι. Τουλάχιστον με καλή διάθεση ξεπερνάς πολλά δύσκολα.
    Φιλιά

    ReplyDelete
  5. Δεν έχω φτιάξει ποτέ ντόνατς και η συνταγή σου φαίνεται εύκολη!!
    Θα τη δοκιμάσω!!!
    Οι φωτογραφίες σου είναι το κάτι άλλο!!
    Καλημέρα!!!

    ReplyDelete
  6. βρέχει ασταμάτητα από τις 5 και είναι 11, κι εγώ σήμερα ήθελα να πάω Σ/Μ.Με τόσους ποταμούς που να βγω.
    Έρχεσαι κι εσύ και με προκαλείς σε μια δύσκολη στιγμή με άδεια ντουλάπια και ψυγείο!!
    Καλημέρα και μη χάνεσαι σε θέλουμε περισσότερο κοντά μας.

    ReplyDelete
  7. Η συνταγή σου δείχνει πολύ εύκολη ακόμα και για μένα την ανεπρόκοπη.
    Εγώ έχω συνειδητοποιήσει ότι όταν είμαι πιεσμένη, στεναχωρημένη, αγχωμένη, οι συνταγές μου πάντα πετυχαίνουν! Όταν πάω μέσα στο κέφι στην κουζίνα να
    "δημιουργήσω" τα κάνω χάλια όλα. Κατά την γνώμη μου ένα ωραίο τραπέζι με φίλους σε φέρνει πιο κοντά, ξεχνιέσαι λίγο.
    Anyway, συνέχισε Royal να μας δίνεις ωραίες συνταγές και μην μάσας!!!!

    Φιλάκια!!!

    ReplyDelete
  8. Πέρα από την "ψυχοθεραπευτική" που έχεις κανείς με το μαγείρεμα dear Royal, έχει και την χαρά να μοιράζεται το γευστικό αποτέλεσμα του, με αγαπημένα πρόσωπα κι' αυτό είναι το δεύτερο μεγάλο "ατού" της μαγειρικής-ζαχαροπλαστικής...
    Είναι αυτό που λέγανε παλιά για τον χρυσό "Μας φέρνει πιο κοντά" :-))

    Το σημαντικό είναι ότι τούτα τα ντόνατς ψήνονται στον φούρνο (ακόμη και χωρίς την ειδική φόρμα) και με την καραμέλα να τα "στέλνει" στα ουράνια :-))

    ReplyDelete
  9. Kalhspera! Epitelous aksiwthhka na sgrapsw. Katarxas na xairesai thn koroula sou (etsi pou eida thn prwth fwto nomiza oti hrthe to trito ;-)). Polu xairomai pou epestrepses dunamika giati gia na mai eilikrhnhs polu mou eixan leipsei ta keimena kai oi suntages sou. Kai euxaristw polu pou mou dwses logo na agorasw ekeino to tapsi gia ntonats pou matiazw toso kairo!

    ReplyDelete
  10. Τα ντόνατς είναι απόλυτα του γούστου μου!
    Ψητά, με μήλο και καραμέλα! Τέλεια!

    Διαβάζοντας τον πρόλογο σου αναρωτήθηκα πως θα ήμουν αν δεν μαγείρευα, αφού ήδη είμαι λίγο νευρόσπασμα!!

    Συγχαρητήρια και για την επιτυχία σου στο διαγωνισμό του Γαστρονόμου! Είδα τις προάλλες τη φώτο σου στο περιοδικό και σε καμάρωνα!
    Πολλά φιλιά!

    ReplyDelete
  11. Δεν έχω λόγια πραγματικά, καταπληκτική η φωτογραφία, ή συνταγή και το κείμενο!
    Εγώ νομίζω ότι δεν έχει σχέση με τα πτυχία, είναι θέμα ανθρώπου.
    Φιλιά καλό ΣΚ!

    ReplyDelete
  12. χαχα φυσικά και iCook, το λέει και το όνομα του μπλογκ μου! Ο γλυκός πειρασμός που πόσταρες δείχνει μούρλια, καθώς και τα γλυκά σου κείμενα :)
    Πιστεύω όμως πως δεν έχουν να κανουν τα πτυχία ή μη, τα 2μετρα πόδια ή όχι, είναι θέμα ανθρώπου (θα συμφωνήσω και εγώ με την Eri απο πάνω)..

    Πολύ ωραία φωτογραφία!!!

    τα φιλιά μου!

    ReplyDelete
  13. Περιμένω αυτό το ταψί για ντόνατς που παρήγγειλα και θα τα κάνω Βασιλική.
    Τι να πω για τις φωτογραφίες σου,είναι απίθανες!Και ναι,γουστάρω και εγώ την μαγειρική τρελλά,είναι κάτι σαν ψυχοθεραπεία(η κουτάλα και η βελόνα ραψίματος με ηρεμούν).Όσο για τα πτυχία,δεν γνωρίζω..
    Γνωρίζω όμως πως σε αυτό το blogάκι σου βρήκα πολλές από τις πιο ωραίες συνταγές που έχω κάνει ποτέ και δεν είναι κοπλιμάν αλλά η πραγματικότητα.Συγχαρητήρια σε ότι έχεις καταφέρει,σε ότι κάνεις και σε ότι θα μας κάνεις :)..φιλιά πολλά,Όλγα

    ReplyDelete
  14. Ω ναι..ψυχοθεραπεία, γιόγκα με κουτάλες.. κι άλλα πολλά είναι η μαγειρική.
    Κι άμα φτιάχνει κανείς τόσο ωραία πράγματα σαν τα δικά σου, του φτιάχνει η διάθεση ακόμα πιο πολύ.

    Οι φωτογραφίες είναι τέλειες. Και τα ντόνατς πολύ πολύ ωραία. μ αρέσουν που είναι ψητά και που έχουν μήλο μέσα

    Φιλιά κοριτσάκι :)

    ReplyDelete
  15. Τα ντόνατς είναι πάντα το απωθημένο μου..και πάντα ψάχνω τρόπους να τα ελαφρύνω...ζήτημα αν έχω φτιάξει μία φορά..τα φοβάμαι όπως και τα μακαρόν (αν και τα λατρεύω)
    Ισως το επιχείρησω όμως...
    Καλημέρα!

    ReplyDelete
  16. Δεν έχω σχολιάσει ποτέ στο blog σου παρ' ότι έχω λίγους μήνες που σε ανακάλυψα . Γενικά οι συνταγές σου έχουν ενδιαφέρον , οι εισαγωγές σου όμως είναι όλα τα λεφτά !
    Τώρα οσον αφορα τα ντόνατς, ειναι πολύ νόστιμα (μόλις πριν λίγο έφαγα το πρώτο) και αφράτα ,αλλά , νομιζω ότι πρέπει να έχει κανείς φόρμες για ντόνατς για να βγουν όντως στο γνωστο σχήμα . εγω τα έψησα σε αντικολλητικο χαρτι (εννοειται χωρις φορμα) και απλωσαν .σαν ζαμπονοτυροπιτες εμοιαζαν πισω απο το τζαμι.
    δεν γραφεις αν θελει χτυπημα το μειγμα μολις βγει απο το ψυγειο , εκτος κι αν δεν ειναι απαραιτητο .
    τελοσπαντων , η απολαυση σ αυτο το μπλογκ ειναι να σε διαβαζει κανεις .
    καλη συνεχεια

    ReplyDelete
  17. ετρεξε το σαλάκι λίγο....

    ReplyDelete
  18. δημιουργησε μια λιμνούλα για να πιαστώ από τα λόγια της greenmixer...

    ReplyDelete
  19. Εχω αρχισει να μαγειρευω (οχι καθημερινα, εχουμε και αλλα ραγματα να κανουμε χι χι) τα τελευταια 3 χρονια και να πλεκω εναν περιπου. Δεν υπαρχει τιποτα πιο απολαυστικο/αγχολυτικο/δημιουργικο/δοτικο κτλ.
    Οταν εχετε νευρα... ξεσπαστετα στην κατσαρόλα!

    ReplyDelete
  20. http://mafiaisblogging.blogspot.gr/2013/02/oh-so-cute-things.html
    Έχεις βραβείο

    ReplyDelete
  21. Έυη μου και είναι τόσο ζουμερά.... :))

    Μαριμάρ... η κόρη σου να μου κάνει ένα γκεστ ποστ να της πεις...

    Πέπη μου φιλιά πολλα!

    Ξανθή μου εμείς εδλω λιώσαμε στο χιόνι.. θα άλαζα μαζί σου ευχαρίστως!

    Ναι βρε Γιώτα μου τι κακό είανι τούτο; Μα κάθε φορά που μπάινω αισίόδοξη να πάει πάντα κάτι στραβά;

    Πηνελόπη μου συμφωνω σε όλα!

    Χαιντι σήμερα διαβ΄λαζαμε για το απολωλός προβατο... ξέρεις ποιο είναι αυτό έτσι;;;;

    Ερμιόνη μου γλυκειά σε ευχαριστώ!!!

    Έρη μου σε ευχαριστώ!

    κατερίνα καλοσώρισες βρε!! Τι ομορφιά είσαι εσύ;;;!!!

    Όλγα μου με το καλό να το δεχτείς το ταψί :)

    Μάριον καλή μου εγώ λατρευω οτιδήποτε έχει μήλο μέσα !!!

    Ιουλού μου τα μακαρόν ναι έχου την δυσκολία τους.. μέινει όμως συντονισμένη και γιατί σας έχω εκπληξούλα που θα σας διευκολύνει την ζωή!...

    Γλυκειά ανώνυμη σε ευχαριστώ πολύ για τα γ΄λυκά σου λόγια. Στεναχωριέμαι όμως που σου απλώσαν. δεν μπορώ να καταλάβω τι έφταιξε. Ίσως να έβαζες λιγότερα υγρά την επόμενη φορά ώστε να γίνει η ζύμη πιο σταθερη. Μήπως δεν είχε παγώσει αρκετά; Και εννοείται ότι δεν θέλει χτύπημα ξανά γιατί θα μαλακώσει και εκεί να δεις άπλωμα μετά.. όχι ζαμπονοτυρόπιτες αλλά κρέπες θα θυμίζουν.

    Γκρινμιξ.... μέχρι εδώ έφτασε...

    Κατερινούλα μου όμορφη...

    Γιωτούλα μου σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!!

    ReplyDelete
  22. Σου έχω ένα βραβειάκι!
    http://velonakaiklosti.blogspot.gr/2013/03/11.html

    ReplyDelete

Please Leave your Comment

Related Posts with Thumbnails