Osso Bucco η Osso Buco

Πριν από κάμποσα χρονια, γνώρισα μέσω του Hungry.gr την Kατερίνα. Μια γλυκύτατη κοπέλα με την οποια παραμείναμε σε σχεδόν καθημερινή επαφή. Πριν από κάμποσο καιρό λοιπόν μου είπε ότι θα ερχόταν με τον άντρα της διακοπές στο Μοναχο. Φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να μην βρεθούμε. Λόγω του προσφατου τοκετού μου επέλεξα να βρεθούμε σπίτι μου όπου θα μπορούσαμε να τα πούμε με την ησυχία μας. Η Ερώτηση όμως ήταν τι θα μαγείρευα!

Δεν ξέρω πως είστε εσείς, εγώ πάντως όταν περιμένω κόσμο για φαγητό δεν κάνω ποτε πειράματα! Μαγειρεύω πάντα φαγητά τα οποια έχω ξαναφτιάξει και που ξέρω ότι θα μου πετύχουν σίγουρα. Δεν ήταν λίγες οι φορες που τα πειράματα μου κατέληγαν στον κουβα! Έτσι και είχαμε γουρούνια η κότες όπως στο χωριο, θα χαν γίνει τετράπαχα από τα πειράματα μου και μονο...

Ένα λοιπόν από τα φαγητά που μου αρέσει να μαγειρεύω και που πετυχαίνει πάντα είναι το Osso Bucco. Κύριος γιατί είναι πεντανόστιμο και αρέσει σε όλους αλλα και γιατί μπορείς να το αφήσεις στο φούρνο σε περίπτωση που αργήσουν οι καλεσμένοι χωρίς να πάθει το παραμικρό.
Φυσικά θα το σέρβιρα με πουρέ. Νομίζω ότι είναι το καταλληλότερο συνοδευτικό σε τέτοιου είδους φαγητά. Και εκτος αυτού δεν ξέρω με τι άλλο θα πήγαινε. Έφτιαξα και καλού κακού και μια Gremolata αν και η ίδια δεν το τρώω ποτε με. Επειδή όμως υπάρχουν πολλοί που λένε ότι δεν μπορούν να διανοηθούν το Osso Bucco χωρίς Gremolata και η περίπτωση να ανηκε και η κατερίνα σε αυτούς ήταν μεγάλη, αποφάσισα να την φτιάξω. Τελικά ούτε της κατερίνας της αρέσει με οποτε ησύχασα! Για να μην πάει όμως χαμένη, πασπάλισα λίγο το φαγητό την επομενη ημερα για να το βγάλω φωτογραφία :)

Στο φαΐ μας τώρα



για 6 άτομα χρειάστηκα

6 φέτες Osso Bucco

μερικά κόκκαλα μοσχαρίσια

1 ποτήρι κρασί κόκκινο ξηρό

1 κονσέρβα ντοματάκια αλεσμένα

1 κούπα ντοματοχυμό

3 μεγάλα κρεμμύδια

4 σκελίδες σκόρδο

4 μεγάλα καρότα

μιση ριζα σέλινο

μερικά κλωνάρια σέλινο

2 πράσα (μονο το άσπρο μέρος)

4 κλωναράκια θυμάρι

λίγη ρίγανη

1 κουταλάκι ζάχαρη

αλάτι, πιπέρι
1 κούπα ζωμό λαχανικών η νερό
2/3 κούπα λάδι
λίγο αλεύρι

εκτέλεση

Πλένουμε το κρεατάκι μας και το σκουπίζουμε καλά καλά με χαρτί κουζίνας. Το αλατοπιπερώνουμε και το αλευρώνουμε. Ζεσταίνουμε το λάδι σε ένα μεγάλο τηγάνι και το καβουρδίζουμε από όλες τις μεριές. Το βάζουμε σε μια πιατέλα και ρίχνουμε στο τηγάνι τα κόκκαλα τα οποια και καβουρδίζουμε επίσης καλά. Αυτό το κάνω γιατί το κρέας του μοσχαριού, κατά την γνώμη μου, λόγο το ότι είναι γάλακτος, δεν έχει πολύ γεύση από μονο του ώστε να δώσει μια δυνατή γευστική σάλτσα. Οποτε ζητάω πάντα από τον κρεοπώλη μου να μου δώσει μερικά κόκκαλα επιπλέον. Εσείς φυσικά μπορείτε να παραλείψετε αυτό το βήμα και να βάλετε έτοιμο ζωμό κρέατος.

Αφαιρούμε και τα κόκκαλα τα οποια και πετάμε στο τυχόν σκυλάκι μας και ρίχνουμε όλα τα λαχανικά ( τα οποια έχουμε κόψει σε κύβους εννοείτε).

Τα σβήνουμε με το κρασί και εν συνεχεια προσθέτουμε και την σάλτσα με τη ζάχαρη. Αλατοπιπερώνουμε.

Εγώ ψήνω το φαγητό σε μια πήλινη γάστρα που έχω εδώ και χρονια από τα Τέμπη. Πολλοί βάζουν κάτω τα λαχανικά και πάνω το κρέας. Εγώ κάνω ακριβώς το αντίθετο. Έτσι το κρεατάκι μου παίρνει όλες τις ουσίες και την νοστιμιά από τα λαχανικά και τα μπαχαρικά χωρίς να χρειάζεται να ανοίγω το φούρνο κάθε τρεις και λίγο και να μου πέφτουν τα νεφρά σηκώνοντας τη γάστρα για να περιχύσω το κρέας με το ζουμί του.. ψήνω για 2 ώρες στους 200 βαθμούς.

Tο μονο που ξέχασα να κάνω αυτή τη φορα ήταν να δέσω το κρέας γύρω γύρω με ένα σπάγκο για να μην μου διαλυθεί. Το ξέχασα όμως και έτσι το κρέας στο σερβίρισμα μου διαλύθηκε λίγο. ένας φίλος μας όταν του είπα την συνταγή μου είπε ότι το παράκανα ελληνικό και ότι δεν έχει σχέση με το αυθεντικό ιταλικό. σόου γουατ?! Το φάγαμε παρόλα αυτά και ήταν πεντανόστιμο.

E κατερίνα?