Αν και λατρευω την μαγειρική, υπάρχουν ημέρες που δεν έχω ιδέα, όχι απλά τι να μαγειρεψω αλλά και τι θα ήθελα να φάω. Και κάτι τέτοιες ημερες συνήθως δεν βοηθαει ουτε μια βόλτα στο Σ/Μ από όπου συνήθως εμπνέομαι. Οπότε πάω σπίτι και ή κοιτάζω τι έχει στο ψυγείο και προσπαθώ να κάνω κάτι με αυτά ή είμαι ιδιαίτερα ευγενική με το Νίκο με την ελπίδα να με βγάλει για φαγητό. Όταν όμως είσαι από τις 6 το πρωί ξύπνια και στο πόδι και τρέχεις να προλάβεις σχολεία, δουλειές, πιάνα, ενόργανες κτλπ... το τελευταίο που θέλεις είναι να κάνεις άλλη μία διαδρομή, έστω και αν η επιβράβευση αυτής είναι ένα πιάτο τηγανητά μακαρόνια ή ένα ζουμερό στεικ. Πόσο μάλλον να είσαι ευγενική. Τέτοιες μέρες δεν θέλω να είμαι ευγενική. Θέλω να έχω την ησυχία μου. Θέλω να ξαπλώσω στον καναπέ, να βάλω μια εντελώς ανεγκέφαλη ταινία και να πάψω να σκέφτομαι. Οπότε μαγειρευω αναγκαστικά ότι υπάρχει στο ψυγείο. Και στο ψυγείο μου την τελευταία φορά που βρισκόμουν σε μια τέτοια κατάσταση το μόνο που υπήρχε και θα μπορούσε να μαγειρευτεί ήταν μερικά κολοκυθάκια και ένα μπρόκολο που κόντευε να γίνει λούτρινο. Οπότε μας μέναν μόνο τα κολοκυθάκια. Αλλά να τα φτιάξεις πως ; Κεφτέδες με μπόλικο τζατζίκι που λατρευω; Ή τηγανητά με μπολικη σκορδαλιά to die for; Τι κρίμα όμως που τίποτα από τα δύο δεν αρέσουν στα παιδιά. Κακομαθημένα. Γκρρρρρρ.....
Οπότε στρώθηκα στον υπολογιστή και άρχισα να ψάχνω. Και δεν άργησα να βρω την τέλεια συνταγή. Μια Galette με λαχανικά από το Smitten Kitchen. Σαν πρωτο με ξελιγωσαν οι φωτογραφίες. Απλά απίθανες λες και το είχες μπροστά σου. Λές και το βγαλες μόλις από το φούρνο και περιμένεις ίσα ίσα να πάψει να αχνίζει για να το καταβροχθίσεςι χωρίς να πάθεις εγκαυματα τρίτου βαθμού. Η ζύμη δε φαινόταν όνειρο. Κάτι σαν σφολιάτα ένα πράμα αλλά εκατοντάδες χιλιάδες εκατομύρια φορές πιο νόστιμη και χωρίς να θρυματίζεται στην κάθε δαγκωνιά αφήνοντας περισσότερα ψίχουλα στα ρούχα παρά στα δόντια Η παρασκευή της θυμίζει αρκετά αμερικάνικη μηλόπιτα μόνο που εδώ αντικαθιστάς ένα μέρος του βούτυρου με creme fraiche. Όσο για την γέμιση, η συγκεκριμένη είναι όλα τα λεφτά. Συνδιάζει τα δύο πιο αγαπημένα μου υλικά. Κολοκυθάκια και σκόρδο. Δεν ξέρω για εσάς αλλά αυτα τα δύο υλικά για μένα ανήκουν μαζί. Κάτι σαν την φέτα με την ντομάτα ένα πράμα.
Και τώρα σίγουρα περιμένετε να σας πω ότι μπήκα στην κουζίνα και την έφτιαξα. Πλάκα κάνετε. Φυσικά και όχι. Εκείνη την ημέρα φάγαμε σκουπίδια τύπου ΜC Donalds. Την έφτιαξα όμως την επομένη. Και την εξαφανίσαμε σε κλάσματα δευτερολέπτου. Αν και ομολογουμένως στην αρχή οι άλλοι μου κάναν νερά. Τι μόνο αυτό θα φάμε;; Κολοκυθάκια;;; ιιιιιιιιιιιιι..μπλιαξ, πφούι.... κτλπ.... Σε αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν μια είναι η λύση. Τους ποιάνεις ένα έναν απο τα μαλλιά και τους βουτάς το κεφάλι μέσα στο πιάτο γιατί πρωτον δεν ξέρουν να σεβαστούν το κόπο σου και δευτερον για να δοκιμάσουν έστω και με το ζόρι ότι αυτό το ιιιιι, μπλιαξ, πφούι που έχουν μπροστά τους, είναι μια απίθανη, πεντανόστιμη, υπέροχη, λαχταριστή, τραγανή και ζουμερη τάρτα ικανή να τα συναγωνιστεί και με το καλύτερο κρέας.
Εντάξει η ζύμη είναι λίγο Tricky, ειδικά αν δεν την έχετε ξανακάνει. Αλλά το αποτέλεσμα θα σας αποζημειώσει και με το παραπάνω. Αρκεί να μην αυτοσχεδιάσετε και να παραμείνετε στις οδηγίες. 2 πράγματα θα πρέπει να προσέξετε. Το νερό να είναι παγωμένο, κοινώς μπούζι και να μην την παραζυμώσετε. Καλά;
Οι φωτογραφίες δεν βγήκαν όπως θα έπρεπε ώστε να σας τρέξουν τα σάλια γιατί ήταν ήδη βράδυ και ώς γνωστό το βράδυ δεν βλέπω μπροστά μου, πόσο μάλλον να βγάλω σωστές φωτογραφίες. Την επόμενη φορά όμως, δηλ. σε καναδύο ημέρες, που θα την ξαναφτιάξω θα τις ανανεώσω.
Τάρτα με κολοκυθάκια και ανθότυρο
προσαρμοσμένη από το Smitten Kitchen
Για την ζύμη τύπου Galette
200 γρ. αλευρι για όλες τις χρήσεις
120 γρ. βούτυρο παγωμένο σε κομματάκια
1/2 κουταλάκι αλάτι
60 γρ. creme fraiche
2 κουταλιές παγωμένο χυμό λεμονιού
60 γρ. παγωμένο νερό
Βάλτε το αλευρι με το βουτυρο στο κάδο του μίξερ και δουλέψτε το κοφτά μερικές φορές στην δυνατή ταχύτητα μέχρι το βούτυρο να αρχίσει να αναμιγνύεται με το αλευρι και το μείγμα να αποκτήσει μια τριφτή μορφή. Προσθέστε το αλάτι, την κρέμα και το χυμό λεμονιού και συνεχίστε το δουλεμα για μερικά δευτερόλεπτα. Προσθέστε το παγωμένο νερό, σταδιακά, και δουλέψτε το τόσο όσο χρειάζεται ώστε να σχηματιστούν μεγάλα ψίχουλα. Το μείγμα πρέπει να μέινει ψιχουλιαστό εάν θελετε να εχετε μια αφράτη και αεράτη ζύμη με πολλές στρώσεις. Και φυσικά όσο πιο πολύ νερό βάλετε τόσο πιο καλά. Στην σελίδα που βρηκα την συνταγή προτείνει να αναμέιξτε το χυμό με την κρεμα και το νερό και να τα προσθέσετε όλα μαζί. Μπορείτε να το κάνετε και έτσι αν σας βολευει. Εγώ προτιμώ να προσθέτω τα υλικά ξεχωριστά γιατί έχω την εντύπωση ότι αν τα αναμείξω από την αρχή, η θερμοκρασία του νερού ανεβάινει και το βούτυρο δεν προλαβαίνει να παγώσει ώστε η ζύμη να γίνει αεράτη, αφράτη και με πολλές στρώσεις. Ρίχοντας το νερό στο τέλος, το βούτυρο απο εκεί που είχε πάρει την θερμοκρασία των υπολοίπων υλικών. ξαναπαγώνει και δημιουργέιται το φαινόμενο που προανάφερα. Εσέις δοκιμάστε και τις δύο εκδοχές και κρατήστε αυτή που σας βολευει. Επίσης αν δέιτε ότι η ζύμη ξαφνικά αρχίσει και νερώνει σημαίνει ότι ο νερό δεν είναι αρκετά κρύο και το αλευρι δεν μπορεί να το αποροφήσει. Τυλίξτε την ζύμη σε μια μεβράνη και βάλτε την στο ψυγείο για τουλάχιστον 1 ώρα. Το ιδανικό είναι να την κάνετε από την προηγούμενη.
Για την γέμιση
2 μικρά κολοκυθάκια κομμένα σε λεπτές φέτες
160 γρ. ανθότυρο
50 γρ. τυρί φέτα
50 γρ. κεφαλοτύρι τριμμένο
1 κλωναράκι θυμάρι
λίγο αλάτι, λίγο πιπέρι
2 σκελίδες σκόρδο
4 κουταλιές ελαιόλαδο
Ανάψτε το φούρνο στους 200 βαθμούς. Πολτοποιήστε το σκόρδο και ανακατέψτε το με το λάδι. Αναμείξτε τα τυριά και προσθέστε σε αυτά το μισό από το σκορδόλαδο. Το υπολοιπο αναμείξτε το με τα φυλαράκια από το θυμάρι. Αλατοπιπερώστε. Σε καλά αλευρωμένη επιφάνεια ανοίξτε την ζύμη σε φύλλο με πάχος 3 χιλιοστών περίπου. Τοποθετήστε την επάνω σε μια λαδόκολα. Καλύψτε την με την κρέμα τυριών αφηνοντας ένα περιθώριο μέχρι τις άκρες πέριπου 3 εκατοστών. Αναμέιξτε τα κολοκυθάκια με το υπόλοιπο σκορδόλαδο και απλώστε τα κυκλικά, σε σχέδιο βεντάλιας πάνω στην κρέμα τυριών. Κλέιστε τις άκρες τις ζύμης φέρνοντας τες προς το κέντρο της τάρτας καλύπτωντας κατα αυτό το τρόπο και την πρωτη σειρά από τα κολοκυθάκια. Αλέιψτε την ζύμη αν θέλετε με λίγο αραιωμένο κροκάδι ή λίγο γάλα και ψήστε την για 40-45 λεπτά περιπου. Αφήστε την να κρυώσει ελαφρά και απολαυστε την.
Σας φιλώ
Πάρα πολύ ωραία και ελαφριά. Γενικά οι τάρτες λύνουν χέρια όταν δεν προλαβαίνουμε ουτε για ψώνια να πάμε.
ReplyDeleteΚαλή ξεκούραση!
τέλεια!!! θα δοκιμαστεί και αυτή!!!αν κατάλαβα... δεν τη βάζεις σε ταψάκι τάρτας?
ReplyDeleteΚαλημέρα Βασιλικούλα! Λοιπόν καταρχήν να σου πω ότι ταυτίστηκα απόλυτα με την πρώτη σου πρόταση! Παθαίνω ακριβώς το ίδιο πράγμα!!
ReplyDeleteΌσο για την τάρτα σου, τι να σου πω;;; Εμένα ένα σαλάκι μου έσταξε πάντως κι ας είναι βραδινή η φωτογράφησή σου! :)
Υπέροχη και δροσερή, τη φτιάχνεις και φεύγεις επιτόπου για πικ-νικ!!
Φιλάκια, καλό ΣΚ!
ti wraia protash!fainetai exairetikh!mpravo
ReplyDeleteΠολύ ωραία και ελαφριά! Τα κολοκυθάκια ευτυχώς είναι αγαπημένα όλων μας! Πολύ όμορφες οι φωτογραφίες σου!
ReplyDeleteΜας ξεσηκώνεις!!
ReplyDeleteΠολύ μου άρεσε ο τρόπος επιβολής σου στο να το φάνε!!χαχαχαχα!!
Η ζύμη φαινεται όντως πολύ καλή.
ReplyDeleteΑφράτη. Σαν σφολιάτα.
Πολύ ωραία και η γέμιση. Τα κολοκύθια με το σκόρδο πάνε πολύ.
Καλό μήνα Βασιλική :)
Καλησπέρα!
ReplyDeleteΈχω να δηλώσω ότι οι συνταγές σου με βγάζουν πάντα ασπροπρόσωπη!
Χθες πρότεινα σ’ έναν φίλο να έρθει για φαγητό και το μόνο που είχα στο ψυγείο ήταν κολοκυθάκια και τυριά (και μάλιστα φέτα και ανθότυρο). Η συνταγή ήρθε κουτί και η τάρτα ήταν εξαιρετική. Παρά το γεγονός ότι χρησιμοποίησα ολικής αλέσεως dinkelmehl λόγω ειδικής διατροφής (δεν έχω ιδέα πώς είναι η μετάφραση στα ελληνικά) και παρόλο που δεν πέτυχα την τέλεια υφή που περιγράφεις η τάρτα ήταν πεντανόστιμη!!! Καθιερώνεται!
γεια σου και πάλι! έφτιαξα τη μακαρονάδα σου ...http://www.pepiskitchen.blogspot.com/2012/04/blogo-14.html
ReplyDeleteτέλεια!!!
Φίλη μου τι ωραίο μαγείρεψες πάλι...!
ReplyDeleteκαλησπέρα και συγνώμη για τη καθυστερημένη απάντηση!
ReplyDeleteΈρη μου έχεις απόλυτο δίκιο.. όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις, κάνεις μια τάρτα, πακετάρεις μέσα ότι έχεις στο ψυγείο και έχεις αμέσως ένα ωραιότατο πιάτο!
Πέπη μου δνε χρειάζεται να την ψήσεςι σε ταρτιέρα γιατί η ζλυμη είναι αρκετά κρύα ώστε να σταθεί στο ύψος της...δηλαδή στο φάρδος της χωρίς να απλώσει. Φυσικά εάν δεν αισθάνεσαι σίγουρη, βάλτη σε μια ταρτιέρα η σε στρογγυλό ταψάκι ώστε να μην απλώσει σε καμία περίπτωση!
Ερμιόνη μου αυτή τη τάρτα υτην ΄χω ερωτευτεί. Αν εξαιρέσεις την ζύμη που θέλει λίγη προσοχή, όλα τα άλλα είναι υλικά που βρίσκεις παντού και που δίνουν ένα υπέροχο αποτέλεσμα!
Ειρήνη μου ναι και εγώ με το που την πρωτοδοκίμασα το ίδιο σκέφτηκα... Και το συγκεκριμένο σαιτ έχεις πολλές τετοιες υπέροχες προτάσεις...
Μαρία μου μέχρι προσφάτως μόνο εγώ τα έτρωγα ευχαριστα... ευτυχώς που υπάρχουν συνταγές που αλάζουν τα δεδομένα....
Ξανθή μου οι Γερμανοί λένε τα παιδιά θέλουν ζαχαρόψωμο και μαστίγιο.... όταν δεν λειτουργει το ένα τότε χρησιμοποιούμε το άλλο.. μεταφορικά πάντα...
Γλυκειά μου Μάριον σε ευχαριστώ πολύ πολύ!! Και ναι είμια επίσης της αποψης ότι αυτά τα δύο υλικά ταιριάζουν πολύ!
Κούκου (κούκου;;;;) σε ευχαριστώ. Ξέχασα πάνω να αναφέρω ότι η βάση της τάρτας έχει ξαναφτιαχτεί με μισό κανονικό αλευρι και μισό ολικής αλέσεως. Και φυσικά μέ ότι άλλο ααλευρι θέλεις. Και το Ντίνκλε ήταν μια πολύ πολύ καλή επιλογή. Και φυσικά σε ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη και τα καλά σου λόγια καθώς και το ότι μπήκες στο κόπο να μου γράψεις. όσο για την ζλυμη μπορέις να μου γράψεις τι πήγε στραβά;
Πέπη μου σε ευχαριστώ πολύ πολύ... αλλά μηπως να το βαζες το σχόλιο στη μακαρονάαδα ;;;; λέω τώρα :)) Φιλούρες!!!
Κατερινούλα μου γλυκειά και .... πλέον τετράπαχη;;;;;; χιχι.... σε φιλώ πολύ πολύ
Nai exeis dikio. Svisto apo edo.
DeleteΔεν ξέρω τί λες εσύ, αλλά εμένα μου αρέσουν πολύ οι φωτογραφίες σου Βασιλική. Πάντως για βράδυ μια χαρά φως έχεις!
ReplyDeleteΚολοκυθάκια με ανθότυρο φοβερός συνδυασμός. Είσαι τυχερή που μπορείς και βρίσκεις εκεί ανθότυρο. Εδώ πού τέτοια πράγματα!
Δεν έχω φτιάξει ποτέ galette αν και με γυροφερνουν μερικές νόστιμες συνταγές τον τελευταίο καιρό, σαν κι αυτή!
Φιλάκια!
Μάγδα μου γλυκεια, εδώ έχουμε π΄ροβλημα με το φώς και κυριολεκτικά κυνηγάω τον ήλιο από δωμάτιο σε δωμάτιο. Ευτυχώς που μπάινει και εδ΄λω η άνοιξη σιγά σιγά....
ReplyDeleteΚαι ναι είμιαι τυχερή γιατί όλως τυχαίως μια φίλη μου έχει μαγαζί με ελληνικά προιόντα αλλά και ο τούρκος της γειτονιάς τα φέρνει συχνά πυκνά.
σε φιλώ
Σε λατρεύω όταν ποστάρεις φαγητό και όχι γλυκό.
ReplyDeleteΕιδικά στα γλυκά σε......μισώ (!?). Το έχω εξηγήσει, δεν μπορώ να τα φτιάξω και έτσι δεν έχω τη δυνατότητα και να τα δοκιμάσω.
Αλλά λέω την τάρτα θα την δοκιμάσω, γιατί έτσι και αλλιώς δίνεις τόσες οδηγίες για τη ζύμη που θέλω να ελπίζω ότι θα την καταφέρω.
Περισσότερο μπήκα για να ευχηθώ να είστε στο εξής όλοι καλά, γιατί διάβασα στο FB ότι έπαψες να είσαι η υπάλληλος που δεν απουσιάζει ποτέ. χα χα χα
Όταν θα φτάσεις στην ηλικία μου και θα πάρεις την ίδια σύνταξη με την υπάλληλο που έλειπε συχνά θα καταλάβεις.
Φιλιά και εύχομαι σε όλους σας υγεία. Καλό Πάσχα να περάσετε.
Γλυκειά μου μαριμάρ.. μου έλειψες! Και πάνω που έλεγα ότι θα σε κόψω από τις απουσίες ήρθες πάλι. Χαρτί από το γιατρό έφερες;;; Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου και έυχομαι να ποιάσουν τόπο... ειλικρινά φέτος τα είδα όλα. όσο για τα άλλα ...κάποια στιγμή θα βάλω μυαλό εύχομαι. Φιλιά πολλά πολλά
ReplyDelete