Let´s have a Soup(er) Day

Σήμερα λέω να γράψουμε ιστορία. Βάζουμε λοιπόν ένα ποτήρι κόκκινο κρασί για να τρέχει η γλώσσα ροδάνι, βάζουμε και λίγο Billy Talent γιατι έτσι ξερουμε και έτσι γουστάρουμε, χαμηλώνουμε και λίγο τα φώτα για να κάνουμε ατμόσφαιρα, όχι μισό τα ξααννοίγουμε γιατί δεν βλέπουμε την τύφλα μας, και προχωράμε στην ιδεα την φοβερή και τρομερή που θα σας αλάξει την ημέρα και την ζωή.

Μεταξύ μας...δεν είναι και τόσο δική μου η ιδέα. Την ιδέα για φαγητό στα βαζάκια, την πρωτοείδα στο Pinterest αλλά ουσιαστικά την ήξερα από τότε που έγινα η ίδια ακαμάτρα μάνα και συχνά αντί να στρωθώ στο μαγείρεμα, έτρεχα στις σαλσες και τάιζα στο παιδί μου βαζάκια της χιπ.

Ποια είναι λοιπόν η σούπερ ιδέα; Πάιρνεις ένα βάζο με περιέκτικότητα ίσα με αυτή του στομαχιού σου και το γεμίζεις με ψιλοκομμένα λαχανικά  της αρεσκείας σου καθώς και με σπασμένα Instant Noodles. Προσθέτεις τα μπαχαρικά που πιστευεις ότι θα του πάνε, καθώς και λίγο σπορέλαιο, λίγη σόγια και fish sauce για την απαραίτητη αλμύρα, λίγο χυμό λάιμ, ίσως και λίγο σπιτικό ζωμό λαχανικών, αν ανήκεις στις πολύ προκομμένες, αν όχι βάλε έτοιμο αλλά το κρίμα στο λαιμό σου , κλείσε το βάζο και βάλτο στο ψυγείο. Την άλλη μέρα βάλτο στην τσαντούλα σου και τράβα στην ευχή του θεού. Λίγο πριν πεινάσεις, γέμισε το βάζο με βραστό νερό, ξανακλέιστο και περίμενε ίσα με 5 λεπτά. Πάρε κουτάλι και χόρτασε την πείνα σου χωρίς τύψεις, χωρις θερμίδες και χωρίς πολλά πολλά έξοδα.  Και αν δεν δουλευεις σε γραφείο αλλά έξω, πάρε το σούπερ ντούπερ θερμό της Τάπερ που κρατάει το νερό 24 ώρες καυτό και πάρτο μαζί στο εργοτάξιο. Ναι εκείνον το μπλε τον μεγάλο που κάνει ενα σωρό λεφτά.

Τώρα σίγουρα νομίζεις ότι επειδή η ιδέα είναι απλή η γευση θα είναι εξίσου έτσι και έτσι. Έτσι; Ε λοιπόν να ξέρεις ότι η  γευση είναι ....ΣΟΥΠ-ΕΡ. Αυτό δεν λέμε τόση ώρα;

Η παρασκευη της είπαμε είναι απλή. Τα υλικά προσαρμόζονται ανάλογα με τα γούστα. Ο σπιτικός χωμός είναι καθαρά προεραιτικός αλλά αν τον φτιάξεις μια φορά να είσαι σίγουρος ότι δεν θα ξανααγοράσεις έτοιμο.

Αρχίζουμε λοιπόν με αυτόν

Για ένα μεγάλο βάζο

Ζωμός λαχανικών σε σκόνη

2 μεγάλα καρότα

1/2 ρίζα σέλερι

3 κλωνάρια σέλινο

2 κρεμμύδια

1/2 φινόκιο

2 πράσσα (μόνο το άσπρο μέρος)

Αλάτι (προεραιτικά)

1 κουταλάκι σκόρδο σε σκόνη

Η παρασκευή είναι απλή. Βάλτε όλα τα υλικά, σε δόσεις, στο μπλέντερ και πολτοποιήστε τα (εγώ τα πέρασα από τον τρίφτη της κουζινομηχανής μου). Απλώστε τα σε 2 ή και τρεις λαμαρίνες, ανάλογα με τον όγκο τους και βάλτε τα στο φούρνο στους 80 βαθμούς μέχρι να στεγνώσουν. Ειδάλως, αν έχετε χρόνο αφήστε τα έξω μέχρι να στενώσουν από μόνα τους. Αφού στεγνώσουν εντελώς, ξαναβάλτε τα στο μπλέντερ και πολτοποιήστε τα μέχρι να γίνουν σκόνη. προσθέστε το σκόρδο σε σκόνη και αλάτι όσο πιστευετε. Εγώ έβαλα δύο καλές κουταλιές fleur de sel. Φυλάξτε το σε βάζο σαν τα μάτια σας.

 

 

 

 Σούπα λαχανικών σε βάζο (soup in a jar)

Αρκετά προσαρμοσμένη από το βιβλίο klassische Chinesische Küche

Για ένα βάζο 1/2 λίτρου

Μερικές ροζέτες μπρόκολου

1 καρότο σε ζυλιέν

2 κρεμμυδάκια φρέσκα σε φέτες (το άσπρο και λίγο από το πράσινο μέρος)

2 μανιτάρια σε λεπτές φέτες

1 κουταλάκι τζίτζερ τριμμμένο

1 μικρό μαρούλι ψιλοκομμένο ή

μία χούφτα κινέζικο λάχανο

1/2 κουταλάκι σκόρδο σε σκόνη

1/4 κόκκινη πιπεριά σε λεπτές φέτες

προεραιτικά 1/4 κρεμμύδι σε λεπτές φέτες

1 χούφτα Instant Noodles σπασμένα σε μικρά κομματάκια

μερικά φύλλα κόλιανδρου

Για το ντρέσσινγκ

1 κουταλιά σόγια σως

2 κουταλιές fish sauce

2 κουταλιές σπορέλαιο

το χυμό από 1/2 μικρό λάιμ

1 κουταλάκι ζωμό λαχανικών σε σκόνη

 

βραστο νερό όσο πάρει

αλάτι, πιπέρι

 

Βαλτε όλα τα ψιλοκομμένα λαχανικά στο βάζο, ανακινήστε ελαφρά ώστε να αναμειχθούν, προσθέστε τα υλικά του ντρέσσινγ και βάλτε το στο ψυγείο μέχρι να το χρησιμοποιήσετε.

Τα λαχανικά φροντίστε να είναι αρκετά ψιλοκομμένα ώστε να προλάβουν να βράσουν ελαφρά. Εντελώς μαλακά δεν θα είnαι εννοείται αλλά θα είναι al dente.

 Όταν το πεινάσετεγεμίστε το βάζο με βραστό νερό μέχρι επάνω και αφήστε το να σταθεί για 5 λεπτά. Αλατοπιπερώστε αν χρειαστεί και απολάυστε.

Για πέστε μου λοιπόν... πόσο σούπερ ήταν η δική σας μέρα σήμερα;;

Oh christmas pop...oh christmas pop......

Όχι δεν προσπαθώ να σπάσω ρεκορ ποστ, ούτε να κάνω καλά την απουσία εβδομάδων για να μην πω μηνών.... απλά τυχαίνει να έχω εμπνευση... όπως και να έχω πιει 5-6 καφέδες και να μην μπορώ να κλείσω μάτι.

Γεγονός είναι πάντως ότι έπρεπε να κάνω κάποιο γλυκο για το χριστουγεννιάτικο μπαζααρ του παιδικού της Εμμέλειας οπότε άφησα τα παιδιά μου να διαλέξουν. Η απόφαση παρθηκε από κοινού και ήταν ομόφωνη. Τα Χριστουγενιάτικα δεντράκια από παντεσπάνι που είχαμε ξανακάνει και που είχαν ξετρελάνει μικρούς και μεγάλους. Μόνο που αυτη τη φορά θα δοκιμάζαμε να κάνουμε και μια άλλη εκδοχή τους μιας και προορίζονταν για γιορτή η οποία θα λάμβανε χωρα τουλάχιστον 3 ημέρες μετά την παράδοση των γλυκών που σημαίνε ότι θα πρεπει να παραμέινουν φρέσκα μέχρι την στιγμη της πώλησης τους και ίσως και μια ημέρα μετά. Έπειδή λοιπόν θέλαμε τα δεντράκια να είναι πρασινα λόγω φυστικιού και όχι μουχλας, αποφασίσαμε να τους πάμε την πλεόν κουλ εκδοχή του να σερβίρεις μπαγιάτικο κεικ, δηλ. μεταμορφωμένα σε cake pops.

  

Η συνταγή παρέμεινε η ίδια αλλά παρόλλα αυτά χρειάστηκε να κάνουμε και ένα επιπλέον κεικ σε περίπτωση που το πρωτο παντεσπάνι δεν έκανε για cake pops. Τελικά τα χρησιμοποιήσαμε και τα δύο, εκ των οποίων το ένα το φάγαμε όλο μόνοι μας. Τα cake pops δηλαδή που φτιάξαμε με αυτό. Ειλικρινά δεν ξέρω ποια από τις δύο εκδοχές είναι καλύτερη. Τα cake pops ήταν βέβαια λίγο πιο ζουμερά λόγου βούτυρου. Ίσως γι αυτό να φάγαμε αυτά. Για τα παντεσπανάκια το είχα πει και τότε να μην περιμένετε κάποια γευστική αποκάλυψη. Όπως και να χει εμείς τα κάναμε και γίναν κουκλίστικα. Για τα δικά μας γούστα δηλαδή. Για έναν Παρλιάρο δηλαδή μπορεί να είναι ένα αίσχος και μισό. Ευτυχως όμως στο μπαζαρ δε θα μας κρίνει ο παρλιάρος αλλά 120 παιδάκια 3-5 χρονών και ο δικός τους πήχης είναι ακόμα πολύ χαμηλός.

Η κεντρική ιδέα παραμένει η ίδια. Κάνετε το παντεσπάνι, είτε σε χωνάκια για να πάρουν κατευθειαν το σχήμα, είτε σε κεικ και του δινετε αργότερα το επιθυμητό σχήμα και αφού τα αλέιψετε πρώτα με λιωμένη άσπρη κουβερτούρα ή με ένα απλό γλάσσο άχνης, τα κυλάτε κατόπιν σε τριμμένο φυστική αιγίνης. Αφήνετε να στεγνώσουν και συνεχίζετε σύμφωνα με τις οδηγίες που έχω ξαναδώσει εδώ.

Για τα cake pops τα πράγματα είναι επίσης απλά. Φτιάχνετε το αγαπημένο σας κεικ, αν όχι αυτό που σας δίνω εγώ, το αφήνετε να κρυώσει, το τρίβετε και το αναμυγνύετε με έναα γλάσσο βουτυρου. Αφήνετε να κρυώσει ελαφρά, πλάθετε τα δεντράκια , τα αφήνετε να κρυώσουν ξανα και τα καρφώνετε σε ένα ξυλάκι. Αν δεν ξέρετε που να προμηθευτείτε ξυλάκια άσπρα, βάλτε ξυλάκια για σουβλάκια (καλαμάκια για τους Αθηναίους) ή αγοράστε γλυφειτζούρια και γλύψτε τα για να κρατήσετε μετά τα πολυπόθητα ξυλάκια :)

Αυτα σε γενικές γραμμές.

Συνταγή για τα παντεσπανάκια δεν θα σας ξαναδώσω εφόσον μπορείτε να την αναζητήσετε στο παλαιότερο ποστ. Θα σας δώσω όμως μια ενδεικτική για ένα απλό κεικ καθως και για το γλάσσο. Καλά;

Χριστουγεννιάτικα δεντράκια σε cake pop

Κεικ βουτύρου

προσαρμοσμένη από το βιβλίο Klitzeklein glücklichmacher

250 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου

200 γρ. ζάχαρη

1 φακελάκι βανίλια

4 αυγά

2 κουταλιές γιαούρτι

200 γρ. αλευρι

100 γρ. κορν φλάουρ

1 κουταλιά της σούπας μπεικιν

1 πρέζα αλάτι

προθερμαίνετε το φούρνο στους 175 βαθμούς. Κοσκινίζετε το αλευρι με το μπεικιν και το κορν φλάουρ. Χτυπάτε το βούτυρο με την ζάχαρη και την βανίλια μέχρι να αφρατέψουν. Ξεχωρίζετε τα αυγά και προσθετετε τα κροκάδια ένα ένα στο βούτυρο και κατόπιν το γάλα. Χτυπάτε τα ασπράδια με το αλάτι σε σφιχτή μαρέγγα. Συνεχίζοντας το χτύπημα προσθέστε και το αλευρι με το μπεικιν σε δόσεις. Σταματήστε το χτύπημα και μια το σύρμα προσθέστε σε δόσεις και την μαρέγγα ανακατευοντας πλέον ελαφρά. Προσθέστε το μείγμα σε μία βουτυρωμένη φόρμα 26 εκκ. και ψήστε το για 1 ώρα περίπου στην μεσαία σκάλα. Βγάλτε το και αφήστε το να κρυώσει ελαφρά πριν το αφαιρέσετε από την φόρμα.

Για να κάνετε τα κεικ ποπς αφήστε το να κρυωσει εντελώς ειδάλως το βούτυρο του γλάσσου θα λιώσει κατα το πλάσιμο.

Για το γλάσσο

120 γρ. βούτυρο

240 γρ. άχνη

προεραιτικά 1 κουταλιά ξύσμα πορτοκαλιού ή λεμονιού

Χτυπηστε το βούτυρο να αφρατέψει και προσθέστε σιγά σιγά την άχνη.

Για να κάνετε τα cake pops

Αναμέιξτε το με τα ψίχουλα του κεικ και ζυμώστε καλά. Πλάστε τα αρχικά σε μπαλίτσες και πιέζοντας το κάτω μέρος της παλάμης σας δώστε τους μια κονικη μορφή. Βαλτε τα στο ψυγελιο μέχρι να σφίξουν εντελώς. Βουτύξτε τα ξυλάκια πρώτα σε λιωμένη κουβερτούρα και μετά καρφώστε τα στο κάθε δεντράκι. Αφήστε και πάλι να κρυωσουν ώστε να σταθεροποιηθεί η σοκολάτα. Προχωρήστε όπως και στα δεντράκια από παντεσπάνι.

Υ.Γ. Καλά είναι πριν ξεκινήσετε να προμηθευτειτε ένα κομμάτι φενιζόλ για να τα καρφώνετε για να μην αναγκαστείτε να χρησιμοποιήσετε όλα τα μήλα του μπακάλη....εκτός αν σκοπέυετε μετά να κάνετε μηλόπιτα.... παίζει και αυτό.

σας φιλώ

Βασιλική

 

The darker side of Chocolate...

Ελπίζω να μην βαρεθηκατε να με διαβάζετε γιατί έχω πολλά να πω. Και ακόμα πιο πολλά να φάω. Τα βλεπετε αυτά από πάνω;;; Με ένα και έχετε βγει νοκ αουτ. Ουσιαστικά δεν είναι Cupcakes. Είναι μικρά υπέροχα ζουμερά τουρτάκια με μπόλικη σοκολατένια  κρέμα και αρκετή δόση διαβήτη. Τόσο βούτυρο και σοκολάτα μαζί δεν έχετε ξαναφάει. Είναι όλη η σοκολατένια  φάμπρικα του τσάρλι σε ενα. Γι αυτό πριν τα φτιάξετε ή ακόμα καλύτερα πριν τα φάτε σιγουρευτείτε ότι είστε υγειείς. Και αν δεν είστε , ότι έχετε γράψει τα περιουσιακά σας στα σωστό άνθρωπο. Γιατί ακόμα και αν δεν σας στείλουν τα τριγλυκερίδια τα οποία ομολογουμένως εδώ είναι πολύ όμορφα πακεταρισμένα, τότε θα σκοτωθείτε για το ποιος θα φάει το τελευταίο...και το προτελευταίο....και το προπροπροτελευταίο...

Η ...σχετικά μεγάλη ποσότητα βουτύρου κάνει αυτές τις μικρές σοκολατοβόμβες υπέροχα νόστιμες και αφράτες... η υπερμετρη ποσότητα κουβερτούρας τα μετατρέπει σε μικρά ηφαίστεια τα οποία αν φαγωθούν την σωστη χρονική στιγμη θα σας αναταμείψουν με την πιο υπέροχη σοκολατένια λάβα. Το συνεφάκι κρέμας από πάνω είναι το μπονους, η ανταμειβή της υπομονής που θα χρειαστεί να κάνετε για να μην τα τσακίσετε με το που θα βγουν από το φούρνο.

Μαζέψτε τώρα τα σάλια σας, πάρτε βαθιά ανάσα και αρχίστε να γράφετε.....

 

Chocolate Fudge Cupcakes with Mascarpone Cream

 

Για τα Cupcakes

προσαρμοσμένη απότο βιβλίο 500 Cupcakes and Muffins

300 gr. κουβερτούρα με 60% κακάο

300 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου

5 αυγά

100 γρ. ζάχαρη

115 γρ. αλευρι για όλες τις χρήσεις

1 κουταλάκι μπεϊκιν

2 κουταλιές καλής ποιότητας κακάο

 

Αναψτε το φούρνο στους 160 βαθμούς. Σε ένα κατσαρολάκι, σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία ή σε μπεν μαρί, λιώστε το βούτυρο με την σοκολάτα. Αφηστε το μείγμα να κρυώσει ελαφρά πριν το αναμείξετε με τα υπόλοιπα υλικά. Χτυπήστε τα αυγά με την ζάχαρη στην δυνατή ταχύτητα του μίξερ μέχρι να αφρατέψουν. Κοσκινήστε το αλευρι με το μπεικιν και το κακάο και προσθέστε τα απαλά στα αυγά. Στο τέλος προσθέστε και την λιωμένη σοκολάτα με το βούτυρο. Μοιράστε το μείγμα σε 12 φορμάκια και ψήστε για 20 λεπτά. Βγάλτε τα από το φούρνο και αφήστε να σταθούν για 5 λεπτά πριν τα αφαιρέσετε από την φόρμα.

 

Chocolate-mascarpone Icing

προσαρμοσμένη από την Dani

100 γρ. κουβερτούρα με 60% κακάο

80 γρ. σοκολάτα γάλακτος (semi-sweet)

80 γρ. βούτυρο

150 γρ. άχνη
4 κουταλιές  κακάο
200 γρ. μασκαρπόνε

1 πρέζα αλάτι

Λιώστε την κουβερτούρα και αφήστε την να κρυώσει αρκετά.  Στο μπλέντερ χτυπήστε το βούτυρο μέχρι να αφρατέψει και να ασπρίσει και προσθέστε σιγά σιγά την άχνη, το κακάο και το αλάτι. Αν κόψει μην ανησυχήσετε συνεχίστε απλά το χτύπημα και θα επανέλθει. Προσθέστε σιγά σιγά και εναλάξ την κρύα κουβερτούρα με το μασκαρπόνε μέχρι να επιτύχετε μια λεία κρέμα.  Βάλτε την για λιγο στο ψυγείό να σταθεροποιηθεί και απλώστε την με κορνέ πάνω από τα κρύα πλέον Cupcakes.

Απολαυστε τα φορώντας για τελευταία φορά τα στενά σας παντελόνια.....

 Υ.Γ. Το άσπρο στο κέντρο είναι το mashmellows που κρύψαμε μόλις βγήκαν από το φούρνο για να μεγιστοποιήσουμε την απολαυση. Το σιρόπι σοκολάτας είναι ένα Must και  μην μάθω ότι τα φάγατε χωρίς.

Forget love and fall in chocolate

Δεν μου αρέσουν οι βουτυρόκρεμες. Ίσως λόγω κακής εμπειρίας. Η πρωτη φορά που κανα τούρτα με βουτυρόκρεμα ήταν πριν από μερικά χρόνια. Τα γενέθλια της νύφης μου. Η συνταγή του Πιερ. Η μλκ όλη δική μου. Το ίδιο και η ντροπή.  Η συνταγή δεν ανέφερε ότι για να φαγωθεί αυτό το πράγμα πρέπει να μείνει 2-3 ώρες έξω από το ψυγείο αλλιως είναι είναι μόνο για γλύψιμο αλλά ακόμα και έτσι μια αηδία. Το πάθημα όμως έγινε μάθημα. Γι αυτό και όταν πριν από κάμποσο καιρό χρειάστηκε να κάνω μια τούρτα για τα γεννέθλια μιας υπέροχης φίλης, άδραξα την ευκαιρία να κάνω κάτι που είχα βάλει καιρό στο μάτι και που σχεδόν κάθε βράδυ την άνοιγα και ξεροστάλιαζα μπροστά της.   Φυσικά δεν την άφησα ετσι. Την πετσόκοψα, την άλαξα, την ξαναάλαξα, την μεταμόρφωσα για να διαπιστώσω ότι τελικά την ξαναγύρισα στα μέτρα της. Και ενώ τηρούσε όλες τις προδιαγραφές για να γίνει η τούρτα του αιώνα, με ενα τρομερά ζουμερό σοκολατένιο παντεσπάνι, μια βελούδινη κρέμα καραμέλας και μια γκανάζ σοκολάτας σκέτη αφρός, εγώ της έβγαλα τα μάτια.

Πως γίνεται αυτό; Πολύ απλά. Παίρνεις μια φαινομενικά υπέροχη και σχετικά εύκολη συνταγή και αρχίζεις να τη φτιάχνεις χωρίς να βεβαιωθέις ότι έχεις όλα τα υλικά και φυσικά χωρίς να μπεις στο κόπο να την δοκιμάσεις. Και επειδή βασίζεσαι στα σχόλια κάπιων άσχετων που παθαινουν ζάχαρο ακόμα και λαχανάκια βρυξελλών, αντικαταστείς την κουβερτούρα με μια σούπερ ντούπερ πικρή σοκολάτα και κόβεις και λίγη ζάχαρη και απο το παντεσπάνι την οποία αντικαταστείς με κακάο της οκάς. Που σημάινει ότι το παντεσπάνι είναι πικρό και η γκανάζ φαρμάκι. .  Και φυσικά σαν μην έφταναν αυτά αποφασίζεις να την καλύψεις στα γργήρορα και με μια ζαχαρόπαστα της τελευταίας στιγμής. Εν ολίγοις το κακάο για τον Π...... και όχι από τις διαλεχτές φυτείες του βαν ντε Βααρτ, και η ζαχαρόπαστα σμουδεροποιήθηκε με λάδι καρύδας αντί φυτικού λιπους το οποίο μπορεί μεν να είναι καλό για το popöchen της Mirandas Kerr αλλά ακατάληλο για την ζαχαρόπαστα. Εντωμεταξύ κάπου είχε πάρει το ματι μου ότι η ζελατίνη γίνεται από γουρούνι αλλά δεν με πολυσκότισε μέχρι την στγμή που την παραζέστανα και 'αρχισε να αναδύεται μια έντονη μυρωδιά χοιρινής μπριζόλας.

Και τώρα προσπαθήστε να φανταστείτε μια κατα τα άλλα υπέροχη τούρτα με βάση ένα σοκολατένιο  παντεσπανι φτηνού κακάου αλλά με μια υπέροχη γέμιση καραμέλας και επικάλυψη ζαχαρόπαστας με γευση και άρωμα κάτι μεταξύ καρύδας και σβάϊνεμπράτεν. Σούπερ;

Και είχαν αρχίσει όλα τόσο καλά. Το συγκεκριμένο γλυκό το πρωτοείδα στην γλυκειά Steph. Επειδή όμως τόνιζε και ξανατόνιζε το ποσο γλυκό είναι, αποφάσισα να χρησιμοποιήσω μια πιο πικρή κουβερτούρα. Αυτό που δεν ήξερα ήταν ότι η ίδια της είχε ήδη προσαμρόσει τη συνταγή ώστε να είναι μέτρια γλυκιά, με αποτέλεσμα το δικό μου να είναι σκέτη στριχνίνη. Γι αυτό και την επόμενη φορά βασίστηκα στην αρχική πηγή της συνταγής, στην sweetapolita. Φυσικά αν είχα διαβάσει και τα δικά της σχόλια πιο καλά θα είχα γλυτώσει από πολλούς μπελάδες αλλά ....την τελευταία φορά πάντως έγινε όπως έπρεπε.... μόνο που η φωτογραφική μου έμεινε σπίτι και οι φωτογραφίες βγήκαν όπως να ναι.... Πλέον όμως μπορώ να πω ότι αυτή η τούρτα ειναι από τις πιο αγαπημένες μου. Η κρέμα καραμέλας, ακόμα και χωρίς αλάτι,είναι ένα όνειρο, η σοκολατένια γκαναζ είναι να την φας με το κουτάλι και η ενναλακτική γκαναζ αφρός σκέτος. Το παντεσπάνι δε, αν γίνει με καλής ποιότητας κακάο είναι το πιο ζουμερό που έχετε φάει ποτέ σας! Μπορει να ετοιμαστει και από την προηγούμενη και να παραμείνει φρέσκο για 2-3 ημέρες. Και φυσικά είναι η πιο κατάληλη τούρτα για να καλυφτεί με ζαχαρόπαστα.

Αν και η μους σοκολάτας μου άρεσε περισσότερο σαν υφή και γευση, δεν μου άρεσε το παρουσιαστικό της (αυτή τη φορά δεν θα την καλυπτα με ζαχαρόπαστα) οπότε με το που σταθεροποιήθηκε την ξαναπέρασα και με την γκανάζ. Εσείς επιλέξτε ανάμεσα στις δύο αν δεν βαριέστε να κάνετε και τις δύο....

      

Τούρτα σοκολάτας με αλμυρή κρέμα καραμέλας

Για το παντεσπάνι (για μια φόρμα 18 εκκ.)

180 γρ. αλευρι για όλες τις χρησεις

300 γρ. ζάχαρη

90 γρ. καλής ποιότητας κακάο

1 κουταλάκι μπεικιν

1 1/2 κουταλάκι σόδα

1 κουταλάκι αλάτι

60 μλ σπορελαιο

190 μλ ξυνόγαλα

190 μλ δυνατό χλιαρό καφέ

2 αυγά ελαφρά χτυπημένα

1 βανίλια

 

Ανάψτε το φούρνο στους 180 βαθμούς. Κοσκινήστε τα στερεά υλικά και προσθέστε όλα τα υπόλοιπα. Χτυπήστε τα για 2 λεπτά με το μίξερ. Μοιράστε το μείγμα στα τρία και ψήστε το ένα παντεσπάνι μετά το άλλο για 20-30 λεπτά ή μέχρι η οδοντογλυφίδα να βγει καθαρή. Μην τα παραψήσετε μόνο. Αφλησε τα να κρυωσουν ελαφρά και αναποδογυρίστε τα επάνω σε μια σκάρα. Αν χρειαστεί πατήστε τα με ε΄να πιατο ώστε να έχουν παντού το ίδιο πάχος.

Για την κρέμα καραμέλα

Για την σάλτσα καραμέλας

130 γρ. ζάχαρη

60 μλ νερό

60 μλ κρέμα γάλακτος

προεραιτικά μια πρέζα fleur de sel

Βάλτε την ζάχαρη με το νερό σε ένα κατσαρολάκι και αφήστε τα να βράσουν μεχρι η καραμέλα να αποκτήσει ενα βαθυ χρυσοκάστανο χρώμα. προσθέστε την κρέμα γάλακτος (προσοχή πιτσιλάει) ανακατεψτε και ααποσύρτε από την φωτιά. Αφήστε να Κρυώσει. Αν σταθεροποιήθει [πολύ προσθέστε απλά λίγη καυτη κρέμα γάλακτος και ζεστάνετε το μείγμα ξανα για λίγο. Α΄φηστε ξανα να κρυώσει.

Για την κρέμα βουτύρου

Για την ιταλική μαρέγγα

120 γρ. ασπράδια

1 βανίλια

70 γρ. ζάχαρη

επιπλέον 340 γρ. βούτυρο μαλακό

 

Για το πως γίνεται η ιταλική μαρέγγα τα έχουμε ξαναπεί εδώ. Χτυπήστε το βούτυρο στο μίξερ μέχρι να αφρατέψει. Ότνα κρυώσει η μαρέγγα και συνεχίζοντας το χτύπημα προσθέστε σιγά σιγά το βούτυρο και κατόπιν την καραμέλα. Δοκιμάστε. Συγκρατηθείτε για να μην την φάτε όλη.

 

Για την γκανάζ

45 γρ. καλής ποιότητας κακάο

90 μλ νερό βραστό

341 γρ. βούτυρο μαλακό

450 γρ. κουβερτούρα γάλακτος

60 γρ. άχνη

 

Λίωστε σε μπεν μαρί την κουβερτούρα και διαλύστε το κακό στο βραστό νερό. Χτυπήστε το βούτυρο με την άχνη να αφρατέψει. Προσθέστε σιγά σιγά την κουβερτούρα και κατόπιν το κακάο.

 

Για την μους σοκολάτας 

300 γρ. κουβερτούρα γάλακτος

150 γρ. ασπράδια

250 γρ ζάχαρη

340 γρ. βούτυρο μαλακό

με τα ασπράδι ακαι την ζάχαρη κάνετ μια ιταλική μαρέγγα με τον τρόπο που έχω υποδειξει παραπάνω. Λίωστε την κουβερτούρα και χτυπήστε το βούτυρο να αφρατέψει. προσθέστε το βούτυρο λίγο λίγο στην  κρύα ιταλική μαρέγγα και σταδιακά την κουβερτούρα. Ετοιμαστείτε να πάθετε την πλάκα σας.

Συναρμολόγηση

παντεσπάνι-μισή κρέμα καραμέλας-ξανα παντεσπάνι-υπόλοιπη καραμέλα- ματα ξανά παντεσπανι- ενδεχομένως μους και αφού κρυώσει γκανάζ. Ή μόνο την μία ή την άλλη... Εξαρτάται από το πόσο βαθιά θέλετε να κυλιστείτε στο βούρκο.......

σας φιλώ - ακόμα πιο γλυκά... 

Υ.Γ. Τις οδηγίες για την πιο τέλεια και γρήγορη ζαχαρόπασα θα τις βρείτε στο http://www.sugarflowerscreations.com/

Ουν γκου-φρ ντε Μπρου-ξέλ σι-βου-πλέ

Ναι είμαι αδικαιολόγητη. Σας πούλησα για μια καλή ξάπλα στο καναπέ, για μερικές σελίδες δραματικού αγγλικού ρομάντζου και για μια χούφτα επεισόδια αμερικανικού ξεφτιλισμένου μπιμουβιάτικου κινηματογράφου. Επανορθώνω όμωςμε μια συνταγή η οποία θα σας φτιάξει την ημέρα, φτιάχνοντας αρχικά το πρωινό σας, χωρίς να έχει την γευση της παρακμής στην οποία και ομολογουμένως υπέπεσα τις τελευταιες εβδομάδες.

Βάφλες λοιπόν. Εννοέιται πως όχι οποιεσδήποτε αλλά αυθεντικές-βελγικές. Αυθεντικές βελγικές δηλαδή γι αυτούς που δεν έχουν πάει ακόμα Βέλγιο να τις  δοκιμάσουν. Αυτοι, που πήγαν, δοκιμάσαν και  ξέρουν και την αυθεντική συνταγή και γευση, ας κάνουν τις πάπιες. Γι αυτούς που δεν έχουν πάει και δεν πρόκειται να πάνε κιόλας ας μέινουν με την ψευδαίσθηση ότι αυτές είναι οι πιο αυθεντικές βελγικές βάφλες που προκειται να φάνε ποτέ τους. Καλά;

Η συνταγή είναι φυσικά κλεμμένη από το ίντερνετ, παραλλαγμένη έτσι ώστε να μην αναγνωριστεί από το δημιουργό της και με καταγγείλει για κλοπή πνευματικής βάφλας, και ..γιατι να το κρύψωμεν άλλωστε, τελειοποιημένες ως εκεί που δεν πάει. Το σιρόπι σοκολάτας όμως, κλεμμένο από αλλού,  το άφησα απαράλαχτο γιατί ήταν απλά υπέροχο.

Αν και είχα βαφλιέρα, απλή μεν αλλά καλή, προτίμησα να πάρω μια για βελγικές βάφλες επειδη τις βγάζει τετράγωνες αλλά και πιο χοντρές. Διότι ενώ οι κανονικές βάφλες γίνονται με μπεικιν, οι βελγικές παίρνουν μαγιά και είναι ως εκ τούτου πιο τσουπωτές. Οι κρυστάλοι ζάχαρης δε μεσα τις κάνει τραγανές και καραμελωμένες με αποτέλεσμα να μην μπορείς να σταματήσεις αν δεν φτάσει πρωτα το παντελόνι νούμερο 48.

Φυσικά το σιρόπι δεν είναι απαραίτητο αλλά αμα είναι να οργιάσουμε, να το κάνουμε σωστά...έτσι; Έτσι.

Η παραλλαγμένη ψιλοαυθεντική συνταγή λοιπόν

Βελγικές Βάφλες

Για περίπου 20 τετράγωνες βάφλες

500 γρ. αλευρι δυνατό (για τσουρέκια)

1 πρέζα αλάτι

2 φακελάκια βανίλια

3 μεγάλα αυγά

250 γρ. βούτυρο φρέσκο λιωμένο αλλά όχι πολύ ζεστό

20 γρ. μαγιά φρέσκια η την ανάλογη σε ξηρή

1 κούπα γάλα χλιαρό

1/2 κούπα νερό χλιαρό

100 γρ. ζάχαρη κρυσταλική

100 γρ. ζάχαρη σε κρυστάλους (Sucre grain perlé)

 

Σε ένα μπωλ, κατά προτίμηση αυτό του μίξερ σας, αναμείξτε το αλευρι, την βανίλια, την κρυσταλική ζάχαρη και το αλάτι. Δυαλύστε την μαγιά στο νερό και προσθέστε την και αυτή στο αλευρι μαζί με τα αυγά, το γάλα και το βούτυρο. Δουλέψτε το μείγμα μέχρι να επιτύχετε μια ομοιογενής παχύρευστη ζύμη. Σκεπάστε την και αφήστε την να φουσκώσει για 1 ώρα περίπου. Λίγο πριν ψήσετε τις βάφλες αναμείξτε στην ζυμη την ζάχαρη σε κρυστάλους. Βάλτε στην βαφλιέρα σας μια γεναία κουταλιά ζύμης, απλώστε την ελαφρά και ψήστε τις μέχρι να κοκκινήσουν στον επιθυμητό βαθμό.

Απολαυστε τις με το πιο νόστιμο και αρωματικό.....

Σιρόπι σοκολάτας με εσπρέσο

 300 γρ. μαυρη ζάχαρη

125 μλ. δυνατό καφέ

50 μλ νερό

50 γρ. καλής ποιότητας κακάο

30 γρ. σοκολάτα γάλακτος

μια πρέζα αλάτι

1 φυσική βανίλια σχισμένη στην μέση

 

Ανακατέψτε όλα τα υλικά μαζί και βάλτε τα να πάρουν μια βράση. Αδείαστε αμέσως το μείγμα σε μπουκάλια και φυλάξτε τα σε σκιερό μέρος κλεισμένα αεροστεγώς μέχρι να το χρησιμοποιήσετε.

Σιρόπι από την _Steph

Βαφλιέρα από το_Αμαζον 

Let´s stay together.....

Πριν αρχίσω να να λέω που ήμουν και τι έκανα, που δεν πρόκειται,  θα ήθελα να ευχαριστήσω ολους αυτούς που μου στέλναν γλυκά μυνηματάκια όλο αυτό το καιρό και με ρωτούσαν τι κανω και που γυρνάω. Όχι δεν έπαψα να μαγειρευω, ούτε μετακόμισα στο φεγγάρι και φυσικά δεν έπαψα να αγαπάω το μπλόγκινγκ. Απλά αποφάσισα να κάνω ένα διάλειμα για να αφιερωσω την ενέργεια μου σε άλλα πράγματα,πιο σημαντικά. Δεν μου αρέσει να κάνω πράγματα με μισή καρδιά γι αυτό και το σταμάτησα πριν μου γίνει pain in the Ass. Άλλωστε το έχω ξαναπέι ότι δεν μπλογκάρω για να γεμίσω απλά την μπογκόσφαιρα, ούτε για να δείξω ότι απλά κάτι κάνω. Και πριν καλά καλά το πάρω χαμπαρι περάσαν ήδη 3 μήνες και κάτι από το τελευταιο μου ποστ. Δεν θυμάμαι αν μαγείρεψα κάτι αξιόλογο όλο αυτό το διάστημα, πόσο μάλλον αν εφαγα.

Το Σαββατοκύριακο όμως που μας πέρασε και με αφορμή ένα Brunch που οργάνωσα για μερικές εκλεκτές φίλες, κατάλαβα το πόσο μου λείψε η απόλαυση του να ψάχνω και να δοκιμάζω καινούργιες συνταγές και γευσεις, να χώνομαι ώρες ολόκληρες στην κουζίνα μέχρι να τις προσαρμόσω στα δικά μας γούστα καταφέρνοντας παράλληλα να τις δώσω μια πιο προσωπική νότα για να τις απολαυσω αργότερα με ένα ποτήρι καλό κρασί και μια ακόμα πιο καλή παρέα . Και φυσικά να καταφέρουν να περάσουν το τεστ του απιατητικού ουρανίσκου του Νίκου για να δουν κατα κάποιο τρόπο και το φως της δημοσιότητας.

Μετά λοιπόν από ένα τριήμερο τρελού ξεπατώματος για να προλάβω να ετοιμάσω τα 150 είδη ψωμιών, 45 γλυκών και 200 αλμυρών για το Brunch , παίζοντας το κατόπιν κουλ στην ερώτηση "μα πόσο καιρό σου πήρε για να τα ετοιμάσεις όλα αυτά;" δίνοντας την κλασσική απάντηση "ποια καλέ; Αυτά;;;; Έτσι τρώμε εμείς κάθε Σάββατο" ώστε να τις κάνω να αισθανθούν ακόμα πιο ανεπρόκοπες και να εξιψωθώ ακόμα πιο πολύ στα μάτια τους  αποφάσισα ότι είναι καιρός να ξαναγυρίσω στα παλιά μου λημέρια πριν μου βάλει ο γκούγλος λουκέτο στο μαγαζί και άντε να ξαναγράψω τα απομνημονευματα μου από την αρχή.

Ψάχνωντας λοιπόν την ιδανική συνταγή για ένα δυναμικό comeback έπεσα επάνω σε ένα παλαιό σχετικά περιοδικό από το μαγαζί με τα βιολογικά με μερικές εύκολες συνταγές για βουτύματα και κυρίως ψωμιά. Ένα από αυτά τα ψωμιά το είχα κάνει και παλιότερα και ενω ήταν ευκολο και γρήγορο η προσθηκη μαγειρικής σόδας με χάλαγε. Σκωτσέζικο ψωμί θυμάμαι το λέγαν τότες που το είχα πρωτοβρεί ενω το περιοδικό τούτο το παρουσίαζε σαν ενα απλό γιαουρτόψωμο αγνοώντας προφανώς και παντελώς την ιστορική και ηρωική καταγωγή του ψωμιού από το σόι ενδεχομένως του Γουίλιαμ, όχι της Νταιάνας αλλα του Γουάλας δίνοντας περισσότερο βάρος στην αγνή καταγωγή των υλικών. Δεν ξέρω αν με παρακίνησε η όψη του να το ξαναφτιάξω ή η τεμπελιά μου να πάω στο φούρνο να αγοράσω ψωμί. Σε κάθε περίπτωση ήμουν πεπεισμένη ότι αυτή η συνταγή θα αποτελούσε το εναρκτηριο επεισόδιο της New season . 

Εάν αγαπάτε το σπιτικό ψωμί και δεν έχετε καθόλου μα καθόλου χρόνο στην διάθεση σας και εμπιστευεστε και λιγάκι τα γούστα μου τότε αυτή είναι η ιδανική συνταγή. Μην σας ξενίζει το ότι δεν έχει μαγιά. Το μπέικιν και η λιγοστή αυτή τη φορά σόδα κανουν μια χαρά την δουλειά τους. Το μπεικιν το φουσκωνει ενώ η σόδα σας ξεφουσκώνει. Πλάκα κάνω.  Η προσθήκη καρότου το κανει απίστευτα ζουμερό , ενώ οι ξηροι καρποί φροντιζουν για επιπλέον άρωμα και γευση. Και το κυριότερο; έχει μόλις 5 λεπτα προετοιμασίας. Εάν δεν σας πείθει όυτε αυτό ε τότε δεν ξέρετε τι θέλετε!

   

Καροτόψωμο με ξυνόγαλα (Carrotbread with Buttermilk)

500 γρ. αλευρι ντίνκελ (Dinkel)

200 γρ. καρότα

1/2 κουταλάκι σόδα

1 κουταλιά γεμάτη μπεικιν

2 κουταλάκια αλάτι

350 μλ ξυνόγαλα ή γιαούρτι

1 αυγό

150 γρ. ξηρούς καρπούς π.χ. φυστίκη αιγίνης, ηλιόσπορους, κολοκυθόσπορους, μαυροκούκι κτλπ

 

Προθερμαίνετε το φούρνο στους 180 βαθμούς. Ξεφλουδίζετε τα καρόττα και τα τρίβετε στο χοντρό το τριφτη. Τα προσθέτετε μαζί με όλα τα υπόλοιπα υλικά σε ένα μπωλ και ανακατευετε καλά. Εναλλακτικά δουλέψτε το μείγμα στο μίξερ. Με ελαφρά βρεγμένα χέρια βγάλτε τη ζυμη από το μπωλ και πλάστε την σε οβάλ καρβέλι. Αν κολάει πολύ ξαναβρέξτε τα χεράκια σας. Βάλτε το καρβέλι  σε λαμαρίνα καλυμένη με λαδόκολα , πασπαλίστε το αν θέλετε με μερικά ακόμα σπορια και ψήστε το μια σκάλα πιο κάτω από την μέση για περίπου 40 με 45 λεπτά. Βγάλτε το και αφήστε το επάνω στην σκάρα να κρυώσει καλά πριν το κόψετε. Φυλάξτε το σε σακούλα για να μην στεγνώσει. Φάτε το με βουτυράκι μπόλικο!!!

Μιαμ μιαμ

 

Πηγή

Schrott& Korn (Ferb. 2012

πετσετάκι Butlers

Που ήμουν........

 

Εδώ. Συγκεκριμένα λίγο στο γραφείο, λίγο σε κάποια επαγγελματικά ταξιδάκια της τελευταίας στιγμής και κυρίως στον κήπο της πολυκατοικίας μας. Βοήθησε και ο καιρός και σκέφτηκα να χαρίσω στα παιδιά μου και στον εαυτό μου λίγη ανεμελιά. Οπότε με το που ερχόμασταν από το σχολέιο, παιρναμε τα παιχνίδάκια μας, τα βιβλία μας και τα χαλάκια μας και την αράζαμε στο γρασίδι σαν τις καμπιες  μέχρι την ώρα του ύπνου σχεδόν. Διαβασαμε δεκάδες βιβλία, τελειοποιήσαμε το κατακόρυφο και την ρόδα, η χριστίνα δηλαδή γιατί εμένα θα με μάζευαν με το νοσοκομειακό έτσι και δοκίμαζα, , και μάθαμε να μοιραζόμαστε την τελευταία μας μπουκιά με τους γείτονες. Και κυρίως χαλαρώσαμε. Συγχωρήστε με λοιπόν που δεν ειχα την διάθεση να κλέισω αυτές τις τέλειες ημέρες με μερικές επιπλέον ώρες μπροστα στον υπολογιστή μου.

Ζητώ συγνώμη από κάποιες φίλες στις οποίες χρωστάω συνταγές. Θα επανορθώσω το συντομότερο. Κάτι κλαφουτί και κάτι μπάρες.... δεν σας ξέχασα!

Αντι αυτών όμως σας έχω κάτι πιο ελαφρύ. Οκ όχι πολύ πολύ ελαφρύ αλλά πολύ πολύ νόστιμο και διαφορετικό πιστευω. Πανκεικ είχα ξανακάνει και στο παρελθόν, δεν σας δίνω λινκ γιατί οι φωτογραφίες είναι για λυπηση, και ήταν επίσης πολύ νόστιμα, αλλά τα συγκεκριμένα μου άρεσαν ακόμα πιο πολύ γιατί περιέχουν ανθότυρο και λιγότερο βούτυρο. Τα παιδιά μου και τα παιδιά της γειτονιάς, οι γονείς τους και τα αδέσποτα τα λάτρεψαν.....Γίνοντια σχετικά γρήγορα και μπορούν να φαγωθούν ακόμα και την άλλη μέρα. Ειδικά αν τα συνοδέψετε με φρέσκα φρούτα και σιρόπι σφενδάμου... μμμμμμμμμμμμμ.... σκέτη τρέλλα!

Δεν θα σας πρήξω πολύ σήμερα στην πολυλογία... σας την κρατάω για την επόμενη φορά... άρχισα νε βλέπω πάλι Beverly Hills 90210..... μουχαχαχα.... ο πολύς ο ήλιος κάνει ζημειά τελικά!

Παμε στην συνταγή γιατί έχουμε και πιλάτες...

Pancakes (Flapjacks) με ανθότυρο

προσαρμοσμένη από το Simply Delicious

150 γρ. αλευρι

1 κουταλάκι μπεικιν

4 κουταλιές ζάχαρη

2 αυγά μικρά

50 γρ. βούτυρο λιωμένο

100 γρ. ανθοτυρο

120 γρ. γάλα

μια πρέζα αλάτι

μια πρέζα βανίλια

Κοσκινήστε το αλευρι με το μπεικιν, την βανίλια και το αλάτι.  Χτυπήστε τα αυγά με την ζάχαρη. προσλικήσιθέστε σιγά σιγά το βούτυρο, το γάλα και το ανθότυρο. Προσθέστε το αλευρι ανακατευοντας προσεκτικά μέχρι να ενωθούν καλά.

Ζεστάνετε ένα αντικολητικό τηγάνι και προσθέστε μια μεγάλη κουταλια της σούπας από το μείγμα. Ψήστε τα Pancakes για 1-2 λεπτά σε μέτρια φωτιά και γυρίστε τα από  την άλλη. Ψήστε ξανά για 1-2 λεπτά. Διατηρήστε τα ζεστά και σερβίρετε τα σκέτα ή κατα προτίμηση με μπόλικο σιρόπι.

Φάτε χωρίς να μετράτε θερμίδες διότι είναι ελάχιστες!!!! ...λέμε τώρα...

Σας φιλώ

Βασιλική άκα τι-του-έβρισκα-του-κοκαλιάρη-ντίλαν

Το σοκολατένιο κέικ ....αλλιώς!

Μια από τις σημαντικές προτεραιότητες μου αυτό το διάστημα, πέρα του να παραμείνει η Χριστίνα η καλύτερη μαθήτρια, η Εμμέλεια να πάψει να μας κατουράει τα σεντόνια τα βράδια,  να προλαβαίνω να σιδερώνω τα ρούχα με το που θα στεγνώσουν, να χάσω τα 4 κιλά που έβαλα από τότε που εκοψα το κάπνισμα, να πηγαίνω κάθε μέρα στις 10 για ύπνο  και να λύσω το οικονομικό προβλημα της Ελλάδας, είναι να καταφέρω να τρώμε πιο υγειινά. Αν και μαγειρευω ήδη υγειινά, ή τουλάχιστον προσπαθώ, πολλές φορές και ειδικά τις ημέρες που γυρνάμε αργά στο σπίτι τρώμε ότι να ναι γιατί σιγά μην κάτσω να κάνω φασολάδα στις 8 το βράδυ. Εκτός αυτού έχω την εντύπωση ότι δεν τρώμε αρκετά λαχανικά. Είμαι λοιπόν σε μια διαρκή αναζήτηση για συνταγές, κατα προτίμηση πρωτοποριακές ώστε να υπάρχει λίγη αλαγή και ανανέωση στη διατροφή μας που να χουν σαν κύριο υλικό τα λαχανικά και να γίνονται κατα προτίμηση χωρίς κρέας. Καποιες από αυτές τις αναζητήσεις μου με οδηγήσαν πίσω από τα παρασκήνια του αγαπημένου μας Ινδού για να μάθω να φτιάχνω τις πιο υπέροχες, αν και ελαφρια καυτερές, μπάμιες στο κόσμο, στην κουζίνα της καινούργιας μου αφγανής γειτόνισας για να μάθω το ωραιότερο Vegie ψητό κολοκύθι αλλά και στο μπλογκ μιας πολυτάλαντης νεαρής για τα καλύτερα μακαρόνια με λεμόνι. Περισσότερα γι αυτά σύντομα.

Αφήνοντας λοιπόν στην άκρη αυτά που μου δείξαν τις τελευταίες ημέρες τολμάω να ξεκινησω με κάτι το εντελώς καινούργιο, τόσο για το δικό μου ουρανίσκο όσο και για τα δικά σας γούστα υποθέτω . Και αφού σας έκανα ολόκληρη διατριβή περι υγειηνής διατροφής κτλπ να ξεκαθαρίσω ότι η παρακάτω συνταγή μπορεί να μην είναι η καταληλότερη επιλογή για το πρωινό μας ή για το μεσημερινό μας και πόσο μάλλον για το βραδυνό μας και  αλλά τα υλικά τα οποία το απαρτίζουν το κατατάσουν στα πιο υγειηνά και ασυνήθιστα γλυκά που έχω φάει τώρα τελευταία αλλά και στα πιο νόστιμα συνάμα. Η προσθήκη του γιαουρτιού μειώνει την περιεκτικότητα των λιπαρών ενώ ο πολτός πατζαριού, ναι σωστα διαβάσατε, το κάνει απίστετα αφράτο, ζουμερό και νόστιμο χωρίς να αφήνει κατάλοιπα στην γευση και στο άρωμα. Φανταστικό έτσι; Φυσικά σε όποιον έδωσα να δοκιμάσει αποκάλυψα το μαγικό συστατικό κατόπιν γιατί ήθελα η άποψη του να είναι αμερόληπτη. Αποτέλεσμα; Οι περισσότεροι νομίζαν ότι τους κάνω πλάκα.

 

Αυτό που ίσως να αλάξω την επόμενη φορά είναι η ποσότητα της ζάχαρης στο γλάσσο ώστε να γίνει πιο γλυκό. Αν και το κεικ έχει 250 γρ. ζάχαρης, αρκετή κατα τη γνώμη μου, η προσθηκη κακάου σπάει την γλύκα με αποτελεσμα το γλυκό να έχει το όνομα και ...λίγη από την χάρη. Αυτό όμως επειδή εμενα μου αρέσουν τα τίγκα γλυκά.

Έτοιμοι;

Σοκολατένιο κεικ με γιαούρτι και πατζάρια

από το Περιοδικό Food&Travel Νοέμβριος 2011

Για μια φόρμα 23 εκκ.

150 γρ. μαλακό βούτυρο

250 ζάχαρη

2 αυγά

200 γρ γιαούρτι

250 γρ. αλευρι

75 γρ. κακάο πολύ καλής ποιότητας

2 κουταλάκια σόδα μαγειρική

2 κουταλάκια μπεικιν

μια πρέζα αλάτι

200 μλ δυνατό καφέ χλιαρό

150 γρ. πατζάρια βρασμένα και πολτοποιημένα ή τριμμένα στο λεπτό τρίφτη

 

Για το γλάσσο

100 μλ κρέμα γαλακτος

4 κουταλιές νερό

4 κουταλιές ζάχαρη

2 κουταλιές κακάο

100 γρ. κουβερτούρα (εγώ χρησιμοποιήσα με 70 %) τεμαχισμένη

 

Ανάψτε το φούρνο στους 180 βαθμούς. Χτυπήστε στην δυνατή ταχύτητα του μίξερ το βούτυρο με την ζαχαρη μέχρι να αφρατέψουν. Συνεχίζοντας το χτύπημα προσθέστε τα αυγά ένα-ένα. Χαμηλώστε την ταχύτητα και προσθέστε το γιαούρτι και το αλάτι. Κοσκινηστε το αλευρι με το κακάο, την σόδα και το μπεικιν και προσθεστε τα προσεκτικά στο προηγούμενο μείγμα εναλάξ με το καφέ. Προσθέστε πολύ προσεκτικά τα πατζάρια και ανακατέψτε ελαφρά. Αδειάστε το μείγμα σε μια βουτυρωμένη φόρμα και ψήστε το για 1 ώρα και 15 λεπτά. Ενδεχομένως να χρειαστεί και λίγο παραπάνω οπότε κάντε το τεστ με την οδοντογλυφιδα. Αν βγει καθαρή τότε είναι έτοιμο. Αφηστε το ν κρυώσει για μερικά λεπτα και βγάλτε το από την φόρμα. Αν η επιφλανεια του δεν είναι λέια και επιπεδη, αναποδογυρίστε το επάνω σε μια πιατέλα και αφήστε το μέχρι να κρυωσει εντελώς και να στρώσει η επιφάνεια του.

Για το γλάσσο, βάλτε όλα τα υλικά σε μπεν μαρί και ανακατέψτε μέχρι να λιώσει η σοκολάτα. Αφηστε το γλάσσο να σταθεί για 10 λεπτά και περιχύστε το γλυκό σιγά σιγά, ξεκινωντας απο το κέντρο και απλώνοντας απαλά το γλάσσο με μια σπάτουλα προς τις άκρες.

Απολαυστε το πραγματικά χωρίς τύψεις!

 

 

Ζεστή Σαλάτα με σπαράγγια, αβοκάντο και φέτα

Αν και σήμερα είχα σκοπό να ανεβάσω μια συνταγή για ενα υπέροχο σοκολατένιο τσιζκεικ με καραμελωμένες φράουλες, μια σύντομη επίσκεψη στην μισητή ζυγαριά με έκανε να αλαξω γνώμη πολύ γρήγορα. Δυστυχως δεν είναι καιρός ούτε για σοκολατένια τσιζκεικ και σίγουρα ούτε για καραμελωμένες φράουλες. Αλλά σίγουρα είναι καιρός για κοντές φουστίτσες, αεράτα φουστανάκια και παντελονάκια κολητά και φυσικά κορμιά που να χωράνε σε όλα αυτα χωρίς να θυμίζουμε χωριατικο λουκάνικο με μια γερή δόση πορτοκάλι.

Κομμένες λοιπόν οι παρασπονδίες. Και επειδή αυτή την εβδομάδα τα ελληνικά σπαράγγια έχουν την τιμητική τους στο ALDI είπα να ξεκινήσουμε από εκει.  Εδώ να πω ότι από τότε που έμαθα να μαγειρευω ή ίδια μου σπαράγγια, δηλαδή τα τελευταια δύο χρόνια, τα λατρευω στην κυριολεξία. Μπορώ να καταλάβω όμως και αυτούς που λένε ότι δεν θέλουν να τα βλέπουν στα μάτια τους. Έτσι ακριβώς σκεφτόμουν και εγώ παλαιότερα. Σε αυτό είχαν βοηθήσει και κάποιες λάθος επιλογές σπαραγγιών. ξυλιασμένων, άνοστων, σάπιων, μαραμένων. Πλέον αν θέλω να είμαι εντελώς σίγουρη ότι τα σπαράγγια που πήρα είναι τρυφερά αγοράζω μόνο πρασινα. Φυσικά αυτό δεν αποτελεί εγγύηση ότι δεν θα έχουν ξυλιασμένες άκρες. Γι αυτό και αφαιρούμε πάντα δύο δάχτυλα από το τέλος. Και αν το σπαράγγι είναι χοντρό σαν τον αντίχειρα, τα ξεφλουδίζουμε κιόλας. Αλλά αν θέλετε να είστε εντελώς σίγουροι τα ξεφλουδίζετε πάντα, ανεξάρτητα το πάχος τους. Από τα πράσινα ξεφλουδίζουμε τα δύο τρίτα. Από τα άσπρα, από τον ανθό και κάτω και αν γίνεται δύο φορές. 

Η παρακάτω συνταγή είναι από τις πολύ αγαπημένες μου κυρίως γιατί είναι ευκολη και γρήγορη και δεν χρειάζεται κάποια επιπλέον προετοιμασία ή περαιτέρω επεξεργασία. Ο ζωμός μέσα στον οποίο σιγοβράζουν και μαρινάρονται συγχρόνως είναι υπέραρκετός για να σας δώσει ένα καταπληκτικό ντρέσινγκ ενώ η ελληνικότατη και πεντανόστιμη φέτα δένει απόλυτα με το κρεμώδες αβοκάντο  για να αποτελέσουν όλα μαζί μια υπέροχη σαλάτα ή ένα πεντανόστιμο και ελαφρύ κυρίως γευμα.

 

 

Ζεστή σαλάτα με σπαράγγια, αβοκάντο και φέτα

Προσαρμοσμένη από το Paule´s Kitchen

500 γρ. σπαράγγια

2 αβοκάντο

150 γρ. τυρί φέτα

1/2 μπαστουνάκι βανίλιας ή

1 σκελίδα σκόρδο (αν και εγώ προτιμώ την εκδοχή με την βανίλια)

1 κουταλάκι ζωμό λαχανικών

150 μλ νερό

1 μεγάλη κουταλιά βούτυρο

το χυμό ενός λεμονιού

αλάτι, πιπέρι

 

Πλύντε τα σπαράγγια και καθαρίστε τα με το τρόπο που υπέδειξα παραπάνω. Σε ένα φαρδύ αντικολητικό τηγάνι βάλτε το βούτυρο να ζεσταθεί και καβουρδίστε τα σπαράγγια ελαφρά. Πασπαλίστε με το ζωμό λαχανικών, προσθέστε και την βανίλια και σβήστε με το νερό. Σιγοβράστε τα, ανακατευοντας ανά διαστήματα, μέχρι να βράσουν τα σπαράγγια και να σωθεί το ζούμι τόσο ώστε να μείνουν στο τέλος μόνο 3-4 κουταλιές. Προσοχή μονο μην τα παραβράσετε. Να μην είναι εντελώς al dente αλλά ούτε και πολύ μαλακά. Αφαιρέστε το τηγάνι από την φωτιά και αφήστε τα σπαράγγια να κρυώσουν ελαφρά. Αλατοπιπερώστε

Σε μια πιατέλα κόψτε το αβοκάντο σε λεπτές φέτες και περιχύστε το με το χυμό λεμονιού. Αλατοπιπερώστε ελαφρά. Απλώστε από πάνω τα σπαράγγια, πασπαλίστε με την τριμμένη φέτα και απολαυστε τα με μπόλικο ψωμάκι και ένα ποτήρι παγωμένο άσπρο κρασί.

Σας φιλώ

Βασιλική

Γρανίτα από δαμάσκηνα και κόκκινο κρασί

Η αλήθεια είναι ότι δεν έιχα σκοπό να ανεβασω ποστ σήμερα. Το κλίμα των εκλογών καθώς και τα αναμενόμενα αποτελέσματα δεν με εμπνέουν ιδιαίτερα οπότε αρχικά είχα σκεφτεί να το αφήσω για μέσα στην εβδομάδα. Αυτό όμως το είχα σκεφτεί πριν μπερδέψω τα κανάλια της τηλεόρασης. Διότι τωρα που τα μπέρδεψα και δεν έχω τι να δω, ή μάλλον έχω απλά δεν ξέρω που να το βρω για να το δω, είπα να ανεβάσω επιτελους την συνταγή για την γρανίτα, την δευτερη συνταγή που ετοίμασα με το κρασί Άυγουστος μήπως και εμπνέυσω κανέναν άλλο.΄
          
Η αλήθεια είναι πώς ποτέ δεν ημουν πολύ των παγωτών. Ή μάλλον ήμουν αλλά τότε ήμουν πολύ πολύ μικρή οπότε δεν μετράει. Στο χωριό όπου και μεγάλωσα παγωτά μας φέρναν πάντα κατά τον Μάη. Ο παγωταντζής που τα μετέφερε μας έδινε πάντα ένα ξυλάκι παγωτό κακάο ή σοκολάτα αν τον βοηθούσαμε να τα κουβαλήσει μέχρι το μπακάλικο. Ο μπαμπάς μου ήταν πιο κουβαρντάς. Με άφηνε να φάω ένα φρόγκυ αν πήγαινα από το χωράφι που είχαμε το καπνό μέχρι το χωριό, δηλαδή στην απέναντι πλαγιά, και κατάφερνα να φερω παγωτά για όλους, άθικτα δηλαδή άλιωτα και το σημαντικότερο - χωρίς να τα φάω όλα μόνη μου στο δρόμο.

Δεν θα σας ζαλίσω άλο με περιτολογίες. Ότι άλλο και αν γράψω θα είναι για να γεμίσει η σελίδα και θα είναι γραμμένο χωρίς πολύ όρεξη οπότε συγχωράτε με που μπάινω κατευθείαν στο ψητό. Δηλαδή στο παγωμένο. Υπόσχομαι όμως να γυρίσω πιο εμπνευσμένη.
Για την γρανίτα δεν έχω επίσης να πω πολλά για να σας πείσω. Ναι είναι πανευκολη, δροσιστική, πεντάνόστιμη, διαφορετική, γλυκειά και σηκώνει πολλές τροποποιήσεις. Το σιρόπι, όπως και στην προηγούμενη συνταγή είναι βασικό συστατικό ωστε το σορμπέ σας να μην σχηματίσει κρυστάλλους ενώ τα δαμάσκηνα μπορούν άνετα να αντικατασταθούν από κεράσια. Καμία δικαιολογία λοιπόν για να μην την φτιάξετε. ΄

Γρανίτα με δαμάσκηνα και κόκκινο κρασί ( See the english version bellow)
προσαρμοσμένη από το rock the kitchen
400 γρ. δαμάσκηνα ή κεράσια
150 γρ. ζαχαρη
150 γρ. κόκκινο κρασί ξηρό
120 γρ. νερό
1 μπαστουνάκι βανίλιας
Καθαρίστε και πλύντε τα φρούτα από τα κουκούτσια και βάλτε τα μαζί με το νερό, το κρασί, την ζάχαρη και την βανιλια (την οποία έχετε χαράξει κατα μήκος) σε μια κατσαρόλα να σιγοβράζουν για περίπου 20 λεπτά η εώς ότου τα φρούτα να μαλακώσουν αρκετά. Μην τα παραβράσετε και σωθούν τα υγρά εντελώς γιατί σε αυτή τη περίπτωση το σορμπέ σας δεν θα παγώσει όπως πρέπει. Περάστε το μείγμα από μια λεπτή σίτα πιέζοντας με ένα κουτάλι ή μαρίζ. Εναλλακτικά μπορείτε και να το βάλετε στο μπλέντερ αφού αφαιρέσετε πρωτα την βανίλια. Προσωπικά προτιμώ την εκδοχή της σίτας γιατί έτσι μένουν και οι φλούδες εκτός. Μοιράστε το μέιγμα σε φορμάκια και τοποθετήστε το στην κατάψυξη για τουλάχιστον 6 ώρες. Φυσικά μπορείτε να το βάλετε και στην παγωτομηχανή ή να το παγώσετε σε ένα τάπερ από οπου και θα το βγάζετε με το ειδικό κουτάλι του παγωτού.


In English

Plum Granita (Sorbet) with red wine

400 gr. plums or cherries
150g. sugar
150g. dry red wine
120 ml Water
1 vanilla pod (which you carve lengthwise)

Wash and remove the seeds from the fruits. Combine the pitted fruits with water, wine, sugar and the carved vanilla in to a pot, to simmer for about 20 minutes or until the fruits are soft enough. Do not overcook the fruits, there has to be enough liquid in the pot otherwise the sorbet will not freeze properly. Press the mixture through a fine sieve with a spoon. Alternatively, you can
put the mixture, without the vanilla, in the blender. Personally I prefer to use the sieve, because that way the peel does not go into the mixture.
Scrape the mixture into Sorbet molds and place them in the freezer for at least 6 hours. Of course you can put it in the ice cream maker as
well or freeze it all together in a Tupperware.

Μόλις μάθαμε και τα αποτελέσματα των εκλογών... με τις υγείες μας! Καλή μας τύχη!