Ένα ακόμα σοκολατογλυκό χωρίς όνομα....

Δεν ξέρω αν είναι σύμπτωση ή έλλειψη φαντασίας αλλά πάντα στα σοκολατογλυκά μου φεύγει η έμπνευση και δεν ξέρω ως τι να τα καταχωρήσω. Έτσι και σήμερα. Έκανα ένα υπέροχο σοκολατογλυκό και δεν ξέρω πως να το ονομάσω. Ίσως να φταίει η ώρα που το φτιάξα αλλα ακόμα και τώρα, 10 ώρες μετά, πάλι δεν μου ρχεται κανένα όνομα....




Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Σηκώθηκα στις 6 το πρωί γιατί ο Γκούφη πείνασε και μέχρι να την ταίσω ξύπνησα για τα καλά. Και αυτό παρόλλο που χτες το ξενυχτήσαμε στον αδελφό μου και σήμερα θα μπορούσε άνετα να κοιμηθώ άλλες, τουλάχιστον 5 ώρες. Κρίμα γιατί πολύ θα γούσταρα να ξυπνήσω το Νίκο με την δικαιολογία ότι είναι η δική του σειρά να σηκωθεί. Και το καλύτερο είναι ότι ο καυμένος θα ήταν τόσο κομμάτια που μέσα στην θολούρα του θα το πίστευε κιόλας. Και μέχρι να το πάρει χαμπαρι θα χα στρώσει επιδερμίδα εγώ. Τι και αν σηκώθηκε και χτες και προχτές και παρα προχτές..... και παραπαραπροχτές... Ναι το παραδεχομαι ειμαι σκληρή και άπονη μάνα. Αλλά εκείνο το μαμ στις 5 καμιά φορά το πρωί με καρφώνει μέσα στην καρδιά..... Γι αυτό και το παιζω ψόφιος κοριός καμιά φορά.....



Σήμερα όμως με τιμώρησε ο θεός και δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Οπότε μετά τα τάισμα έπρεπε κάτι να κάνω. Έκανα μια γύρα στην κουζίνα να δω τι έχω και διαπίστωσα ότι τελικά χτες έπρεπε να είχα πάει για ψώνια διότι ούτε αρκετό βούτυρο είχα για να κάνω Brioches, ούτε άχνη για τα Macarons, ούτε αυγα για την Orange Pie. Είχα όμως κακάο, λίγο βούτυρο και 3 αυγά όλο και όλο...... και κόσμο το απογευμα για καφέ ....

Έπρεπε λοιπόν να αυτοσχεδιάσω και δεν ξέρω αν ήταν καλό αυτό.. Αυτό που έφτιαξα τελικά ήταν κάτι ανάμεσα σε τάρτα σοκολάτας, Fudge, πραλίνα και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο.... το θέμα είναι ότι ήταν καταπληκτικό!!!! Για να πειστώ ότι είναι όντως άξιο να δημοσιευτεί το δωσα στην Χριστίνα να το δοκιμάσει, η οποία είναι ο πιο σκληρός κριτής μου και απόλυτα ειλικρινής , και το βρήκε υπέροχο!

Πάμε λοιπόν γρήγορα γρηγορα στην συνταγή....





Μπουκίτσες σοκολάτας (ας το πούμε έτσι τέλος πάντων...)

120 γρ. κουβερτούρα με τουλάχιστον 65% κακάο
140 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματιου
120 γρ. κακάο
150 γρ. ζάχαρη
3 αυγά

κακάο για το πασπάλισμα

Προθερμαίνετε το φούρνο στουσ 120 βαθμούς. Λιώνετε την κουβερτούρα είτε σε μπεν μαρί είτε σε πολύ πολύ χαμηλή φωτιά. Αν δεν βρείτε κουβερτούρα με μεγάλη περιεκτικότητα σε κακάο τότε ανεβάστε την ποσότητα του κακάου στην συνταγή. Αν δηλαδή η κουβερτούρα που βρείτε εχει μονο 50% κακάο, τότε βάλτε 140 γρ. κακάο. Χτυπήστε το βούτυρομε την ζάχαρη να αφρατέψει και προσθέστε ένα ένα τα αυγά. Συνεχίζοντας το χτύπημα ρίξτε σιγά σιγά την λιωμένη κουβερτούρα και εν συνεχεία το κακάο προσεκτικά. Βάλτε το μείγμα σε μια βουτυρωμένη φόρμα, είτε στρογγυλή 28 εκκ, είτε τετράγωνη 20 χ 30 περίπου και ψήστε το για 20 λεπτά μέχρι το γλυκό να σφίξει. Μην το παραψήσετε γιατί θα στεγνώσει. Αφου κρυώσει, κόψτε το σε κομματάκια 2χ4 περιπου, κυλήστε τα στο κακάο και απολάυστε τα με την συνοδεία σαντιγύς ίσως η με κάποια σάλτσα φρουτου.

Αν και είναι πολύ νόστιμα και απο μόνα τους και τόσο απαλά που πραγματικά λιώνουν στο στόμα, εμένα μου λειπε κάτι... Όπως προανάφερα είμαι σίγουρη ότι με μία σάλτσα φρούτου θα πηγαίναν υπέροχα οπως με μια φράουλας η βατόμουρου... Δεν είχα όμως τίποτα από τα δύο... Μόνο 2 κιλά μπακαλιάρο αλλά δεν νομίζω ότι θα πήγαινε...

Αυτό που είχα όμως ήταν τα σύκα ποσέ από την προηγούμενη φορά που χα κάνει το Κάιζερσμαρρν.....Ρεμέμπερ; Κάτσαν κουτί! Και φυσικά ανυπομονώ να κάνω την σάλτσα και με φρέσκα σύκα.




Μέχρι τότε όμως έχουμε να μαγειρέψουμε ένα σωρό άλλα... αρχίζει η σεζόν από τα κεράσια και τις φράουλες και ένα σωρό άλλα φρούτα....

Stay tune λοιπόν.....

Τώρα που ξαναδιαβάζω το κείμενο μου καθώς και το πρώτο σχόλιο της ανθίβολον, πρέπει να συμπληρώσω το εξής. Καταρχήν όσον αφορά στο γλυκό. Η υφή του είναι εξαιρετικά απαλή. Σαν σφουγγάρι ή ζελεδάκι ένα πράμα... Γι αυτό το λόγο το ψησα άλλωστε σε τοσο χαμηλή θερμοκρασία. Ήθελα να ψηθεί μεν αλλα να μην γίνει πέτρα. Επίσης λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας κακάου δεν είναι πολύ γλυκό για αυτό και βρίσκω ότι με μια σάλτσα φρούτου θα πηγαίνει υπέροχα. Φυσικά αυτό το αφήνω στην επιλογή του καθενός. Και γιατί όχι μόνο με φρεσκιες φράουλες... Πάντα λατρευα τον συνδιασμό αυτών των δύο.... και τωρα που το σκέφτομαι έχω να σας δώσω και μια ακόμα συνταγή με φράουλες και σοκολάτα... αλλά θα την αφήσω για όταν θα έχω κάποιες....