Μύδια σαγανάκι

καλημερούδια καλά μου παιδάκια! δύσκολη μέρα η χτεσινή.

Η Χριστίνα είχε το πρώτο της κονσέρτο στο ωδείο που σήμαινε ότι έπρεπε να την πάω στις 3 στην πρόβα generale, να πάω Σ/M, να γυρίσω να την ξαναπάρω, να πάω σπίτι να μαγειρέψω, να ταΐσω τον Γκούφη και την χριστίνα, να βάλω ένα πλυντήριο, να συμμαζέψω και στις 6+30 να πάμε επιτέλους στο κονσέρτο. Και όλα αυτά με 12ari τακούνι παρακαλώ! Από δω και πέρα μπορείτε να με λέτε Bradshaw. Carrie Bradshaw. Χωρίς τα πολλά μηδενικά από πίσω. και τα 1500 ζευγάρια μανολος.

Γυρίσαμε σπίτι καλές 8 και αφού έβαλα τα παιδιά για ύπνο έκατσα να κάνω ένα γλυκό γιατί σήμερα θα έχουμε επισκέψεις από τα χαράματα. Τίποτα το δύσκολο. Ένα απλό keik πορτοκαλι με σοκολάτα. Απλό και νόστιμο. Αει καλά! Το ******* στην κυριολεξία διότι το κάνα με μιση καρδια και με το μυαλό φευγάτο. Σαν να μην έφτανε που ξεχάστηκα την ώρα που ζύγιζα το αλεύρι και έβαλα δεν ξέρω και εγώ ποσο αλλα σίγουρα αρκετό ώστε να ρίξω θεμέλια για καινούργιο σπίτι μου πέσε και κάτω όταν πήγα να το βγάλω από το φούρνο με αποτέλεσμα να γίνει χίλια κομματάκια. Πρότεινα στο Νίκο να το σερβίρει με λίγο γάλα, σαν Παπάρα!

Τέσπα..το γλυκό είναι ένα άλλο κεφαλαιο που θα συζητήσουμε όταν το ξεπεράσω και πάνω από όλα όταν το πετύχω! Σήμερα σκεφτόμαστε αισιόδοξα και μιλάμε μονο για τις επιτυχίες μας.

Χτες τέλος πάντων έκανα μύδια σαγανάκι και τα συνόδεψα με τηγανητές πατατούλες. Αυτά τουλάχιστον μου πέτυχαν. Την πρώτη φορα που έφαγα μύδια ήταν πριν από 13 χρονια που γνώρισα το Νίκο. Μπλιάχ!! Τα μύδια όχι ο Νίκος. Αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι.. ε! πλακα κάνω!! Για πρώτος σύζυγος είναι μια χαρά.

Τα μύδια λοιπόν γεμάτα άμμο και απαίσια. Όχι δεν τα φάγα στον πάτο της θάλασσας και ας κολυμπάω σαν γοργόνα..αυτό είναι ψέμμα.. . Δεν ξέρω να κολυμπάω. Τουλάχιστον όχι χωρίς να πατάω. Ίσως επειδή όταν ήμουν μικρή τα αδέλφια μου θέλησαν να με πνίξουν στην δεξαμενή. Θέλαν να μου μάθουν και καλά μπάνιο. Μου δείξαν λίγο πως να κουνάω τα χερια και τα πόδια, αποφάνθηκαν ότι έμαθα και με άφησαν να βουλιάξω. Μετά με ψάχναν σε τρία μετρα βάθος μαζί με τα μπακακάκια. Και μετά τους έψαχνε ο πατέρας μου να τους καρυδώσει.

Τα μύδια τα φάγα λοιπόν σε σπίτι όπου η δεν ξέραν να τα μαγειρέψουν η να τα καθαρίσουν. Η θέλαν να με ξεπαστρέψουν. Αισθάνθηκα πάντως η ίδια σαν μύδι με τόση άμμο στο στόμα. Χωρια τα σπυριά που βγαλα μετά γιατί μάλλον ήταν μολυσμένα. ίσως επειδή είχαν μαζευτεί σε θάλασσα όπου κατέληγε και ο βόθρος του διπλανού νοσοκομείου. Πίτα στο σκατό λοιπόν τα μύδια.

Την δεύτερη φορα τα ξαναφαγα από ντροπή από τα χεράκια της Θείας Ελένης στην Αλεξανδρούπολη. Σαν νέα νύφη δεν μπορούσα να πω όχι. Φρόντισα πριν να μάθω αν είναι κοντά το νοσοκομείο. Ακόμα και έτσι όμως ήταν πεντανόστιμα! Από τότε έρχονται συχνά πυκνά στο τραπέζι μας. Συνήθως τα αγοράζω κατεψυγμένα και μονο με το μισό κέλυφος. Εσείς όμως σε περίπτωση που τα αγοράσετε φρέσκα θα πρέπει να προσέξετε μερικά πράγματα.

Καταρχήν θα πρέπει να τα βάλετε σε μια λεκάνη με μπόλικο νερό για να φύγει η άμμος. Βάλτε και μερικές κουταλιές αλάτι μέσα. Καλά είναι να τα αχνίσετε πρώτα ώστε να ξεχωρίσετε τα καλά από τα πεθαμένα. Αυτά που θα ανοίξουν κατά το άχνισμα είναι εντάξει. Αυτά που θα παραμείνουν κλειστά τα σταυρώνεται και τα κάνετε μνημόσυνο. Αυτά όσον αφορά τα κανονικά μύδια διότι τα στρείδια τρώγονται ως γνωστόν ωμά με λίγο λεμόνι. Εκεί θα πρέπει κατά την αγορά να προσέξετε το στρείδι μαζί με το κέλυφος να είναι βαρύ και το κρέας τους να είναι σφιχτό και καλυμμένο από ένα διαφανες υγρό το οποιο φυσικά δεν θα πρέπει σε καμια περίπτωση να βρωμάει. Μην τρέχουμε στα νοσοκομεία στα καλά του καθουμένου. Τέλος, τα χτένια είναι τα πιο ευαίσθητα από όλα και θα πρέπει να καταψυχθούν άμεσος. και φυσικά μην ξεχάσετε να ρωτήσετε τον ιχθυοπώλη σας αν είναι φρέσκα η ξεπαγωμένα ώστε να ξέρετε ποσο χρόνο έχετε στην διάθεση σας να τα ετοιμάσετε. Επίσης καλο είναι να αγοράζετε μύδια κατά τους χειμερινούς μήνες. Ως γνωστόν τρέφονται από Πλαγκτόν το οποιο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες πολλαπλασιάζεται και αν είναι και η θάλασσα λίγο βρώμικη τότε την βάψατε!

Η πεθερά μου συνηθίζει να τα σερβίρει αχνιστά μονο με λεμόνι η τα κάνει μυδοπιτακια. Αν και αυτές οι εκδοχές μου αρέσουν πολύ, η αγαπημένη μου παραμένει με σάλτσα δηλαδή σε σαγανάκι.

Πάμε στην συνταγή γιατί μεσημέριασε.

Μύδια σαγανάκι

1 κιλό μύδια
2 κονσέρβες ντοματάκια
2 κουταλιές τοματοπελτέ
1 μεγάλο κρεμμύδι σε ροδέλες
1 κόκκινη πιπεριά σε ζυλιέν
1 πράσινη πιπεριά σε ζυλιέν
1 κίτρινη πιπεριά σε ζυλιέν
3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμεν
1 κουταλάκι ζάχαρη
αλάτι, πιπέρι
1 φλιτζανάκι ελαιόλαδο
1 κουταλια βούτυρο

προαιρετικά 1 φλιτζανάκι κρασί κόκκινο η άσπρο , ξηρό

Καταρχήν θα πρέπει σαν πρώτο να βράσετε την σάλτσα. Η καλή η σάλτσα θέλει βράσιμο παραπάνω από 15-20 που χρειάζονται τα μύδια. Οπότε βάζουμε τα ντοματάκια και τον τοματοπελτέ σε ένα κατσαρολάκι, αλατίζουμε, ρίχνουμε και λίγη ζαχαρίτσα και βράζουμε σε χαμηλή φωτιά για κανένα μισάωρο. Στην συνεχεια καίμε το λάδι με το βούτυρο σε ένα τηγάνι μεγάλο και καβουρδίζουμε αρχικά τα κρεμμύδια και στην συνεχεια προσθέτουμε το ψιλοκομμένο σκόρδο και τις πιπεριές. Προσθέτουμε τα μύδια και ανακατεύουμε μερικές φορες. Σε αυτό το σημείο μπορείτε να τα σβήσετε με το κρασί αν θέλετε. Εγώ δεν το κάνω γιατί βρίσκω ότι και χωρίς αυτό είναι πεντανόστιμα. Πρόσθετε την σάλτσα, καπακώνετε και σιγοβράζετε για 15-20 λεπτά. Μετά το τέλος του βρασμού, προσθέτετε τον ψιλοκομμένο μαϊντανό η κόλιανδρο τον οποιο ομολογουμένως προτιμώ, πασπαλίζετε με την τριμμένη φέτα, αλατοπιπερώνετε ξανά, ανακατεύετε μια δυο φορες και σερβίρετε. Μπορεί να σερβιριστεί με ψωμί ως μεζές, να συνοδέψει πατάτες τηγανητές , ρυζάκι η μακαρόνια.

Μια υπεροχη συνταγή για σαγανάκι από μια βουνίσια!

καλή όρεξη