Καρμπονάρα

Καλησπέρα καλά μου παιδάκια! Μετά από ένα διήμερο διάλειμα λόγω αρρώστιας λέω να σας δώσω μια συνταγή από τα μέρη μου, την Καρδίτσα, έτσι για να θυμηθώ τις ρίζες μου.
Βασικά από καιρό σκεφτόμουν να το κάνω αλλά διαρκώς το ανέβαλα. Μέχρι που χτες μας πήρε τηλέφωνο ο καλός φίλος του Νίκου, ο σατανικός Γιώργος για να μας ενημερώσει ότι στο σινεμά κυκλοφορεί μια ταινία για τον τόπο μου, με τον τίτλο "i love karditsa". Βλέποντας το τραιλερ το μυαλό μου έτρεχε αλλού. Στην κουζίνα και στις συνταγές οου θέλω να σας δώσω εδώ και καιρό. Σκέφτηκα λοιπόν ότι είναι η κατάληλη στιγμη για να εμπλουτίσω το μπλογκ με καρδιτσιώτικες συνταγές.

Καταρχήν, την έχετε δει την ταινία; Για να μαι ειλικρινής μου είναι λίγο χυδαία. Και η διάλεκτος τους είναι χάλια. Αυτός που γραψε το σενάριο αποκλείεται να ναι από τα μέρη μας. Αυτό που βρήκα όμως φανταστικό είναι το τραγούδι των onirama. Δεν είναι καταπληκτικό συγκρότημα; Αυτό φυσικά που με έκανε να φουσκώσω από περηφάνια είναι ότι ο φροντμαν και κοντοχωριανός μου είναι και πρωτος ξάδερφος της κολητής μου! Εντωμεταξύ τώρα που το σκέφτομαι τα μέρη μου έχουν βγάλει αρκετά αστέρια.....Το χωριό της παπαρίζου πχ είναι στα 10 χιλιόμετρα... το χωριό του Μητροπάνου στα 5... ο Θοδωρής έρχεται από το χωριό απέναντι... η Αντιγόνη Παφίλη που παρουσιάζει τα γυρίσματα..... το σπίτι της είναι ένα μαχαλά πιο πέρα από το δικό μου..... ο Κώστας ο Γκρέκας που έχει ξεσκιστεί να ποζάρει στα περιοδικά...... το σπίτι του 2 σπίτια πιο πέρα απο το δικο μου.......!!!!! Δεν ξέρω αν το πιάσατε το νόημα..... η φήμη και η δημοσιότητα με πλησιαζουν.......... δεν θα αργήσει πολύ ακόμα μέχρι να ανακαλύφτεί και το δικό μου ταλέντο.....ποιο δεν ξέρω ακόμα...... το συγγραφικό μου πάντως αποκλείεται να είναι..... πάλι 6 πήρα στην εργασία.....το στανιό μου!! Αλλά που να ξέρω εγώ από καπιταλισμό..... 1 ζευγάρι λουμπουτάν πήρα ο έρμος και όλοι νομίζουν ότι είμαι ειδήμων...... Χαρείτε με λοιπόν τώρα που είμαι ακόμα ταπεινή και άσημη.....γιατί μετά δεν θα σας τις δίνω εγώ τις συνταγές αλλά ο μπάτλερ μου....... ΧΑ!!!

Τέσπα.... για την συνταγή είχα ξεκινήσει να σας λέω..... Σωστά διαβάσατε στον τίτλο.... συνταγή για καρμπονάρα θα δώσω.... τι σχεση έχει με την καρδίτσα ε; Λοιπόν.... μετά το λύκειο είχα 2 επιλογές. Να σπουδάσω ή να παντρευτώ έναν κοντοχωριανό με 300 πρόβατα, 3 τρακτέρια, 100 στρέμματα βαμβάκι και αλλα τόσα καπνό, αγελάδες μοσχάρια κτλπ......Ολόκληρη την κιβωτό του Νώε είχε ο άνθρωπος! Απέριψα και τις 2 περιπτώσεις. την πρώτη γιατί δεν με έκοβε, την δευτερη γιατί με έκοβε έστω και λίγο. Εξάλου... που να αρμέγω με τα λουμπουτάν......
Έπιασα δουλειά λοιπόν σε μία πιτσαρία όπου πίτσες μπορεί να μην έμαθα να φτιάχνω αλλά έμαθα να κάνω καρμπονάρα. Την ελληνική την καρμπονάρα. Μην μπερδευόμαστε.

Πάμε;



για 4 άτομα

1 κιλό μακαρόνια (κατά προτίμηση πέννες)
50 γρ. μπεικον
50 γρ. χοιρομέρι
100 γρ. μανιτάρια
300 μλ κρέμα γάλακτος
50 γρ. τριμμένη παρμεζάνα
3 σκελίδες σκόρδο
άσπρο πιπέρι
1 κουταλιά ελαιόλαδο
2 αυγά (προεραιτικά)


Βράζουμε τα μακαρόνια και δεν τα παραβράζουμε. Κόβουμε το μπέικον και το χοιρομερι σε μικρά κομματάκια. Κόβουμε τα μανιτάρια σε φετες. Καβουρδίζουμε το μπέικον στο ελαιόλαδο, προσθέτουμε το σκόρδο σε φετούλες, το χοιρομέρι και στο τέλος τα μανιτάρια. Σβήνουμε με την κρέμα γάλακτος. Αφήνουμε να βράσει για περιπου 10 λεπτά. Η Βάνα η αφεντικίνα μου τότε μου λέγε ότι η σάλτσα είναι έτοιμη όταν η στάθμη έχει κατέβει κανα πόντο και στα πλαινα του σκέυους έχει σχηματιστεί κρούστα. Αλατοπιπερώνουμε. Το πιπέρι έλεγε μπαίνει για να κόψει τη γλύκα απο το σκόρδο. Εκεί βάζαμε μεν σκόρδο σε σκόνη αλλά τέσπα.

Στην Ελλαδα τώρα θα βάζαμε τα μακαρόνια στο πιάτο, θα τα πνίγαμε στην σάλτσα και πάνω θα τρίβαμε μπόλικη παρμεζάνα. Εδώ πάλι, τα μακαρόνια τα πνίγουν στο τηγάνι με την σάλτσα, από πάνω χτυπάνε τα δύο αυγά, τα φέρνουν δυο τρεις γυροβολιές και στα φέρνουν.... και αν κάνεις το λάθος να ζητήσεις παρμεζάνα θα σου φέρουν την έτοιμη την τριμμένη που μυρίζει σα να μην πώ τι.

Στην ιταλία πάλι , η κρέμα παραλείπεται, τα αυγα χτυπιούνται στο πιάτο μαζί με την παρμεζάνα για να ανακατατωθούν μετά απλα με τα καυτα μακαρόνια. Διορθώστε με αν κάνω λάθος. Τουλάχιστον έτσι τα έχω φάει εγω στο Μιλάνο.
Ποιά εκδοχή είναι καλύτερη; και οι τρεις. Η καθεμια έχει τη χάρη της. Διότι όταν πρωτοέφαγα την καρμπονάρα της βάνας ξετρελάθηκα....όταν έφαγα την καρμπονάρα του al pacino ξετρελάθηκα επίσης... και φυσικά του Μιλάνου ήταν το κάτι άλλο...... Επειδή λοιπόν περι ορέξεως κολοκυθόπιτα, δοκιμάζετε και κρατάτε αυτή που σας αρέσει.....

σας καληνυχτώ...... η όπως λέμε στο χωριό μου..... πρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρτ!!!!