Cake sweet cake

Χελοου; ειναι καποιος ακόμη εδώ; 

Ξερω πως πέρασε καιρός και εχετε καθε δικιο να με εχετε ξεχασει και ξεγραψει . Τι και αν χρόνια ολόκληρα με διαβάζατε ευλαβικά σαν τις πνευματικές διδασκαλίες του μπαχαολά.  Σίγουρα θα εχετε βρει αλλα μπλογκς τα οποία και παρακολουθείτε ανελλιπώς και το δικό μου πτωχό θα το εχετε σβήσει ακόμα και απο τα φειβοριτς. Σνιφ. Εχετε απολυτο δικιο και τα σωστά συναισθήματα. Ελειψα πολύ και δεν υπαρχουν δικαιολογίες γι αυτό. Ουτε καν τα 5 παραπάνω κιλά, ένα για κάθε χρόνο σχεδόν που έλειψα. Ας μην μιλαμε ομως για δυσαρεστα πραγματα που μας βαραινουν.

Η αλήθεια ειναι πως σκεφτομουν εδω και καιρο να ξαναγραψω κάτι αλλα δεν υπήρχε το απαραίτητο κινητρο ή όρεξη αν θέλετε. Πολλές φορές φωτογραφιζα καποια καινουρια πραγματα που μαγειρευα και θεωρούσα αξιόλογα αλλα τελικά το βραδυ που υποτιθεται πως θα καθομουν να τα γραψω, με κερδιζε ο καναπες. Και το γκρεις ανατομυ-αν και εχει γινει μια σκετη αηδια απο τοτες που η σκύλα ανεραστη shonda σκοτωσε τον μακ ντριμι.

Πολλες φορές καθόμους μπροστα στην οθόνη του υπολογιστή αλλα δεν είχα τι να πω. Και οι μέρες γίναν χρόνια. Επειδή όμως έπρεπε σιγά να πάρω την απόφαση ή να το ξαναρχίσω ή να το κλείσω το μαγαζί, διάλεξα το δευτερο Κυρίως γιατί θα ήταν κρίμα να σας αφήσω στο σκοτάδι και να μην μαθετε να φτιάχνετε ενα φαί της προκοπής. 

Το κίνητρο για το σημερινο ποστ αποτέλεσαν τα γεννεθλια της χριστινας. Επειδη έκλεισε τα 13  και θεωρειται πλέον και επισήμως teenager δεν ήθελε καμια τουρτα που να παραπεμπει σε μονοκερους, πασχαλίτσες και πράσινα άλογα.

Η τουρτα εμπνευστηκε απο την Adi Klinghofer, μια επαγγελματία ζαχαροπλαστισα από το ισραήλ η οποία από οτι ξερω ήταν η πρωτη που έκανε τέτοιου είδους τουρτες οι οποιες να εχουν σχήμα αριθμών ή γραμμάτων. Ήδη το τρεντ των naked cakes, που θέλει τις τουρτες πιο απλές και σεμνες, με ενα απλό στολισμό απο φρούτα ή λουλούδια, είχε κανει την εμφάνιση του προ καιρού και ειχε αγαπηθει, τόσο απο το τον κοσμο που δεν του αρεσε η γευση της ζαχαροπαστας ετσι και αλλιώς,  αλλά και απο αυτους που δεν ήταν και τοσο εξοικοιωμενοι με την χρηση και παρασκευή της, αφήνοντας ετσι πίσω του τις βαριες τουρτες με στολισμό ζαχαροπαστας και 150 κιλά βούτυρου.

Δυστυχώς πέρα απο φωτογραφιες της Adi´s δεν βρήκα ποτέ κάποια συνταγή οπότε έπρεπε να σκαρώσω μια δική μου. Δική μου που λέει ο λόγος διότι τα περισσότερα ειναι κλεμμένα απο εδώ και απο εκεί. Οι κακές συνήθειες..

Αντι για ενα κλασσικό παντεσπάνι αποφάσισισα να το ρισκάρω και να χρησιμοποιήσω μια βάση για τάρτες που χρησιμοποιώ, μεταξύ άλλων,  και στη λεμονόπιτα. Αν και αρχικά είχα τις αμφιβολίες μου κατα πόσο η συγκεκριμένη συνταγή θα αποτελούσε τη σωστή βάση για την τούρτα, σήμερα με την πρώτη δαγκωνιά σιγουρεύτηκα πως αν έκανα κάτι ολόσωστα σε αυτό το γλυκό, τότε αυτό ήταν η επιλογη ακριβώς αυτού του συνδιασμού. Η βάση είχε μαλακώσει τόσο, χάρη στη κρέμα,  ώστε να κόβεται ευκολα χωρίς να διαλύεται, διατηρώντας παραλληλα την υφή της και το άρωμα της. 

Royal-coconut.blogspot.com

Για την κρέμα δεν ήμουν επίσης σίγουρη.  Ήξερα απλά ότι θα πρέπει να είναι μία που να γίνεται γρηγορα και ευκολα με πιθανότητα αποτυχίας μηδέν. Και να αρέσει στα παιδιά. Και να είναι άσπρη. Και αρκετά σταθερή ώστε και να κρατήσει την άλλη βάση απο πάνω αλλά και όλα αυτά τα μπιχλιμπιδια που είχα σκοπό να βάλω αλλά να μην είναι βαριά. Και αν γινεται να μπορεί να παραμείνει και δυο ώρες εκτός ψυγειου. Οπότε για να ειναι ευκολη δεν θα πρεπε να εχει ιταλικη μαρεγγα η οποία ειναι μεν πεντανόστιμη αλλα για να γίνει θέλει δουλεια. Γρήγορη και ελαφριά - ξεγράφουμε τις κρέμες βουτυρου. Νόστιμη και άσπρη, μόνο με σαντιγή νοθευμένη με λίγη μασκαρπόνε για περισσότερη σταθερότητα. Και για το άρωμα και την γευση θα φροντιζε η άσπρη κουβερτούρα. Αχ! Και μόνο στη θέα της ένιωθα την περίμετρο των γοφών μου να μεγαλώνει και φωνάζει βόηθεια! Δυστυχώς δεν υπηρχε κανείς εκεί κοντά για να τους ακούσει. Τα παιδιά ήταν προ πολλού στα κρεβάτια τους και ο Νίκος ροχάλιζε στο σαλόνι στο ρυθμο του Βασιλιά των λιονταριών. Μόνο εγω και ενα βουνό άπλυτες κατσαρόλες ήμασταν στη κουζίνα, που δεν μπορούσαν να κάνουν έτσι και αλλιως τίποτα έτσι οπως τις είχα στοιβαξει περίτεχνα την μία πάνω στην άλλη για να τις δέιξω ποιος κανει κουμάντο εκει μέσα. 

Ένα μεγάλο μέρος της κρέμας φαγώθηκε το ίδιο βράδυ γιατι δεν μπορουσα να αποφασίσω αν θα την σερβίρω σκέτη, με σάλτσα σοκολάτας, ή μάλλον σκέτη, ή μάλλον με σάλτσα φράουλας για να σπάσει η γλύκα ή όντως καλύτερα σκέτη. 

Τελικά κατεληξα στη σάλτσα βατόμουρου γιατί προς το τέλος μου φανηκε σαν να γλυκιζε λίγο.

Τουρτα με Βάση αμυγδάλου και κρέμα άσπρης σοκολάτας

Για τη Βάση Τύπου Pate Sucrée

του άρχοντα Pierre Hermé

300 γρ. Βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου

2 βανίλιες ή ξύσμα από εσπεριδοειδή

2 αυγά σε θερμοκρασία δωματίου

200 γρ. άχνη κοσκινισμένη

μια πρέζα αλάτι

70 γρ. αλεσμένα και κοσκινισμενα αμύγδαλα

500 γρ. αλευρι κοσκινισμένο

Χτυπάτε το βουτυρο στο μιξερ στην μεσαία ταχύτητα μεχρι να αποκτησει μια κρεμώδης υφή. Προσθετετε τη βανιλια ή το ξύσμα και σιγά σιγά το αλάτι και την άχνη. Ξυνετε που και που με μια σπατουλα τα τοιχώματα του κάδου ώστε να ανακατευτούν καλά τα υλικα. προσθέτετε ένα ένα τα αυγά. Ριχνετε τα αμυγδαλα και στο τέλος το αλευρι. Ανακατεψτε τόσο ώστε να αποκτήσετε μια ομοιογενή ζύμη. Μην το παρακάνετε! Τυλίξτε τη ζύμη σφιχτά σε μεμβρανη και βάλτε τη στο ψυγείο για τουλάχιστον 6 ώρες. Ιδανικά ετοιμάστε τη αποβραδύς για να την χρησιμοποιήσετε την άλλη μέρα.

Επίσης, ενα κρινετε πως τα αμύγδαλα δεν ειναι αρκετά ψιλοαλεσμενα, ξαναπεραστετα απο το μπλεντερ μαζι με δυο κουταλιες άχνη για μερικά δευτερολεπτα.

Την άλλη μερα ανοίξτε τη ζύμη σε λεπτο φύλλο 1/2 εκκατοστού και κόψτε τη στο σχήμα που θέλετε. Για τα δικά μου templates, εγραψα απλά τους αριθμούς που ηθελα σε μια αρκετά μεγάλη γραμματοσειρά στο word, τα τύπωσα, τα κόλησα σε ενα πιο χοντρο χαρτονι και τα έκοψα. 

Ψήστε τα σε προθερμασμενο φούρνο στους 175 πάνω-κάτω, για 15 λεπτά. Αφήστε τα να κρυώσουν εντελώς και μετα στολίστε τα με την κρέμα. 

Κατά το ιδιο τροπο μπορειτε να κόψετε και γράμματα της αλφαβήτας ή σχήματα όπως μια καρδια τώρα που πλησιαζει και η γιορτή του Αγίου Βαλεντινου - μεγάλη να ειναι η Χάρη του. Μαζί με την λαμπαδα που θα πατε να του αναψετε,  πατε και μια τετοια να την διαβασετε πριν τη σερβίρετε στον/στην αγαπητικό σας/αγαπητικιά σας.

Κρέμα άσπρης σοκολάτας με λίγη μασκαρπόνε και πολλές θερμίδες

εμπνευσμένη απο το βιβλίο Cooking with Chocolate

200 γρ. άσπρη κουβερτούρα ψιλοκομμένη

180 γρ. μασκαρπόνε

500 γρ. Κρέμα γάλακτος με τουλάχιστον 32% λιπαρά

2 βανιλιες φυσικές κατα προτίμηση

Λιώστε την κουβερτούρα σε πάρα πολύ χαμηλή φωτιά ή σε μπεν μαρί αν δεν είστε σίγουροι ότι θα τα καταφερετε χωρίς να σας γίνει καρβουνο. 

Βάλτε την κρέμα να βρασει και προσθέστε τη στη κουβερτούρα μαζί με τις βανίλιες και τη μασκαρπόνε. Χρησιμοποιώντας το βρουμ βρουμ που λέει η σοφία*, κοινώς ραβδομπλέντερ, αναμοίξτε την κρέμα καλα ώστε να μην μείνουν σβώλοι απο την μασκαρπόνε. Αφήστε να κρυώσει καλα και αφού τη σκεπασετε με μεμβρανη ακόμα πιο καλά, βάλτε τη στο ψυγείο να γίνει μπούζι.

Την άλλη μέρα χτυπήστε τη με το μίξερ μεχρι να αφρατεψει. Μονο μη το παρακάνετε γιατι το μασκαρπόνε πήζει γρήγορα και μετά κόβει το ίδιο γρήγορα. Και μετά άντε να το κάνετε καλά όλο αυτό το χάλι!

Για τη σάλτσα βατόμουρου 

200 γρ. κατεψυγμένα βατόμουρα 

4 κουταλιές της σούπας ζάχαρη

Βάλτε τα φρούτα με τη ζάχαρη να βρασουν μεχρι να μεινει το 1/3 περίπου σε ποσότητα. Περαστε τα απο το σουρωτήρι  γιατί τα σπόρια μας είναι αχρηστα στη συγκεκριμενη συνταγή και αφήστε τη σάλτσα να κρυώσει.

Για τη συναρμολόγηση του γλυκού θα χρειαστείτε απλά ενα κορνέ με ίσια στρογγυλή μύτη κάπου μισού εκκατοστού με το οπόιο θα βάλετε την κρέμα επάνω στη βάση.Με ενα κορνέ ζαχαρπλαστικής ή με μια σακούλα πλαστική, στην οποία θα έχετε κόψει μια μικρη μυτη, βαλτε λίγη σαλτσα ενδιαμεσα στα συννεφάκια κρέμας απο άσπρη σοκολάτα. Τποθετήστε τη δευτερη βάση και επαναλάβετε το βήμα με την κρέμα και τη σάλτσα. Στολίστε κατα Βούληση. 

Thats it! Αχ πείτε μου πως έιστε ακόμη εκεί έξω και με λαμβάνετε...όβερ!

* Η Σοφία για όσους χάσαν επεισόδια ειναι το στερνοπούλι μας.....Σμουτς!