Τάρτα σκεπαστή με ξηρούς καρπούς και αρωματικό σιρόπι gluehwein

 

 

Κάθε χρόνο τέτοιο καιρό ξεπατώνομαι σε δύο πράγματα. Στα ψώνια και στο μαγείρεμα. Στα ψώνια γιατί πλησιάζουν γιορτές και ετοιμάζω πακετάκια για την οικογένεια μου που είναι μακριά. Στο μαγείρεμα γιατί στο γραφείο έχουμε τη παράδοση να πηγαίνω εγώ τα χριστουγενιάτικα γλυκά, μια συνήθεια που καθιερώθηκε, άθελα μου,  όταν άρχισα την πρακτική μου στην συγεκριμένη εταιρεία. Το υπέρβαρο αφεντικό μου τότε μου ξεκαθάρισε, μισοαστεία-μισοσοβαρά,  πως αν δεν ξέρω να μαγειρευω δεν έχω καμία ελπίδα να προσληφθώ λές και έκανα αίτηση στο 4 Seasons και όχι σε μια εταιρεία κινητής τηλεφωνίας. Και επειδή η συνέντευξη έγινε λίγο πριν τα χριστούγεννα, μου ανέθεσε την προετοιμασία της ανεπίσημης χριστουγενιάτικης γιορτής του τμήματος με ότι φυσικα συνεπαγόταν αυτό.

Τότε θυμάμαι προτίμησα να κάνω ελληνικά χριστουγενιάτικα γλυκά, όπως μπακλαβάδες, καρυδόπιτες με σοκολάτα, ροξάκια, μελομακάρονα, δίπλες κτλπ. όπου αισθανόμουν σίγουρη ότι θα τα κάνω καλά και θα το ποσοστό αποτυχίας ήταν μικρό εώς ελάχιστο. Δυστυχώς λογάριαζα χωρίς το ξενοδόχο διότι οι γερμανοί δεν είχαν ξαναφάει κάτι παρόμοιο.... Για αυτούς τα συγκερκιμένα γλυκά ηταν ένα πολιτισμικό σοκ αλλά και ένα σοκ ζάχαρης. Αυτοί που έχουν έρθει Γερμανία και εχουν δοκιμάσει τα γερμανικά γλυκά καταλαβαίνουν τι εννοώ. Περριτό να σας πω ότι τα πήρα σχεδόν έτσι πάλι πίσω εφόσον μετά από μια δαγκωνιά βγαίναν όλοι νοκ άουτ. Και τους φαινόταν αδιανόητο όταν τους έλεγα ότι εμείς έτσι και τα βάλουμε μπροστά μας δεν σταματάμε αν δεν ποιάσει ο διαβήτης τα 200. Έτσι τα χριστούγεννα του 2001 με βρήκαν στην 1 επί 1 φοιτιτικη κουζίνα μου να τρώω ατελείωτα ταψιά με μπακλαβάδες, καρυδοπιτες με σοκολάτα, ροξάκια, μελομακάρονα, δίπλες κτλπ... Μερικά χρόνια μετά, το υπέρβαρο αφεντικό σταμάτησε, η συνήθεια όμως να φέρνω εγώ τα γλυκά έμεινε. Φυσικά δεν ξαναέκανα το λάθος να κάνω ελληνικά γλυκά. Αυτά τα κάνω μόνο για εμάς στο σπίτι γιατί χριστούγεννα χωρις ελληνικά σιροπιαστά για μένα δεν υφίστανται. Για το γραφείο όμως, κάθε χρόνο κατα τον οκτωμβρη, αρχίζω το ψάξιμο, το σημείωμα και το καταγράψιμο, ώστε αυτό το μήνα να αρχίσω το ψησιμο. Φέτος αποφάσισα και πάλι να κάνω ένα σωρό. Περισσότερα από οσα θα προλάβω να ψήσω και ακόμα πιο πολλά από όσα θα μπορέσουμε να φάμε.  Αλλά είπαμε.. αυτό το πράγμα είανι πάνω από τις δυνάμεις μου.

 

Σε μια επίσκεψη μου πέρισυ τέτοιο καιρό σε ένα γιατρό, πήρα μαζί μου, καταλάθος εννοείται, το χριστουγενιάτικο τευχος του Essen&Trinken. Βασικά δεν προλαβα να το ξεφυλλίσω εκεί για να διαπιστώσω ότι δεν έχει τίποτα το ιδιαιτερο αλλά το πήρα μαζί μου, καταλάθος το τονίζω, γιατί μου κάνε εντύπωση η φωτογραφία του εξώφυλλου. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες τι ήταν γιατί δεν το φτιαξα εντέλει ποτέ. Φέτος ξαναπιάνοντας το στα χέρια μου με την ελπίδα να βρω κάτι που παρέλειψα πέρισυ, έπεσα επάνω σε μια συνταγή για ατομικά ταρτάκια γεμιστά με ξηρούς καρπους και πνιγμένα στο σιρόπι. Δεν ξέρω πως μπόρεσα να την αγνοήσω πέρισυ γιατί η φωτογραφία και μόνο σου άνοιγε την όρεξη. Ρίχοντας μια πιο προσεκτική ματιά στα υλικά άρχισαν ήδη να μου πέφτουν τα σάλια. Εννοείτο λοιπόν ότι θα την έφτιαχνα ο κόσμος να χαλάσει.  Αν και στο περιοδικό ήταν ψημένα σε θήκες των μαφινς, εγώ προτίμησα να τη κάνω σε μια κανονική αλλά μικρή φόρμα του κεικ ώστε να της δώσω ύψος. Εν μέρει το μετάνοιωσα γιατί η φόρμα παραήταν μικρή σε διάμετρο με αποτέλεσμα η γέμιση στο κόψιμο να σκορπίζει. Αν την κάνετε συμβουλευω να χρησιμοποιήσετε μια απλή ταρτιέρα. Η ζύμη της τάρτας ήταν αυτή που χρησιμοποιούμε και στην αμερικάνικη μηλόπιτα ενώ η γέμιση ενας συνδιασμός από ξηρους καρπούς, φιλέτα πορτοκαλιού και σιρόπι. Ήδη στο ψησίμο άρχισε  να μοσχοβολάει ο τόπος χριστούγεννα. Φυσικά δεν κρατιόμουν και με το ζόρι την άφησα να κρυώσει ελαφρά για να την δοκιμάσω. Αρχικά για να είμαι ειλικρινής, δοκιμάζοντας την πρώτη μπουκιά δεν κατάλαβα και πολλά. ¨Ηταν νόστιμη μεν αλλά όχι αυτό που περίμενα. Διαβάζοντας τα υλικά και κάνοντας την προετοιμασία, έβαλα τον πήχη ασυνάίσθητα πολύ ψηλά με αποτέλεσμα στην πρωτη κιόλας μπουκιά να απογοητευτώ καπως. Ξαναδιαβάζοντας την συνταγή είδα το ότι είχα παραλείψει να την ποτισω με το σιρόπι. Το σιρόπι ήταν παρόμοιο με αυτό που έιχα κανει και πέρισυ αλλά με απλό κρασί και όχι με πόρτο.   Άδειασα το σιροπι στις τρύπες που είχα κόψει με κουπ πατ, περίμενα λίγο να ποτίσει τους ξηρούς καρπούς και ξαναδοκίμασα. Η τάρτα δεν έφτασε ποτέ στο γραφείο. Δεν έφτασε καν μεχρι τη τραπεζαρία. Φαγωθηκε όλη στην κουζίνα, στο όρθιο και κατευθειαν από την φόρμα.

 

Τάρτα με ξηρούς καρπούς και σιρόπι Gluehwein

 Για το αρωματικό σιρόπι Gluehwein

500 μλ κόκκινο κρασί ξηρό

1 πορτοκάλι βιολογικό

1 ξυλάκι κανέλας

1 αστεροειδή γλυκάνισο

3 γαρύφαλλα

3 κάψουλες κακουλέ

4 κουταλιές χυμό λεμονιού

8 γρ. ζάχαρη

 

Πλύντε τοπορτοκάλι καλά και κόψτε το σε φέτες. Βάλτε το με τα υπόλοιπα υλικά, εκτός της ζάχαρης, σε ένα κατσαρόλακι και βάλτε τα να πάρουν μια βράση. Κατόπιν σβήστε την εστία και αφήστε τα να τραβήξουν 15 λεπτά. Αφαιρέστε το πορτοκάλι και τα μπαχαρικά και προσθέστε τη ζάχαρη. Ξαναβάλτε και πάλι στη φωτιά να βράσει μέχρι αν αποκτήσει την υφή σιροπιου. Αδειάστε το σε καθαρά μπουκαλάκια και φυλάξτε το σε σκιερό μέρος. Χρησιμοποιήστε το να για να αρωματίσετε το τσάι σας ή αντί για απερόλ.

Για την τάρτα με ξηρούς καρπούς

Για την ζύμη

225 γρ. αλευρι

100 γρ. παγωμένο βούτυρο σε κομματάκια

μία πρέζα αλάτι

4 κουταλιές παγωμένο νερό

 

Για την παρασκευή της ζυμης , ρίξτε μια ματιά εδώ

Γέμιση

75 γρ. καρύδια χοντροκομμενα

75 γρ. αμύγδαλα μαζί με την φλούδα χοντροκομμένα

75 γρ. φουντούκια χοντροκομμένα

2 βιολογικά πορτοκάλια

3 κουταλιές κόντιτα πορτοκαλιού

50 γρ. ζάχαρη

6 κουταλιές σιρόπι σφενδάμου

1 κουταλιά βούτυρο

1 αυγό χωρισμένο

2 κουταλιές γάλα

Απλώστε τους ξηρούς καρπούς σε μια λαμαρίνα και καβουρδίστε τους για μερικά λεπτά στο φούρνο στους 180 βαθμούς. Από τα πορτοκάλια, αφαιρέστε από το ένα το ξύσμα και τα φιλέτα και των δύο. Βαλτε τα μαζί με την ζάχαρη, το σιρόπι και το βούτυρο σε ένα κατσαρολάκι και βράστε τα μέχρι να αποκτήσουν μια σιροπιαστή υφή. Αφήστε το στην άκρη να κρυώσει.  Χτυπήστε το ασπραδι σε μια όχι πολύ σφιχτή μαρέγγα. Ανακατέψτε τη ελαφρα με το σιρόπι και τους ξηρούς καρπούς. Ανοιξτε τα 2/3 της ζύμης σε φύλλο και καλύψτε μια βουτυρωμένη ταρτιέρα 26 εκκατοστών. Εναλλακτικά κόψτε 6  κυκλάκια με διάμετρο 12 εκκατοστών και καλύψτε τις θήκες για μάφινς. Αδειαστε στη ζύμη την γέμιση και καλυψτε το με το υπόλοιπο 1/3 το οποίο έχετε ανοίξει επίσης σε φύλλο και έχετε κόψει με κουπ πατ διάφορα σχεδιάκια. Πάτηστε τις άκρες να εφαρμόσουν η μια με την άλλη ώστε να μην τρέξει η γέμιση και αλείψτε τη με το κροκάδι αραιωμένο με το γάλα. Ψήστε τη σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς, στην τελευταία θέση της σκαρας για περίπου 40 λεπτά (30 για τα ατομικα).

Πριν την σερβίρετε φροντίστε να αδειάστε στις τρυπες το σιρόπι.

σας φιλώ