Ε ναι λοιπόν νηστευω. Και όταν νηστευω δεν έχω έμπνευση. Λίγο δύσκολο να γράψω για τα κάλλη της φασολάδας όταν στο μυαλό μου κυριαρχεί η εικόνα μιας καλοψημένης μπριζόλας πάνω στην οποία λιώνει αργά και βασανιστικά ένα κομματάκι αρωματικού βουτύρου. Αναγκαστικά λοιπόν περίμενα λίγο καιρό μέχρι το σώμα μου να συνιθίσει σε αυτή την νέα κατάσταση και να μάθει να εκτιμάει την χορτοφαγία. Ευκολο δεν ήταν. Ήδη από την πρωτη μέρα της σαρακοστής που αποφάσισα να μην ξαναφάω κρέας , το βραδυ δεν μπόρεσα να κλέισω μάτι. Εντωμεταξύ κρέας τρώμε μόνο μια φορά την εβδομάδα αλλά η ιδέα της στέρησης και μόνο με έβγαλε νοκ άουτ. Τώρα όμως, μερικές εβδομάδες μετά, όχι μόνο έχω συνηθισει αλλά έχω ανακαλύψει και τις καλύτερες ημι-νηστίσιμες συνταγές. Παρόλλα αυτα αν δείτε να λέιπει κανένα γράμμα απότο κέιμενο, όπως το σ που οιάζει με μπριζόλα ή το δ που μοιάζει με παϊδάκι, να ξέρετε ότι έχουν χωνευτεί.
Εννοείται όμως ότι νηστευω μόνο από κρέας. Άν έκοβα και τα υπόλοιπα θα πρεπε να κόψω και φλέβες... Ένα από τα αγαπημένα μου φαγητά αυτο το καιρό λοιπόν είναι το ριζότο. Γίνεται εξαιρετικά γρήγορα και είναι φανταστικά ευελικτο. Μπορείς να βάλεις μέσα ότι αγαπάς (τυριά, θαλασσινά), ότι έχεις στο ψυγείο σου και δεν έχει την φρεσκάδα της πρώτης νιότης (πιπεριές, ντομάτες κολοκυθάκια, μανιτάρια) και ότι αγόρασες σε μια στιγμή παράκρουσης και δεν ξέρεις πως να μαγειρέψεις (ραντίτσιο, αρακά, σπαράγγια). Ναι λοιπόν το ριζότο συγχωρεί πολλές ατασθαλίες. Την απουσία κρασιού, την έλειψη φρέσκου βουτύρου, ακόμα και την αντικατάσταση της παρμεζάνας με ένα καλό ροκφόρ. Αυτό που δεν συγχωρεί είναι το παραβράσιμο και η μετατροπή του από ένα al dente ριζότο στο λαπά της γαστρεντερίτιδας. Κάντε μου την χάρη λοιπόν και μην επιλέξετε την στιγμή που θα το βάλετε να βράσει για να βγείτε να απλώσετε την μπουγάδα σας, ούτε για να βάλετε σκούπα. Και σίγουρα ούτε όσο βλέπετε τον Σουλειμάν.
Μία από τις πιο πιο πιο αγαπημένες μου εκδοχές είναι το ρυζότο με πατζάρια. Αν σας αρέσουν τα πατζάρια, ετοιμαστείτε να παθετε την πλάκα σας. Σπάνια έχω μαγειρεψει και έχω γευτεί ένα τόσο καλαίσθητο φαγητό. Χάρη στην προσθήκη κόκκινου κρασιού , το ρύζι απορροφάει το χρώμα του πατζαριού πιο ευκολα, χωρις να το αποχρωματίζει, χαρίζοντας έτσι στο ριζότο ένα βαθύ κόκκινο χρώμα. Επιπλέον εξισορροπεί τις γευσεις, μειώνοντας ελαφρά την έντονη γήινη γευση του πατζαριού. Το κατσικίσιο κασέρι δε με το οποίο αντικατέστησα την παρμεζάνα ανεβάζει την γευση σε μια άλλη διάσταση. Ίσως χωρίς αυτό το συγκεκριμένο φαγητό να μην ήταν το ίδιο. Αν μπορείτε λοιπόν προσπαθήστε να προμηθευτείτε κάποιο.
Η παρασκευή του , όπως και σε όλα τα ρυζότα άλλωστε, είναι εύκολη και γρήγορη και με εγγυημένη επιτυχία. Καμία δικαιολογία λοιπόν για να μην το φτιάξετε.
Ρυζότο με πατζάρια (english version bellow)
150 γρ. Ρύζι για ρυζόττο
150 μλ κόκκινο κρασί ξηρό
250 γρ. πατζάρια βρασμένα και τριμμένα στον ψιλό τρίφτη
1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο
περίπου 600 μλ καυτό ζωμό λαχανικών
επιπλέον
1 κουταλιά βούτυρο
μια χούφτα τριμμένη κατσικίσιο κασέρι
λίγο φρέσκο άνηθο
Σε ένα βαθύ τηγάνι βάλτε το βούτυρο να λιώσει και σε χαμηλή φωτιά καβουρδίστε το κρεμμύδι και το σκόρδο για περιπου 5-7 λεπτά. Προσθέστε το ρύζι και αφού το καβουρδίσετε και αυτό για 2 λεπτά,σβήστε τα με κρασί. Συνεχίστε το βράσιμο σε χαμηλή φωτιά προσθέτοντας κάθε φορά τόσο καυτό ζωμό, ώστε το ρύζι να είναι πάντα ελαφρά καλυμμένο με υγρά. Βράστε συνολικά για 20 λεπτά περίπου. Στα τελευταία 10 λεπτά προσθέστε και το τριμμένο πατζάρι. Αποσύρετε απο την φωτιά και προσθέστε το υπόλοιπο βουτυρο. Πασπαλίστε με το τριμμένο κασερι και τον άνηθο και σερβίρετε αμέσως. Απολαυστε ξεδιάντροπα.
Υ.Γ. Έστω και απο εδώ, έστω και τώρα, εβδομάδες μετά να ευχαριστήσω την Φωτεινή Σίμου για το αφιέρωμα στο ELLE Απριλίου.
In English
Beetroot Risotto
150g. Arborio Rice
150 ml dry red wine
250 gr. beets cooked peeled and grated1 medium onion, chopped
1 clove of garlic chopped
600 ml hot vegetable stock
additional
1 tablespoon butter
a handful grated goat cheese
little fresh dill
Melt the butter in a large saucepan over medium heat. Add the onion and garlic and cook until just softened. Add the rice and stir to coat the rice grains in the butter. Add the red wine to the rice and continue cooking until most of the liquid has been absorbed. Add the stock, a ladleful at a time, stirring to prevent catching and allowing the liquid to be absorbed before adding the next ladleful. Cook for about 20 minutes. In the last 10 minutes add the grated beetroot. The Risotto is ready when the rice is cooked but slightly al dente.
Remove from the heat, stirr in the Butter and the half of cheese. Serve topped with a sprinkling of parmesan and dill leaves.
Μες στο μυαλό μου είσαι;; Έλεγα τι να κάνω με τα παντζάρια που αγόρασα πολλά!!
ReplyDeleteΠολλά φιλιά και με το καλό το Πάσχα!!
Τι πιάτο! Χρώματα κι αρώματα!
ReplyDeleteΦιλιά πολλά.
Πολυ ωραιο εξ όψεως!
ReplyDeleteΔείχνει υπέροχο. Θα το τιμήσω. Λατρεύω τα πατζάρια και το ριζότο.
ReplyDeleteΔεν το ξέρεις πως αμα δεν μπορείς να φας κάτι τότε σε πιάνει λύσσα???
ReplyDeleteΠάντως με τέτοια πιάτα που φτιάχνεις, το κρέας μπορεί να περιμένει για την Κυριακή του Πάσχα :)
Τι ωραίο χρώμα! Το παντζάρι είναι αγαπημένο και τωρα τελευταια το τρώω πολύ.
Και το κατσικίσιο κασέρι ωραία προσθήκη.
Φιλιά πολλά
Η φασο(υ)λάδα έχει κρυφά κάλη, αλλά ας την αφήσουμε για άλλη φορά. Μπροστά σε αυτό το ριζότο με τέτοιο έντονο χρώμα, πραγματικά ωχρειά! (πολύ ανοιξιάτικη η φωτογράφισή σου, μ'αρέσει πολύ!)
ReplyDeleteΠάω να το φτιάξω αλλά δε σου λέω με τι θα το συνοδεύσω!!!
ReplyDeleteΩραία εκδοχή!!!!!!!!
ReplyDeleteΚαλημέρα!!!καταρχήν συγχαρητήρια για τη φωτογραφία σου!!! πολύ ωραίο φαίνεται το ριζότο και νομίζω πως είναι ευκαιρία για κάποιους από εμάς που δεν συμπαθούν το παντζάρι να αρχίσουμε να το τρώμε!!! ;) :)
ReplyDelete