SANI GOURMET 2011 και άλλα μοντέρνα παραμύθια........

Όσοι περιμένετε να διαβάσετε σήμερα συνταγές δικές μου, είστε γελασμένοι. Σήμερα θα διευρύνω τους γαστριμαργικους σας ορίζοντες, οχι με τον συνηθισμένο τρόπο που ξέρατε μέχρι τώρα, αλλά μέσα από μια μοναδική εμπειρία που έζησα τις τελευταίες ημέρες ως μία νέα Σταχτοπούτα (όπου Σταχτοπούτα βάλτε μία πτωχή και άσημη μπλογκερ, και όπου νεράιδα την Κα Γεωργία Δώδου, υπευθυνη επικοινωνίας του Σάνι). Όσο για το Πρίγκηπα, αυτόν τον έχω καβατζώσει εδώ και χρόνια.....

5 υπέροχες ημέρες είχα την τύχη να μείνω στο Sani Resort στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής για να παρακολουθήσω από κοντά ΤΟ γαστρονομικό φανόμενο της χρονιάς, το Sani Gourmet 2011. 14 καταξιωμένοι Έλληνες Σεφ από Ελλάδα και απο το εξωτερικό μαγείρευαν 10 ολόκληρες ημέρες στα 5 διαφορετικά εστιατόρια του Σάνι. Εγώ είχα την τύχη να φάω σε 2 από αυτά. Πολλές φορές. Πριν όμως σας μιλήσω για τα μενού θα ήθελα να πω δύο λόγια  για το Σάνι ως σύνολο. Και έδώ ακριβώς αλάζουμε παραμύθι. Διότι με το που πάτησα το ποδαράκι μου στο Σάνι και αντίκρυσα το απέραντο πράσινο, τα μικρά πανέμορφα σπιτάκια αισθάνθηκα σαν μία καινούργια emancipated Frances Houseman ακα baby η οποία θα πέρνούσε τις ημέρες τις όχι παίζοντας σκραμπλ και μαθαίνοντας pachanga αλλά κάνοντας γιόγκα και water ski και θα σερβιριζόταν από φοιτητές, μπορεί όχι του Oxford University, αλλά σε κάθε περίπτωση της Μόσχας και του Βουκουρεστίου ενώ τα βράδια δειπνούσε με μια πιο γοητευτική και αθλητική έκδοση του Max Kellermann. Ζηλεψατε ή να συνεχίσω;

Το Σάνι είναι αυτό που περιμένει ο καθένας από ένα Family Hotel. Καταπληκτικά δωμάτια, υπέροχο σέρβις, φανταστικό φαγητό, πεντακάθαρες παραλίες και δεκάδες προγράμματα για παιδιά αποδεικνύοντας έτσι ότι τα οικογενειακά ξενοδοχεία είναι και πάλι της μόδας.

Όσον αφορά το φεστιβαλ τώρα. Πολλά ήταν τα ονόματα των Σεφ στο πρόγραμμα αλλά εξαιτίας της σύντομης παραμονής μου δεν είχα την ευκαιρία να τους γνωρίσω όλους. Αυτά όμως που είχα την τύχη να δοκιμάσω ήταν υπέρ αρκετά ώστε να σχηματισω μια άποψη του τι εστί Σάνι Γκουρμέ.

Το πρωτο βράδυ της παραμονης μου στο Σάνι ήμουν καλεσμένη από τον συνδιοκτήτη του ξενοδοχείου, τον Κύριο Ζησιάδη, -μεγάλη η χάρη μου-στο ουζερί του ξενοδοχείου, όπου και θα τρώγαμε μαμαδίστικα φαγητά, από την κατα τα άλλα γλυκύτατη Κατερίνα Σύρου η οποία μαγειρευει σε ένα εληνινικό εστιατόριο στην Κολωνία. Από τα διάφορα πιάτα που έφαγα από τα χεράκια της φοβερη εντυπωση μου κανε το επίδόρπιο, το οποίο ήταν κυδωνι βρασμένο σε γλυκό κρασί και ζάχαρη και σερβιρισμένο με αφρό γιαουρτιού. Ένα όνειρο στην κυριολεξία και κάτι το διαφορετικο από το κλασσικό γλυκό του κουταλιού που κόντευε να μου βγει σαν παιδί απο τα αυτιά! Εκτός εποχής μεν αλλα όνειρο. Και τ΄ψρα που το σκέφτομαι απορώ που βρήκε κυδώνια μέσσττσο κατακαλόκαιρο!  Δυστυχώς ο ενθουσιασμός μου δεν επικράτσηε και στα υπόλιπα πιάτα τα οποία ήταν κατά τρην γνώμη μου κάτι παραπάνω από συνηθισμένα. Συγκεκριμένα η κόκκινη σόζε της που χρησιμοποίησε σε όλα σχεδόν τα πιάτα της κάποια στιγμή με μπούχτησε. Καλό λόγο επίσης δεν θα μπορέσω να πω και για τα βλήτα σαγανάκι τα οποία τους περισσότερους ξετρέλαναν ενώ εμένα μου θύμησαν γέμιση σπανακόπιτας. To highlight της βραδιάς ήταν  οι μπύρες που συνοδέψαν όλα μα όλα τα πιάτα. Τόση μπύρα δεν έχω πιει ούτε στο Oktoberfest. Αφου την άλλη μέρα στην παραλία , οι πόροι του κορμιού μου δεν ίδρωναν αλλά ρευαν ζύθο!

Την δευτερη βραδιά ειμασταν καλεσμένοι στο Εστιατόριο Τομάτα στην Μαρίνα του Σάνι, όπου μαγείρευε ο υπέροχος κατα την γνώμη μου Κύριος Καραμολέγκος. Όλο το μενού φαινόταν πολλά υποσχόμενο και δεν μας απογοήτευσε-σχεδόν-καθόλου. Τόλμησα λοιπόν και δοκίμασα κανπιστό σκουμπρί το οποίο ήταν αρκετα καλό, ειδικά σε συνδιασμό με το γλυκό ντοματάκι,( αλλά πολύ κατα την γνώμη μου με αποτέλεσμα η ...σκουμπρίλα κάποια στιγμή να σε μπουκώνει) ταρταρ από λαυράκι με το οποίο, αν και ειχα αρχικά τους ενδοιασμούς μου μιας και το sushi δεν είναι και τόσο του γούστου μου, ξε-τρε-λά-θη-κα, κεφτεδακια απο φάβα, κάπως στεγνά εώς φρυγανιστά αλλά χάρη στα φανταστικά σπιτικά aioli κέρδιζαν σε γευση, σαγανάκι από γαρίδες και φέτα-ΟΝΕΙΡΟ, σουβλάκι (καλαμακι για τους αθηναίους) αρνίσιο, μαριναρισμένο σε μελάσα ροδιού-ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ, και τέλος ένα παγωτό με πιπέρι σετσουαν το οποίο, Ωιμέ, μου μυρισε αυγό και δεν το άγγιξα αλλά ευτυχώς ήρθε και επανόρθωσε με μια καταπληκτική μους σοκολάτας αλλιώς αλοίμονο του!!! Τα κρασιά με τα οποία συνοδευσαμε τα φαγητά μας εκείνο το βράδυ ήταν αρκετα καλά εως εξαιρετικά με το αγαπημένο της βραδιάς το 4 Λίμνες από το κτήμα του Κυρ Γιάννη.

Το τρίτο βράδυ, και ενώ κρατιόμασταν με νύχια και με δόντια για να μην ορμήξουμε στον πραγματικά ατελείωτο βραδυνό μπουφέ του ξενοδοχείου, φάγαμε και πάλι στο Τομάτα, αυτή τη φορά όμως με Σεφ τον γλυκύτατο Κύριο Δημητριάδη. Και ενώ το πρώτο πιάτο σύμφωνα με την κάρτα ήταν μια μαγιονέζα αχινου, εμείς σερβιριστήκαμε ένα καρπάτσιο χταποδιού. Και ενώ προσπαθούσαμε να συνδεθούμε με το WIFI του ξεενοδοχέιου για να βρούμε καμιά φωτογραφία αχινου με πλοκάμια και βεντούζες, ο υπέροχος βοηθός  του Κυριου Δημητριάδη, και ανερχόμενος αστεράτος σεφ, είμαι σίγουρη γι αυτό, Μοντεχρήστος Κάστρος, μας ενημέρωσε ότι το καρπάτσιο είναι πιάτο-σουρπράιζ. Και έτσι ησυχάσαμε. Το καρπατσιο αν και πολύ ωραίο σαν εμφάνιση μου φάνηκε ότι του λείπει κάτι. Ίσως ένα τικ λεμόνι ή αλάτι. Το δευτερο πιάτο ήταν μια μαγιονέζα αχινού, χωρίς πλοκάμια και βεντούζες, αλλά με καραβίδες. Οι καραβίδες τέλειες, η μαγιονέζα όμως μετά την τρίτη κουταλια παρααχίνιζε κατά την γνώμη μου!

Το τριτο πιάτο ήταν ένας συνδιασμός από λαχανικά , μάραθο και σπανάκι, καθώς και ένα λεπτο φύλλο απο μελάνι σουπιάς. Καταπληκτική εμφάνιση σαν πιάτο αλλά και σαν γευση κάτι το εντελώς διαφορετικό και πρωτόγνωρο! Το τέταρτο πιάτο πάλι, κότσι αρνιού μαγειρεμένο αργά και χωρις πολλά πολλά, με απογοήτευσε ελαφρώς . Αν και φοβερά ζουμερό και μαλακό ήταν τεράστιο και δυστυχώς κάπως φτχώ σαν γευση. Πο πατάτες δε που το συνόδευαν ήταν τριες το σύνολό και δραματικά λίγες για ένα τόσο μεγάλο κομμάτι κρέας. Το πιάτο δε σα σύνολο φαινόταν εντελώς παράταιρο σε σύγκριση με τα προηγούμενα του.  Ευτυχώς όμως μας αποζημίωσαν τα γλυκά του. Αν και ο ίδιος προτιμάει την μαγειρική από την ζαχαροπλαστική, εγώ είμαι της άποψης ότι το δευτερο του πάει καλύτερα! Η άποψη μου αυτλη ενισχύθηκε από  το καταπληκτκό σορμπέ που μας σέρβιρε, και ας έγραφε παγωτό, ενα ακόμα πιο υπέροχο ταρτάκι με γιαούρτι και καραμελωμένα ροδάκινα το οποίο είχε σαν βάση παστέλι, τι πρωτότυπο, και ενα επιπλέον πιάτο με Mashmellow από κασίς, κύβους από ελληνικό καφέ, καθώς και ξηρού; καρπόύς τυλιγμένους σε λευκή σοκολάτα τα οποία και συνοδευτήκαν από ένα λικέρ μαστίχας! Απλά υπέροχα!!!

Από κρασιά μας άρεσε πολύ το Άβατον από το κτήμα Γεροβασιλείου το οποίο και εχει και δυνατότητα παλαίωσης εώς και 20 χρόνια, αλλά και το λικέρ μαστίχας το οποίο έκτοτε έχει πάρει μόνιμη θέση στην κάβα μου.

Την τελευταία βραδιά στο φεστιβαλ προτίμησα να την περάσω και πάλι στον Κύριο Δημητριάδη, επιλέγοντας την παρέα της Sugar Buzz και της Δάφνης Καραπιπέρη, αντί αυτης του κυρίου Μπαξεβάνη στο διπλανό μαγαζί. Ο Νίκος σα να το ξερε, επέλεξε να μείνει το βράδυ στο ξενοδοχειο και να πάρει τον μπουφέ εκεί παραμάζωμα ενώ τα βλασταράκια μας τα πρόσεχε μια οπτασία από το Βελιγράδι με την οποία ευχαριστως θα με αλάζαν, αρκεί να τους το ζητούσε. Και ο Νίκος, ειμαι σίγουρη, το ίδιο.

Συμπέρασμα: Το Sani Gourmet είναι κάτι που αξίζει κανείς να επισκεφτεί έστω και για δύο ημέρες. Το Sani Resort για περισσότερες. Και ακόμα καλύτερα...Για πάντα!!!!! Κατα την γνώμη μου οι πρώτες ημέρες του φεστιβαλ είναι και οι καλύτερες εφόσον στην έναρξη παίζουν και άλλα events τα οποία και αξίζει κανείς να ζήσει απο κοντά όπως το Barbecue Party κτλπ.   Εκεί πέρα του ότι θα έχετε την ευκαιρία να γνωρίσετε όλους του μάγειρες από κοντά, και να πάρετε και μαι μικρή γευση του τι θα δοκιμάσετε τις επόμενες ημέρες, θα κάνετε και σημαντικά και ενδιαφέροντα κονέ. Αν σας ενδιαφέρει δηλαδή.  Επίσης μην ξεχάσετε σε καμία περίπτωση να επισκεφτειτε το ΕΡΓΟΝ ενα καταπληκτικό μαγαζάκι στο οποίο μπορεί να μην βρείτε προσούτο Πάρμας αλλά θα βρείτε ενα εξίσου καλό προσούτο Δράμας!! Αν σας φέρει λοιπόν ο δρόμος σας προς τα εκεί μην παραλείψετε να ρίξετε και εκεί ματιά.

Σας κουρασα: Λίγο; Πολύ; Θα το ξεπεράσετε; Το ελπίζω..... Γιατί το συγκκριμένο ποστ θα σας κρατήσει συντροφια μέχρι να τελειώσω με την μετακόμιση.......

Σας φιλώ πολύ