Focaccia (με ζύμη από πατάτες) με καραμελωμένα ντοματάκια και μανούρι

 

Δεν ξέρω πως τα καταφέρνω κάθε φορά και αργώ τόσο να ανεβάσω ποστ. Ενώ λέω ότι θα ανεβάζω ανά 3 μέρες και καλά, τελικά κλείνω 2 εβδομάδες και ακόμα τίποτα.... Δεν είναι θέμα βαρεμάρας, απλά για να τελειώσω ένα ποστ θέλω 3 ώρες μέσα στο νερό. Η λύση θα ήταν να γράφω λιγότερα από τα προσωπικά μου και περισσότερα από τα μαγειρικά μου. Δεν μπορώ όμως να μην συζητώ καποια πράγματα μαζί σας. Η ώρα του φαγητού για μας είναι η ώρα που θα τεθούν όλα τα προβήματα και τα πράγματα που μας απασχολούν επί τάπητος. Ποιο το καλύτερο μέρος λοιπόν να εξιστορήσει κάποιος τα ψυχολογικά του αν όχι σε ένα μπλογκ μαγειρικής; Και είναι και τζάμπα.  Αυτο το καιρό λοιπόν με απασχολούν πολλά. Η επικείμενη μετακόμιση, σε ποιο σχολείο θα πρέπει να πάει η Χριστίνα, κάποιες επαγγελματικές αλλαγές.κτλπ κτλπ..Και σαν μην εφταναν όλα αυτά, ήρθε να προστεθεί και ενα ακόμα πρόβλημα. Aυτό των αλλωνών με την ηλικία μου. Έλεος!!! Πρίν από 2 μήνες έκλεισα, τα 32 , νομίζω, αν και δεν ειμαι εντελώς σίγουρη. Μετά τα 30 έπαψα να μετράω. Μέχρι τώρα δεν εμ απασχόλησε ποτέ πως με βλέπουν οι άλλοι τώρα που δεν είμαι πλέον στο άνθος της ηλικίας μου.....Οκ μπορεί να μην είμαι πλέον πιπίνι αλλά σίγουρα δεν είμαι σταφίδα. οι υπόλοιποι όμως με βλέπουν με άλλο μάτι.........Τι εννοώ; Το Σάββατο ο Νίκος θα έλειπε εκτός. Για να μην καθήσουμε μέσα και πάει ο καλός καιρός χαμένος, αποφασίσαμε να πάμε στο σπίτι της κολητής μου που χει ένα στρέμμα κήπο, ότι πρέπει για να βάλει κανέις μποστάνι, δώ το καρπούζι πάει 4 ευρώ το κιλό, για να κάνουμε μπάρμπεκιου. Φυσικά είχα τη φαεινή ιδεά να πάω με το μετρό, έτσι για να μυρίσουμε λίγη τσαγκίλα και να μπλεχτούμε τους κοινους θνητούς, φορτωμένη με 2 κούτσικα και 3 κιλά λουκάνικα. Χωριάτικα.  Μέχρι εκεί όλα καλα. Φάγαμε , ήπιαμε, λιαστήκαμε.... Οταν αποφάσισα να πάρω το δρόμο του γυρισμού, ο 24χρόνος γιος της μου φαγε τα αυτιά να με πάει με το καινούργιο του αμάξι διότι όπως είπε "Δεν είναι δυνατόν να σε αφήσω να πας με 2 κούτσικα με το μετρό σπίτι. Σε ξέρω από τότε που ήμουν σαν την Χριστίνα. Για μένα είσαι........σα δευτερη μάνα μου!!!!!!! " ΝΤΟΙΝΓΚ εγώ που μέχρι τότε νόμιζα ότι φαίνομαι πιπίνι και κορμάρα και είμαι το όνειρο κάθε ανδρός και κάθε Σαντάνας και Αριζόνας μαζί!!!! Οι γκλίδες και οι γκρεισανατομίδες με ποιάνουν. Λέω δεν πειράζει, έκατσε πολύ στον ήλιο το καυμένο και γινε το μυαλουδάκι του πίνα κολάδα... Σίγουρα το εννοεί καλά. Αδερφή του θα ήθελε να πει...Το κωλόπαιδο. Στο δρόμο για το σπίτι, σταματάει στο φανάρι για να κάνει καμάκι,  στην γκόμενα του διπλανού αμαξιού. Αυτή κοιτάει πρώτα εμένα, και μετά αγριοκοίτάει αυτόν. "Ψάρωσε μου λέει γιατί νομίζει ότι ειμαι με την μάνα μου....." Ντόινγ Ντόινγκ εγώ!! Πήγα σπίτι με την καρδια περιβόλι. Μα είναι δυνατόν να με θεωρούν ta 24χρονα με μόλις 32 χρονών γριά; Βρε λές τα πιπίνια στο μετρό, να με κοιτάνε όχι γιατί με λιγουρευονται αλλά γιατί θέλουν να μου προσφέρουν την θέση τους; Ακόμη και η Χριστίνα που με έποιασε τις προάλλες να τραγουδαω πάνω στο καναπέ σαν ένας θυληκός Tομ κρουζ μου είπε ότι άργησα λίγο και ότι είμαι λίγο γριούλα πλεον για να πάω στο Germany´s Idol...... Έχει χάρη που θέλω να την αγριοκοιτάζω και να με ποιάνει αλλιώς θα το χα βαρέσει το μπότοξ. Αυτή τη βδομάδα στο σίτι ντιλ στα 2 το να δώρο. Αυτά. Και είμαι τώρα λίγο ντάουν. Ας φαμε λοιπόν μια πάστα.

Την συνταγή για την επόμενη Φοκάτσια την είχα δει σε ένα περιοδικό στον παιδίατρο. Δεν θυμάμαι σε ποιο και δεν θυμόμουν ακριβής αναλογίες γιατι μπήκε κόσμος και δεν πρόλαβα να το κλέψω. Θυμάμαι μόνο ότι η αναλογία πατάτας- άλευρου ήταν 2:1. Εγώ αποφάσισα να τα βάλω σε σχεδόν ίσες ποσότητες γιατί ήθελα μια πιο αφράτη έκδοση της φοκάτσιας και γιατί έλπιζα σε μια πιο γεμάτη γευση. Ευτυχώς δεν έγινε....πατάτα και το αποτέλεσμα ήταν απολαυστικότατο. Από πάνω έβαλα κυβάκια μελιτζάνας τα οποία και έψησα λίγο στο φούρνο, μανούρι γιατί μου αρέσει πολύ σαν γεύση μια ςκαι μου θυμίζει το τυρί φέτα που φτιάχννει η μαμά μου πριν το βάλει στην άλμη και καραμελωμένα ντοματάκια. Την συνταγή γαι τα καραμελωμένα ντοματάκια την είχα βρει στο ιντερνετ στην σελίδα του Schuhbeck από το βιβλίο του οποίου μαγειρευω συχνά πυκνα. Φυσικά όλα αυτά είναι προεραιτικά και τα μπορεί κανεις να τα αλάξει σύμφωνα με τα γούστα του και την όρεξη του. Ακόμη και σκέτη δηλαδή να την φάτε είμαι σίγουρη ότι θα σας ενθουσιάσει.

 

Πάμε στην συνταγή;

Ζύμη φοκάτσιας με πατάτες (Για 2 λαμαρίνες φούρνου)

500 γρ. αλευρι δυνατό

500 γρ. πατάτες

25 γρ. μαγιά φρέσκια

200 γρ. γάλα

1 κουταλάκι ζάχαρη

2 κουταλάκια αλάτι

4 κουταλιές ελαιόλαδο

 

Βάλτε τις πατάτες να βράσουν. Στραγίξτε τις και αφήστε τις για λίγο να κρυωσουν. Ξεφλουδίστε τις και πατήστε της με ένα πιρούνι ή περάστε τις από την ιδική πρέσσα για πουρε. Μην τις βάλετε στο μπλέντερ. Θα γίνουν κόλα. Ανακατέψτε τις με τα 150 γρ. γάλα ώστε να πέσει η θερμοκρασία τους για να μην χαλάδιε η μαγιά. Στα υπόλοιπα 50 μλ γάλα διαλύστε την μαγια. Προσθέστετα με τα υπόλοιπα υικά στο αλευρι και ζυμώστε τα, καλυτερα σε κουζίνομηχανή, μέχρινα γίνει μια ομοιογενής ζύμη. Σκεπάστη τη και αφήστε να φουσκώσει για πέριπου 1,5 ώρες. Μοιράστε την σε δύο ίσα μέρη. με λαδωμένα χεράκια ανοίξτε την στο μέγεθος της λαμαρίνας. Αν δεν βάλετε λαδόκολα, αλείψτε την λαμαρίνα με 2 κουταλιές λάδι. Πασπαλίστε την με την γέμιση της αρεσκείας σας. Αφήστε τη να φουσκώσει για άλλα 20 με 30 λεπτά και ψήστ την σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς, πάνω-κάτω και ποτέ στον αέρα, στην προτελευτία σκάλα του φούρνου για περίπου 20 λεπτά. Την υπόλοιπη ζυμη φυλάξτ την κλεισμένη αεροστεγώς στο ψυγείο για 3 ημέρες. Η στην κατάψυξη μέχριναα την ξαναχρειαστείτε. Φ΄ρτε την ξανά σε θερμοκρασία δωματίου ανοίξτε την και χρησιμοποιήστε την όπως παραπάνω.

Αν θέλετε μπορειτε να προσθέσετε στην ζλυμη σκόρδο σε σκόνη η κρέμα σκόρδου από σκόρδα τα οποία έχετε ψήσει πριν , μαζί με τις φλούδες, στο φούρνο. Απλά προσθέτε το περιεχόμενο τους στα υπόλοιπα υλικά και ζυμώστε το μαζί με αυτά. Δίνει μια πολύ ιδιαέτερη νότα, γέυση και άρωμα!

Καραμελωμένα Ντοματάκια

250 γρ. ντοματίνια

3 κουταλιές άχνη

3 κουταλιές αλάτι

μερικά κλωναράκια θυμάρι

2 σκελίδες σκόρδο σε φέτες

4 κουταλιές ελαιόλαδο

 

Κόψτε τα ντοματάκια στην μέση και τοποθετήστε τα σε μια λαδόκολα με την κομμένη πλευρά προς τα πάνω. Βάλτε ενδιάμεσα τις φέτς σκορδου και πασπαλίστε τα με την σειρά με ελαιόλαδο, αλάτι, άχνη και τέλος με το θυμάρι. Ψήστε τα για περίπου 1,5 με 2 ώρες στην μεσαία σκάλα του φούρνου στους 100 βαθμούς. Χρησιμοποιήστε τα στις μακαρονάδες σας, στο ψωμάκι σας, στις πίτσες και στις πίτες σας η σε βαζάκι με ελαιόλαδο, τυράκι και άλλα μυρωδικά. Η συνταγή γι αυτό ακολουθεί.

Εγω τις έβαλα πάνω από την φοκάτσια μαζί με άλλα λαχανικά και τυράκια, τα πασπάλισα με μπόλικη ρίγανη, λάδι, και σκελίδες σκόρδου και τα έφαγα με μπόοοοοοοοοοοοοοοοοολικη μπύρα. Χικ!

Επειδή μετακομίζω θα λείψω για λίγο διάστημα. Οι του Μονάχου να ξέρετε ότι στις 28 αρχίζουμε......... ξέρετε που μένω και ξέρω που μένετε έτσι και δεν φανείτε.... μου χαχαχαχαχα!!