Pimp my Car-rot Cake

Ειλικρινα έπεσα απο τα σύννεφα όταν με ενημερώσαν τις προάλλες απο το κοντρολ πως δεν υπάρχει αρνίσιο φιλέτο στην ελλάδα. Τα αρνιά στην ελλάδα λέει ειναι πολυ μικρά όταν τα σφάζουν και δεν έχει προλάβει να αναπτυχθεί το καταπληκτικό αυτό μέρος του σωματος που έτσι και το δοκιμάσετε μια φορα δεν θα θελετε να ξαναδείτε στα πεινασμένα μάτια σας εξοχικό και παϊδάκια! Τωρα καταλαβαίνω γιατί ο χασάπης απέναντι απο το σπιτι μου ειναι τιγκα στα φιλέτα αλλα μπουτι ούτε για δείγμα. Σα να το ξερα στα 19 μου όταν αποφασισα να αφησω πίσω μου τη ζωή του χωριού και να ξενιτευτώ στον παραδεισο των αρνίσιων φιλετων. Ποιος ξέρει τι δεν θα τρωγα τώρα! Το σύνδρομο της κορασίδος με τα σπίρτα θα ενισχύονταν από την αδυναμία εύρεσης φρέσκου κόλιανδρου ίσως και η απέχθεια τούτου, την απουσία αρνίσιου φιλέτου καθως και τη ζεστή ντομ περινιον λόγω καυσωνα.

Για αυτό για σήμερα σας διάλεξα κάτι ποιο ευκολο.

Στο σπίτι, λόγω 3 παιδιών που πεινάνε διαρκώς, υπάρχει πάντα ένα κεικ. Απο τότε που η χριστίνα και η εμμέλεια μεγαλώσαν και είναι σε θέση να χρησιμοποιούν την ηλεκτρική κουζίνα χωρις να μας κάψουν το σπίτι, μπαινουν συχνά στη κουζίνα και ψήνουν μόνες τους κάτι. Μιά απο΄τις αγαπημένες τους συνταγές είναι η παρακάτω. Η αρχική συνταγή, και η βασικότερη φυσικά, ειναι απο την κοντοχωριανή μου Nicole Stich από το Delicious Days. Αρχικά υπό την μορφή μαφινς τα οποία καναν θραυση όπου και αν κεραστήκαν. Είναι ευκολα, γρήγορα, με απλά υλικά, υγειινά, και σουπερ ντούπερ ζουμερά.

Τη περασμένη Παρασκευή είναι η αλήθεια πως κάτι άλλο είχαμε κατα νου όταν μπήκαμε στη κουζίνα μιας και το Σάββατο περιμέναμε φίλους εκλεκτούς για πρωινό αλλά η Χριστινα που συνέχιζε να μοιάζει με την Eleanor από τις Chipettes λόγω της εξαγωγής των δοντιων, μας ζήτησε να το αναβάλλουμε για μια άλλη φορά που θα είναι πάλι κούκλα και τσαχπίνα και το κεφάλι της θα έχει νορμαλ διαστάσεις. Έτσι καταλήξαμε και πάλι στο καροτοκεικ. Αυτή φορά όμως όχι σαν μαφιν αλλα σαν ένα ακόμα πιο λαχταριστό, ακόμα πιο ζουμερό και ακόμα πιο ξελιγωτικό κεικ. 

#carrotcake#creamcheesefrosting#caramelfrosting

Ein Beitrag geteilt von Vasiliki Karyda (@theoriginalroyalcoconut) am Feb 19, 2018 um 12:03 PST

Κεικ καρότου με κρέμα και σάλτσα καραμέλας

Για το Κέικ

προσαρμοσμενη Από το Delicious Days

200 γρ. Καρότα καθαρισμένα και τριμμένα

80 γρ. Αλεσμένα αμύγδαλα

150 γρ. Ζάχαρη

180 γρ. Αλευρι

6 κουταλιές καβουρδισμένα και χοντροκομμένα φουντούκια

2 αυγά μεσαίου μεγεθους

100 μλ ηλιέλαιο

μια πρέζα αλάτι

1 κουταλάκι κανέλλα

2 κουταλάκια μπεικιν 

1 μήλο μεσαίου μεγέθους καθαρισμένο και τριμμένο

Κοσκινήστε το αλευρι με το μπεικιν και το αλατι. Χτυπήστε τα αυγά με τη ζάχαρη και την κανέλλα μέχρι να αφρατεψουν. Προσθέστε το Λάδι και συνεχιστε το χτύπημα στη μεσαία ταχύτητα. Αν δεν έχετε μίξερ, μικρό το κακό. Γίνεται και χωρις. Ανακατέψτε απλά δυνατά και γρήγορα με το σύρμα. Προσθέστε στα αυγά αρχικά τα τριμμένα καρόττα και το μήλο, κατόπιν το αλέσμενο αμύγδαλο και στο  τέλος το κοσκινισμένο αλέυρι και 4 κουταλιές απο τα χοντροκομμένα φουντούκια. Αδειαστε το μείγμα σε μια φόρμα της αρεσκείας σας ή μοιράστε το σε 12 φορμάκια για μάφινς. Πασπαλίστε με τα υπόλοιπα τριμμένα φουντούκια. 
Ψήστε ανάλογα με το μέγεθος της φόρμας που χρησιμοποιήσατε. Για τα μαφινς 25 λεπτά, για μεγαλύτερη φόρμα περίπου 40 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο , στη μεσαία σκάλα στους 180 βαθμούς κελσίου. 
Αφήστε το να κρυώσει εντελώς. Την άλλη μέρα είναι πάντα πιο νόστιμο. 

Για την κρέμα τυριου με καραμέλα

200 γρ. Τυρί κρέμα
200 μλ. Κρέμα γάλακτος
2 κουταλιές Καραμέλα
1 βανίλια

Χτυπήστε το τυρί κρέμα με την βανίλια και την καραμέλα να αφρατέψουν. Σε ενα άλλο μπωλ χτυπήστε την κρέμα γαλακτος μέχρι να αφρατεψει. Αναμέιξτε τις δύο κρέμες.

Για την κρέμα καραμέλας

100 γρ. Ζάχαρη
4 κουταλιές νερό
70 μλ Κρέμα γάλακτος
μια μικρή πρέζα αλάτι
75 γρ. φρέσκο βούτυρο

Βάλτε τη ζάχαρη με το νέρο να βρασουν. Μην ανακατευετε πολύ. Αρκεί να κουνάτε που και που λίγο το κατσαρολάκι εδω και εκεί. Μολις η καραμέλα αρχισει να αποκτάει ενα βαθυκόκκινο χρώμα προσθέστε την κρέμα γαλακτος και το αλατι. Ανακατωστε καλα με ενα ξυλινο κουτάλι. Αποσυρετε απο τη φωτιά και προσθεστε το βούτυρο σε κομματάκια. Χτυπήστε το με το ραβδομπλέντερ μέχρι να έχετε ένα ομοιογενές μέιγμα. Αφήστε τη να κρυώσει εντελως πριν την χρησιμοποιήσετε.

Γαρνίρετε το κρύο κεικ με μπολικη κρέμα. Αν δεν έχετε κορνέ, κατα προτίμηση με ίσια μεγαλη μύτη, απλώστε τη κρέμα με ενα κουταλι. Με απαλές κινήσεις καρατε κιντ, wax-in wax-out , αλειψτε τη κρέμα και περιχύστε με την σάλτσα καραμέλας. Πασπαλίστε με καραμελωμένους ξηρούς καρπούς. Την σάλτσα καραμέλας είναι καλα να την προσθέσετε λίγο πριν το σερβίρισμα δίοτι στο ψυγειο παγωνει. Αν η σάλτσα πήξει μέχρι την ώρα του σερβιρίσματος, ζεστάνετε την ελάχιστα σε ζεστό νερό ανακατευοντας διαρκώς μέχρι να γίνει πάλι ρευστή.
Γουρουνιάστε άφοβα και κυρίως χωρίς τύψεις.

Καλή Σαρακοστή 

The cilantro of the Lambs

Αχ! Τι ωραία που είστε ακόμα εδώ και δεν με έχετε ξεχάσει παντελώς και οριστικώς.  Παράλληλα ανεβάζετε και το πήχη ψηλά διότι ξέροντας πλέον πως δεν τα γράφω για να τα διαβάζω μόνο εγώ, πρέπει να σας μυήσω στα καλύτερα των καλυτέρων και οχι στα φαγητά της οκάς.

Τη σημερινή συνταγή την χρωστάτε στη Χριστίνα. Η χριστίνα σήμερα θα εβγαζε όλους τους φρονιμήτες με την μιά και μάλιστα με ολική νάρκωση. Δυστυχώς έχει πολύ στενή γνάθο και οι φρονιμήτες κάποια στιγμή θα αρχίζαν να ανεβαίνουν προς τα επάνω και, ποιος ξέρει, μπορεί αργότερα να μεταλλάσονταν σε κέρατα. Ειδικά κατα την ηλικιά των 17-18 που αρχίζουν και τα πρώτα καρδιοχτύπια. Τα δικά μου είχαν βγει στα 17 και φέρναν το όνομα Λέτα. Επειδή λοιπόν τις επόμενες ημέρες δεν θα είναι σε θέση να φάει τίποτα της προκοπής, πέρα απο σούπες και λαπάδες, ήταν ελεύθερη να καθορίσει το μενού του ΣΚ.

Εκτός απο τα ανθυγειινα τύπου MC Donalds και Kentucky επελεξε μεταξύ άλλων και το παρακάτω αρνάκι. Τη συνταγή την έχω απο μια εκπομπή του TLC "The Faboulous Baker Brothers". Αν και δεν βλέπω μαγειρικές εκπομπές, στους συγκεκριμένους είχα κολήσει γιατι εκτος απο αηδίες καμια φορα τους ξεφευγε και κάναν και κατι καλό. Ψέμματα. Διότι από τις δέκα εκπομπές τους που είδα, η παρακάτω συνταγή ήταν η μοναδικη που άξιζε.

Λατρευω το αρνί. Αλλά μπορώ να καταλάβω και όλους εσας που σουφρώνετε τη μύτη όταν σας το σερβίρουν. Προφανώς δεν το έχετε φάει σωστά μαγειρεμένο. Ειδικά οταν έχει μπαχαριστεί και μαγειρευτει σωστά δεν το φτάνει ούτε το καλύτερο κομμάτι μοσχαριού. Κάντε μου λοιπόν την χάρη και δοκιμάστε τη συνταγή που θα διαβάσετε σημερα. Βέβαια δεν ξέρω πόσο έυκολο είναι να βρεθεί φιλετάκι ή και ψαρονέφρι αρνιού αλλά αν το βρέιτε αρπαξτε το χωρίς δευτερη σκέψη και πνίξτε το στη μαρινάδα. Τα επιφωνηματα και τα βογγητά ευχαριστης στη πρωτη μπουκιά θα είναι όλα δικά σας. Κυριολεκτικά.

Πολλά μπαχαρικά είναι εδώ το μυστικό. Κουρκουμάς, κόλιανδρος, τζίτζερ, κύμινο, τσίλι, κανέλλα και σκορδο. Πολύ σκόρδο! Αλλά No worries. Τα υπόλοιπα μπαχαρικά καλύπτουν αρκετα την μυρωδια του σκόρδου οπότε η συνταγή ενδεικνύεται όχι μόνο για το πρώτο ραντεβού, αλλά και για το δευτερο και το τρίτο καθως και για την πρώτη επετειο και την μετέπειτα ανανεωση των ορκων δίπλα στην ακρογιαλια.

Φιλετάκια αρνιού με κόλιανδρο

 Για 4 άτομα

4 Φιλετάκια

1 ξυλάκι κανέλλας κοπανισμένη

4 σκελίδες σκόρδου

1 κομμάτι φρέσκο τζίτζερ

1 κουταλάκι κουρκουμά

1 κουταλάκι κύμινο

1 κουταλιά σπόρους κόλιανδρου

μισό κουταλάκι καυτερό

μισό φλυτζάνι ελαιόλαδο

αλάτι, πιπέρι

Η παρασκευή είναι απλή. Μια μέρα πριν βάζετε στο μπλέντερ όλα τα υλικα της μαρινάδας και τα χτυπάτε μέχρι να πολτοποιηθούν. Κάτοπιν αλείφετε με αυτή τα φιλέτα αρνιου και τα βάζετε με την υπόλοιπη μαρινάδα σε μια πλαστική σακούλα κατα προτίμηση ώστε να μπορείτε να τα ανακινειτε πιο ευκολα που και που ώστε η μαρινάδα να πάει πραγματικά παντού. Την άλλη μέρα βγάλτε τα απο την μαρινάδα και ψήστε τα σε μέτρια εως δυνατή φωτιά σε αντικολλητικό τηγάνι για τρια λεπτά περίπου απο κάθε πλευρα, αλειφοντας τα τακτικά με την υπλοιπη μαρινάδα. Μετά το τέλος του ψησιματος, τυλίξτε τα σε αλουμινόχαρτο για να παραμείνουν ζεστά. Αν και κάποιοι επιμένουν  ότι στο αλουμινόχαρτο το κρέας χάνει πολλα υγρά και πως είναι προτιμότερο να το βάλεις σε μια λαμαρίνα στο φούρνο στους 80 βαθμους οπου θα διατηρηθει ζεστό μέχρι να το σερβίρετε. Εσείς πράξτε όπως καταλαβάινετε. Εγω΄συνηθως το κάνω λίγο πριν το σερβίρω όποτε στο αλουμινοχαρτο δεν προλαβαινει ούτε τα χνώτα του να αφήσει.

Για συνοδευτικό αυτη τη φορά έκανα μικρές πατάτες με δεντρολίβανο, βιολογικές πάντα, τις οποίες αφου τις έβρασα καπου δεκα λεπτα σε αλατισμένο νερό μαζι με την φλούδα, τις στράγγισα και τις αφησα να σιγοψηνονται στη κατσαρόλα σε ελαιόλαδο μαζί με φρεσκο δεντρολίβανο και σκορδο. προς το τελος του χησιματος προσθεσα ενα μικρο κομματκι φρεσκο βουτυρο και κουνησα την κατσαρολα ωστε να παει παντού. Αποδεικτικά στοιχεία δεν υπάρχουν γιατί ήδη είχα αργήσει με το σερβιρισμα. Μπορώ να σας τις ζωγραφίζω αν θέλετε όμως.

Για σαλάτα έκανα την πιο πιο πιο πιο γευστική σαλάτα με καρότο και κόλιανδρο που έχετε φάει ποτε των ποτών. Αρκει να σας αρέσει ο κόλιανδρος.

Καροτοσαλάτα με κόλιανδρο και ψητη πιπεριά

4 Καρότα

1 πιπεριά κόκκινη φλωρίνης χημενη και ξεφλουδισμένη

μισό κόκκινο κρεμμύδι κομμένο σε ψιλες φέτες

μισο ματσάκι κόλιανδρο χοντροκομμένο

1 κουταλιά σπόρους μουστάρδας

4 κουταλιές ηλιέλαιο

αλάτι

Ξεφλουδίστε τα καρότα και τριψτε τα στο χοντρο τρίφτη. Ψιλοκόψτε τη πιπερια σε μικρά κομματια και προσθέστε τα μαζί με τα κρεμμύδα στα καρότα. Καβουρδίστε τους σπόρους μουσταρδας στο λάδι αλλα προσέξτε να μην μαυρισουν και κυριως να μην σας βγάλουν κανένα μάτι διότι έτσι και κάψουν πετάγονται εδω και εκεί. Προσθεστε τα στα καρότα και ανακατεψτε καλά. Αλατίστε και προσθέστε τον κόλιανδρο. Δοκιμαστε και πιειτε νερό στην υγεια μου.

Σας φιλω!

Cake sweet cake

Χελοου; ειναι καποιος ακόμη εδώ; 

Ξερω πως πέρασε καιρός και εχετε καθε δικιο να με εχετε ξεχασει και ξεγραψει . Τι και αν χρόνια ολόκληρα με διαβάζατε ευλαβικά σαν τις πνευματικές διδασκαλίες του μπαχαολά.  Σίγουρα θα εχετε βρει αλλα μπλογκς τα οποία και παρακολουθείτε ανελλιπώς και το δικό μου πτωχό θα το εχετε σβήσει ακόμα και απο τα φειβοριτς. Σνιφ. Εχετε απολυτο δικιο και τα σωστά συναισθήματα. Ελειψα πολύ και δεν υπαρχουν δικαιολογίες γι αυτό. Ουτε καν τα 5 παραπάνω κιλά, ένα για κάθε χρόνο σχεδόν που έλειψα. Ας μην μιλαμε ομως για δυσαρεστα πραγματα που μας βαραινουν.

Η αλήθεια ειναι πως σκεφτομουν εδω και καιρο να ξαναγραψω κάτι αλλα δεν υπήρχε το απαραίτητο κινητρο ή όρεξη αν θέλετε. Πολλές φορές φωτογραφιζα καποια καινουρια πραγματα που μαγειρευα και θεωρούσα αξιόλογα αλλα τελικά το βραδυ που υποτιθεται πως θα καθομουν να τα γραψω, με κερδιζε ο καναπες. Και το γκρεις ανατομυ-αν και εχει γινει μια σκετη αηδια απο τοτες που η σκύλα ανεραστη shonda σκοτωσε τον μακ ντριμι.

Πολλες φορές καθόμους μπροστα στην οθόνη του υπολογιστή αλλα δεν είχα τι να πω. Και οι μέρες γίναν χρόνια. Επειδή όμως έπρεπε σιγά να πάρω την απόφαση ή να το ξαναρχίσω ή να το κλείσω το μαγαζί, διάλεξα το δευτερο Κυρίως γιατί θα ήταν κρίμα να σας αφήσω στο σκοτάδι και να μην μαθετε να φτιάχνετε ενα φαί της προκοπής. 

Το κίνητρο για το σημερινο ποστ αποτέλεσαν τα γεννεθλια της χριστινας. Επειδη έκλεισε τα 13  και θεωρειται πλέον και επισήμως teenager δεν ήθελε καμια τουρτα που να παραπεμπει σε μονοκερους, πασχαλίτσες και πράσινα άλογα.

Η τουρτα εμπνευστηκε απο την Adi Klinghofer, μια επαγγελματία ζαχαροπλαστισα από το ισραήλ η οποία από οτι ξερω ήταν η πρωτη που έκανε τέτοιου είδους τουρτες οι οποιες να εχουν σχήμα αριθμών ή γραμμάτων. Ήδη το τρεντ των naked cakes, που θέλει τις τουρτες πιο απλές και σεμνες, με ενα απλό στολισμό απο φρούτα ή λουλούδια, είχε κανει την εμφάνιση του προ καιρού και ειχε αγαπηθει, τόσο απο το τον κοσμο που δεν του αρεσε η γευση της ζαχαροπαστας ετσι και αλλιώς,  αλλά και απο αυτους που δεν ήταν και τοσο εξοικοιωμενοι με την χρηση και παρασκευή της, αφήνοντας ετσι πίσω του τις βαριες τουρτες με στολισμό ζαχαροπαστας και 150 κιλά βούτυρου.

Δυστυχώς πέρα απο φωτογραφιες της Adi´s δεν βρήκα ποτέ κάποια συνταγή οπότε έπρεπε να σκαρώσω μια δική μου. Δική μου που λέει ο λόγος διότι τα περισσότερα ειναι κλεμμένα απο εδώ και απο εκεί. Οι κακές συνήθειες..

Αντι για ενα κλασσικό παντεσπάνι αποφάσισισα να το ρισκάρω και να χρησιμοποιήσω μια βάση για τάρτες που χρησιμοποιώ, μεταξύ άλλων,  και στη λεμονόπιτα. Αν και αρχικά είχα τις αμφιβολίες μου κατα πόσο η συγκεκριμένη συνταγή θα αποτελούσε τη σωστή βάση για την τούρτα, σήμερα με την πρώτη δαγκωνιά σιγουρεύτηκα πως αν έκανα κάτι ολόσωστα σε αυτό το γλυκό, τότε αυτό ήταν η επιλογη ακριβώς αυτού του συνδιασμού. Η βάση είχε μαλακώσει τόσο, χάρη στη κρέμα,  ώστε να κόβεται ευκολα χωρίς να διαλύεται, διατηρώντας παραλληλα την υφή της και το άρωμα της. 

Royal-coconut.blogspot.com

Για την κρέμα δεν ήμουν επίσης σίγουρη.  Ήξερα απλά ότι θα πρέπει να είναι μία που να γίνεται γρηγορα και ευκολα με πιθανότητα αποτυχίας μηδέν. Και να αρέσει στα παιδιά. Και να είναι άσπρη. Και αρκετά σταθερή ώστε και να κρατήσει την άλλη βάση απο πάνω αλλά και όλα αυτά τα μπιχλιμπιδια που είχα σκοπό να βάλω αλλά να μην είναι βαριά. Και αν γινεται να μπορεί να παραμείνει και δυο ώρες εκτός ψυγειου. Οπότε για να ειναι ευκολη δεν θα πρεπε να εχει ιταλικη μαρεγγα η οποία ειναι μεν πεντανόστιμη αλλα για να γίνει θέλει δουλεια. Γρήγορη και ελαφριά - ξεγράφουμε τις κρέμες βουτυρου. Νόστιμη και άσπρη, μόνο με σαντιγή νοθευμένη με λίγη μασκαρπόνε για περισσότερη σταθερότητα. Και για το άρωμα και την γευση θα φροντιζε η άσπρη κουβερτούρα. Αχ! Και μόνο στη θέα της ένιωθα την περίμετρο των γοφών μου να μεγαλώνει και φωνάζει βόηθεια! Δυστυχώς δεν υπηρχε κανείς εκεί κοντά για να τους ακούσει. Τα παιδιά ήταν προ πολλού στα κρεβάτια τους και ο Νίκος ροχάλιζε στο σαλόνι στο ρυθμο του Βασιλιά των λιονταριών. Μόνο εγω και ενα βουνό άπλυτες κατσαρόλες ήμασταν στη κουζίνα, που δεν μπορούσαν να κάνουν έτσι και αλλιως τίποτα έτσι οπως τις είχα στοιβαξει περίτεχνα την μία πάνω στην άλλη για να τις δέιξω ποιος κανει κουμάντο εκει μέσα. 

Ένα μεγάλο μέρος της κρέμας φαγώθηκε το ίδιο βράδυ γιατι δεν μπορουσα να αποφασίσω αν θα την σερβίρω σκέτη, με σάλτσα σοκολάτας, ή μάλλον σκέτη, ή μάλλον με σάλτσα φράουλας για να σπάσει η γλύκα ή όντως καλύτερα σκέτη. 

Τελικά κατεληξα στη σάλτσα βατόμουρου γιατί προς το τέλος μου φανηκε σαν να γλυκιζε λίγο.

Τουρτα με Βάση αμυγδάλου και κρέμα άσπρης σοκολάτας

Για τη Βάση Τύπου Pate Sucrée

του άρχοντα Pierre Hermé

300 γρ. Βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου

2 βανίλιες ή ξύσμα από εσπεριδοειδή

2 αυγά σε θερμοκρασία δωματίου

200 γρ. άχνη κοσκινισμένη

μια πρέζα αλάτι

70 γρ. αλεσμένα και κοσκινισμενα αμύγδαλα

500 γρ. αλευρι κοσκινισμένο

Χτυπάτε το βουτυρο στο μιξερ στην μεσαία ταχύτητα μεχρι να αποκτησει μια κρεμώδης υφή. Προσθετετε τη βανιλια ή το ξύσμα και σιγά σιγά το αλάτι και την άχνη. Ξυνετε που και που με μια σπατουλα τα τοιχώματα του κάδου ώστε να ανακατευτούν καλά τα υλικα. προσθέτετε ένα ένα τα αυγά. Ριχνετε τα αμυγδαλα και στο τέλος το αλευρι. Ανακατεψτε τόσο ώστε να αποκτήσετε μια ομοιογενή ζύμη. Μην το παρακάνετε! Τυλίξτε τη ζύμη σφιχτά σε μεμβρανη και βάλτε τη στο ψυγείο για τουλάχιστον 6 ώρες. Ιδανικά ετοιμάστε τη αποβραδύς για να την χρησιμοποιήσετε την άλλη μέρα.

Επίσης, ενα κρινετε πως τα αμύγδαλα δεν ειναι αρκετά ψιλοαλεσμενα, ξαναπεραστετα απο το μπλεντερ μαζι με δυο κουταλιες άχνη για μερικά δευτερολεπτα.

Την άλλη μερα ανοίξτε τη ζύμη σε λεπτο φύλλο 1/2 εκκατοστού και κόψτε τη στο σχήμα που θέλετε. Για τα δικά μου templates, εγραψα απλά τους αριθμούς που ηθελα σε μια αρκετά μεγάλη γραμματοσειρά στο word, τα τύπωσα, τα κόλησα σε ενα πιο χοντρο χαρτονι και τα έκοψα. 

Ψήστε τα σε προθερμασμενο φούρνο στους 175 πάνω-κάτω, για 15 λεπτά. Αφήστε τα να κρυώσουν εντελώς και μετα στολίστε τα με την κρέμα. 

Κατά το ιδιο τροπο μπορειτε να κόψετε και γράμματα της αλφαβήτας ή σχήματα όπως μια καρδια τώρα που πλησιαζει και η γιορτή του Αγίου Βαλεντινου - μεγάλη να ειναι η Χάρη του. Μαζί με την λαμπαδα που θα πατε να του αναψετε,  πατε και μια τετοια να την διαβασετε πριν τη σερβίρετε στον/στην αγαπητικό σας/αγαπητικιά σας.

Κρέμα άσπρης σοκολάτας με λίγη μασκαρπόνε και πολλές θερμίδες

εμπνευσμένη απο το βιβλίο Cooking with Chocolate

200 γρ. άσπρη κουβερτούρα ψιλοκομμένη

180 γρ. μασκαρπόνε

500 γρ. Κρέμα γάλακτος με τουλάχιστον 32% λιπαρά

2 βανιλιες φυσικές κατα προτίμηση

Λιώστε την κουβερτούρα σε πάρα πολύ χαμηλή φωτιά ή σε μπεν μαρί αν δεν είστε σίγουροι ότι θα τα καταφερετε χωρίς να σας γίνει καρβουνο. 

Βάλτε την κρέμα να βρασει και προσθέστε τη στη κουβερτούρα μαζί με τις βανίλιες και τη μασκαρπόνε. Χρησιμοποιώντας το βρουμ βρουμ που λέει η σοφία*, κοινώς ραβδομπλέντερ, αναμοίξτε την κρέμα καλα ώστε να μην μείνουν σβώλοι απο την μασκαρπόνε. Αφήστε να κρυώσει καλα και αφού τη σκεπασετε με μεμβρανη ακόμα πιο καλά, βάλτε τη στο ψυγείο να γίνει μπούζι.

Την άλλη μέρα χτυπήστε τη με το μίξερ μεχρι να αφρατεψει. Μονο μη το παρακάνετε γιατι το μασκαρπόνε πήζει γρήγορα και μετά κόβει το ίδιο γρήγορα. Και μετά άντε να το κάνετε καλά όλο αυτό το χάλι!

Για τη σάλτσα βατόμουρου 

200 γρ. κατεψυγμένα βατόμουρα 

4 κουταλιές της σούπας ζάχαρη

Βάλτε τα φρούτα με τη ζάχαρη να βρασουν μεχρι να μεινει το 1/3 περίπου σε ποσότητα. Περαστε τα απο το σουρωτήρι  γιατί τα σπόρια μας είναι αχρηστα στη συγκεκριμενη συνταγή και αφήστε τη σάλτσα να κρυώσει.

Για τη συναρμολόγηση του γλυκού θα χρειαστείτε απλά ενα κορνέ με ίσια στρογγυλή μύτη κάπου μισού εκκατοστού με το οπόιο θα βάλετε την κρέμα επάνω στη βάση.Με ενα κορνέ ζαχαρπλαστικής ή με μια σακούλα πλαστική, στην οποία θα έχετε κόψει μια μικρη μυτη, βαλτε λίγη σαλτσα ενδιαμεσα στα συννεφάκια κρέμας απο άσπρη σοκολάτα. Τποθετήστε τη δευτερη βάση και επαναλάβετε το βήμα με την κρέμα και τη σάλτσα. Στολίστε κατα Βούληση. 

Thats it! Αχ πείτε μου πως έιστε ακόμη εκεί έξω και με λαμβάνετε...όβερ!

* Η Σοφία για όσους χάσαν επεισόδια ειναι το στερνοπούλι μας.....Σμουτς!