Γαρίδες σε τεμπούρα με Curry Aioli και κρόκο

 Καλή χρονιάαααααααααα.....και ας έχουμε ήδη μέσα του μήνα! Τι να κάνουμε όμως που έχουμε και προσωπική ζωή και 2 κουτσούβελλα και ένα παζάρι βρακιά για πλύσιμο και μια δουλειά που πρέπει να γίνει καθότι καινούργιο το αφεντικό και κούκλος και πρέπει να κανουμε καλή εντύπωση. Αφού λυσάξαμε λοιπόν με τα χριστουγενιάτικα και τα πρωτοχρονιατικα και καναμε τα τραπέζια μας και ησυχάσαμε λέω να πάμε και παραπέρα.

Επειδή λοιπόν τόσο καιρό δεν φιλοτιμήθηκα να σας δώσω ούτε την συνταγή για το ζαρκάδι με σοκολάτα που κανα την πρωτοχρονιά, ούτε αυτή με το μελωμένο γουρούνι οινκ οινκ, ούτε αυτή με την τεριν με μους τυριοιυ και κόκκινης πιπεριάς ζήλεια ψώρα, είπα να σας γράψω σήμερα μία που εκανα τον Νοέμβρη που ήμουν άρρωστη. . Καιρός λοιπόν να λύσω το μυστήριο, όχι το ποιος σκότωσε τον Κένεντι και την λάιδη Ντι ούτε αυτό της Μονας Λίζας, αν και ξέρω, αλλά το τι είχα τότε. Αν και αυτοί που έχουν ΦΜΠ ξέρουν. .  Ήμουν άρρωστη παρακαλώ και μάλιστα βαριά. Βαριά για μένα δηλαδή. Για έναν πχ μ το να ποδι στον τάφο μπορεί να ήμουν απλά αδιάθετη. Εγώ όμως ένοιωθα ότι ήμουν του θανατά.   Όλα άρχισαν μια παρασκευή όταν ξύπνησα με το ένα μάτι τούμπανο. Αρχικά νόμισα ότι μπορει να φαγα καμία καταλάθος -και καλά- στον ύπνο μου από το Νίκο.  Όταν όμως άρχισα να ανεβάζω πυρετό που δεν κατέβαινε λεώ τράβα μωρή να κοιταχτείς μην πας σαν το σκυλί στο ρέμα. . Χρειάστηκε να περάσω 3 ολόκληρες ημέρες στο 200 ευρώ Birkeland κρεβάτι του πόνου και του ΙΚΕΑ με 40 πυρετό και να μυξοκλαφτώ σαν κανά τιποτένιο γύναιο μέχρι να αφήσω το Νίκο να με πάει στο γιατρό. Αμυγδαλίτιδα ήταν το πόρισμα με την αηδία του γιατρου να έχει καταγραφτεί καθαρά στο πρόσωπό του όταν διαπίστωσε ότι οι αμυγδαλές μου είναι λίγο μπλιαχ..... Με έγραψε λοιπόν μια εβδομάδα άρρωστη, μου δωσε και μια αντιβίωση και μερικές μέντες και ησυχασα. Ησύχασα που λέει ο λόγος γιατι εγω δεν εχω μάθει να κάθομαι εκτός προγράμματος.

Γιατί πέρα του ότι βγήκα από το πρόγραμμα μου και δεν ήξερα να τι πρωτομαγειρέψω με αποτέλεσμα να μην κάνω τίποτα και να τρώμε καθε μέρα νερόβραστα πραμάτα, δεν υπήρχε και λίγο σασπένς στη ζωή μου του στύλ... μα είδες τι φοράει το άλλο σήμερα; ή.... ποιον έχουμε καιρό να θάψουμε κτλπ κτλπ..... αντί αυτού οι συζητήσεις μου περιοριζόταν τα πρωινά στο "πως κάνει το σκυλάκι και η γατούλα" ή με την  Χριστίνα τι έφαγε, τι ήπιε, ποιον έκανε κουμάντο στον παιδικό και τι ώρα αρχίζει η Χάνα Μοντάνα. . Και όταν πάλι ερχόταν  ο Νίκος ανακάλυπτα ότι δεν είχα τίποτα άλλο να του πω πέρα από το πόσες φορές ξέχεσα την μικρή και το...... πόσες φορές ξέχεσα την μικρή..

Το μοναδικό Highlight αυτής της εβδομάδας ήταν οι καινούργιοι γείτονες που αποκτήσαμε, βιετναμέζικης καταγωγής,  με τους οποίους παρεπιμπτόντως πρόλαβα να σκοτωθώ,   διότι μας ζαλίσαν τον έρωτα με την παλιομετακόμιση τους. Δεν φτάνει που παρκάραν το αμαξι τους ακριβώς έξω από την είσοδο και δεν μπορούσα να περάσω παρά μονο αν ήμουν ο σπαιντερμαν, ζητάγαν και τα ρέστα.  Μια ολόκληρη εβδομάδα μπάμπα μπούμπα από τις 7 το πρωί μέχρι τις 11 το βράδυ με τα έπιπλα και τοκ τοκ τοκ τοκ με τα παλιοτακουνια της η άλλη. Το αποκορύφωμα;;;; Κυριακάτικα βαράγαν σνίτζελ από τις 7!!! Ο Χριστος και η Παναγία δηλαδη. Χαθηκε να κάνουν ενα φο γκα ή ένα φο μπο ή κανένα σπρινκ ρολ και να μας καλέσουν και εμάς για ένα απεριτιφ; Μα καλά δεν βλέπουν Ντεσπερειτς να ρθουν με ένα καλαθάκι γεμάτο φρεσκοψημένα φόρτσιουν Κούκι;;;  Έλεος!!! Αφού λοιπόν ήταν τέτοια αφιλόξενα γαιδούρια έστελνα το Νίκο κάθε μέρα στις 5 το πρωί να τους βαράει το κουδούνι ανελέητα. Μου χαχαχαχαχα! Από τότε δεν τους ξανακούσαμε. Μπορεί και να τα κακάρωσαν. Αν και σήμερα είναι η αλήθεια τους ψιλοσυμπάθησα. Εκανα μια σούπα και διαπίστωσα ότι μου τελείωσε η Fish sauce. Επειδή που να τρεχα στο ΣΜ σκέφτηκα ότι αυτοί σίγουρα θα χουν και σίγουρα θα ανυπομονούν να μου δωσουν λίγη. Αυτη και μονο η σκεψη τους έκανε πιο συμπαθητικούς στο μυαλό μου. Πάντα συμπαθώ κάποιον όταν τον έχω αναγκη. Τελικά δεν ήταν κανείς εκεί οπότε η αντιπάθεια παραμένει.

Πωπω είπα ένα σωρό πάλι έ;

 Πάμε στην συνταγή

Γαρίδες σε Τεμπούρα με  Safran-curry aioli

προσαρμοσμένη από το βιβλίο "Little Magic"

Για την Τεμπούρα

100 γρ. κόλιανδρο

150 μλ νερό κρύο

75 γρ. αλευρι και λίγο ακόμα για το αλευρωμα

75 γρ. κορν φλάουρ

1/2 κουταλάκι μπεικιν

1 αυγό

1 ασπράδι

αλάτι

 

επιπλέον 12 μετριες γαρίδες καθαρισμενες

 

Η παρασκευή πολύ πολύ απλή. Απλά βάλτε όλα υα υλικά σε ένα μπλέντερ και πολτοποιέίστε τα. Διατηρληστε το μεισμα στο ψυγειο. Αλευρώστε τις γαρίδες και βουτήξτε τις στο μείγμα. Τηγανίστε τις σε μπόλικο λάδι για 3-4 λεπτά.

 

Για το curry aioli  με κρόκο κοζάνης

3 κρόκους

250 μλ ελαιόλαδο

μιση σκελίδα σκόρδο

1 κουταλάκι ζάχαρη

μια πρέζα αλάτι

1 κουταλιά χυμό λεμονιού

μια πρέζα πιπέρι καγιέν

μια πρέζα κάρρυ

3-4 κλωστίτσες κρόκου

Καταρχήν για να πετύχει το αιόλι και να μην κόψει θα πρέπει όλα τα υλικά να εχουν θερμοκρασία δωματιου. Επίσης θα πρέπει να δουλέψετε το μείγμα αργά ώστε να μην κόψει και πάει ο κόπος σας και τα υλικα σας χαμένα. Η ποσότητα του λαδιού είναι προεραιτική. Εσείς θα αποφασίσετε πόσο θα βάλετε εφόσον θα το ρίχνετε σιγά σιγά.

Λιώστε το σκόρδο και προσθέστε το στους κρόκους μαζί με την ζάχαρη και το αλάτι. Προσθεστε το λάδι λίγο λίγο ανακατευοντας κάθε φορά μέχρι να ομογενοποιηθεί. Το αν θα ανακατέψετε τ μείγμα με μίξερ η με πιρούνι το αφήνω στην επιλογή σας. Και με τα δύο γίνεται μια χαρα. Σταματήστε να ρίχνετε λάδι όταν επιτύχετε την υφή που θέλετε. Διαλύστε το κροκο κοζάνης στο χυμό λεμονιού και προσθέστα τα στο προηγούμενο μείγμα μαζί με το κάρυ και το πιπέρι καγιεν. Σερβίρετε μαζί με τις γαρίδες.

καλή όρεξη και κάλή χώνεψη!!!!!!

 

Μάτσα μούτσα! Και από αυριο έχει διαίτης φαγητά για την γλυκειά μου Τία που ξέρει να τρώει μελομακάρονα όπως κανείς άλλος. Και που θα με μάθει σάλσα.

Μάτσα μούτσα!