Lebkuchen (γερμανικά μπισκοτάκια λεμπκούχεν)

Αν και δεν είναι του στυλ μου να ανεβάζω συνταγές τόσο γρήγορα, εδωσα μια υπόσχεση και πρέπει να την κρατήσω. Υποσχέθηκα λοιπόν να ανεβάσω εντός των ημερών και μια συνταγή για γερμανικά λεμπκούχεν. Τα λεμπκούχεν για όσους δεν γνωρίζουν είναι μπισκοτάκια, στρόγγυλα συνήθως γιατί βολευουν καλυτερα στο φάγωμα, εμένα τουλάχιστον, με διάφορους ξηρούς καρπούς, συνηθως φουντούκια, κόντιτα, καμια φορά αλευρι, μέλι αν θέλει κανείς και πάει λέγοντας. 

Προσωπικά τα απεχθανόμουν. Ο λόγος είναι τα λεγόμενα oblatten, κάτι άσπρα πολύ πολύ λεπτά φύλλα από αλευρι, χωρίς γευση αλλά με μια υφη σκέτη πλαστικούρα,  τα οποία και βάζουν κάτω από τα συγκεκριμένα γλυκά και για να μην καούν αλλά και για να μην νοτίσουν. Ένας ακόμα λόγος ακόμα που δεν μου αρέσαν ήταν το γλάσσο που βάζαν απο πάνω είτε με άχνη είτε με κουβερτούρα. Την περασμενη εβδομάδα όμως μου φέραν κάποια τα οποία ήταν κα-τα-πλη-κτι-κά. Με τα χαζοoblatten μεν αλλά πίτα στο φουντούκι, αρωματικά, καταπληκτικά σε γευση και το σημαντικότερο για μένα -  χωρίς γλάσσο!!

Από κείνη την στιγμή μου γίναν έμμονη ιδέα και φαγωθηκα να τα φτιάξω. Υπήρχε όμως το εξής πρόβλημα. Αν και εκατοντάδες οι συνταγες στο ίντερνετ καμία δεν φαινόταν να μοιάζει με αυτά που έφαγα εγώ. Ήμουν σίγουρη ότι τα συγκεκριμένα δεν είχαν αλευρι και βούτυρο αλλά μια πιο μαστιχωτή υφή. Μετά από πολύ ψάξιμο και διάφορους συνδιασμούς μεταξύ συνταγών νομίζω ότι κατάφερα να σπάσω το μυστικό των λεμπκούχεν. Ευγε μου! 

Μόνο που στα πρώτα που ψησα έκανα μια μικρή πατάτα. Βασισμένη στις συνταγές που είχαν βούτυρο, και κάνοντας εγώ μια ζύμη χωρίς, επλασα μπαλάκια  και τα έψησα έτσι έχοντας την εντύπωση ότι κατά το ψησιμο θα απλώσουν. Ο πατέρας μου σε αυτή την περίπτωση θα λεγε "την τυφλαμάρα σου την κακιά" και δε θα είχε και άδικο. Φυσικα όχι μόνο δεν άπλωσαν αλλά πήραν και τον ανήφορο. Αυτά θα τα φάω μόνη μου. Φυσικά το μέγεθος και το σχήμα ουδεμία επίπτωση δεν είχαν στην γευση. Παρόλλα αυτά το δευτερο και το τρίτο ταψί το βγάλα όπως έπρεπε. Αλλιώς θα πέφταν μπουνιές!!

Οι φωτογραφιες μόνο βγήκαν ψιλοχάλια αλλά φταεί η περασμένη ώρα. Η φωτογραφική μου αν και σούπερ δεν έχει το κατάληλο φλας για τις βραδυνές ώρες κάτι που εύχομαι να θυμηθεί ο Άγιος Βασίλης όταν περάσει από το σπίτι μας, Αν μείνουν μερικά μέχρι αυριο που θα ξημερωσει ίσως να αντικαταστήσω τις φωτό....αλλιώς νιξ!

Γερμανικά λεμπκούχεν (Χριστουγεννιάτικα Μπισκοτάκια Lebkuchen)

Για περιπου 30 Λεμπκούχεν με διάμετρο 8 εκκατοστών

400 γρ. ζάχαρη

6 αυγά

1 κουταλάκι βανίλια

50 γρ,καρύδια χοντροκομμένα

100 γρ. αμύγδαλα χοντροκομμενα

100 γρ. αμύγδαλα αλεσμένα

100 γρ. φουντούκια χοντροκομμενα

180 γρ. φουντούκια αλεσμένα

100 γρ κόντιτα αλεσμένη

ξύσμα από ένα λεμόνι

ξύσμα από ένα πορτοκάλι

3 κουταλάκια μείγμα μπαχαρικών για λεμπκούχεν

αμύγδαλα ασπρισμένα για το ντεκορ

   

Εκτέλεση

(Η ζυμη για να είναι νόστιμη και αρωματική πρέπει να γίνει 24 ώρες πριν το ψησιμο).

Χτυπήστε τα αυγά με την ζάχαρη και την βανίλια στο μίξερ μέχρι να πήξουν και να αφρατέψουν. Χαμηλώστε την ταχύτητα και προσθέστε σταδιακά όλα τα υπόλοιπα υλικά. Σκεπάστε την ζύμη και να αφήστε τη στο ψυγειο να ξεκουραστει για περιπου 24 ώρες. (Εγω την έβγαλα στις 18 και έγιναν παρόλλα αυτά πολύ νόστιμα.)

Πλάστε με την΄ζύμη μπαλάκια μεγέθους ενός μικρού μανταρινιού βρέχοντας τακτικα τα χερια σας με κρύο νερό. Βαλτε τα αναμεσα στις παλάμες σας και πατήστε τα ελαφρά ώστε να απλώσουν και να  εχουν πάχος ελάχιστα παραπάνω από μισό εκατοστο. Βάλτε 9 σε κάθε λαμαρίνα . Σε κάθε λεμπκούχεν βάλτε και απο 3 ή 4 ασπρισμενα αμύγδαλα πατωντας τα ελαφρά. Ψήστε τα στους 180 βαθμούς για περιπου 15 λεπτά. Μην τα παραψήσετε. Το εσωτερικό τους πρεπει να είναι σχετικά νωπό.  Αφηστε τα να κρυώσουν καλά και διατηρηστε τα κλεισμένα αεροστεγώς. Φυσικά αν θέλετε και είστε πολύ κοιλιόδουλοι μπορείτε να τα γλασάρετε είτε με άχνη είτε με σοκολάτα.

Επειδη ο κάθε φούρνος είναι διαφορετικός, αν σας γίνουν πέτρα, βάλτε τα με μερικές φέτες μήλου σε ενα κουτι, κλεισμένα αεροστεγώς και αφήστε για μερικές ημέρες . Γενικά λένε πως πρέπει να καθησουν 10 ολόκληρες μέρες για να αποκτησουν την υφή και τη γευση που τους πρέπει.  Ζήσε Μάη μου να φας λεμπκούχεν δηλαδή. Εγώ πάντως δεν άντεξα και έφαγα μερικά, Αν είναι να γίνουν μετά από 10 μέρες ακόμα πιο νόστιμα ε τότε ξανά ευγε μου!!!!!!  Φυσικά αν θέλετε και είστε πολύ κοιλιόδουλοι μπορείτε να τα γλασάρετε είτε με άχνη είτε με σοκολάτα.

Σας φιλώ

Lebkuchen Haus/Gingerbread Haus (Σπιτάκι από μπισκότο λεμπκούχεν)

Σας έχω πει το πόσο μου αρεσει όταν μου γράφετε; Και δεν εννοοώ μόνο τα σχόλια που μου αφήνετε που και που κάτω από κάθε συνταγή αλλά και τα μαιλς που μου στέλνετε κατά καιρούς. Ένα καλό λόγο τον έχει ο καθένας μας ανάγκη νομίζω. Χαίρομαι ιδιαίτερα λοιπόν όταν βρίσκω μαιλ από το καθένα σας είτε για να μου γράψει απλά μια καλημέρα, είτε για να ρωτήσει κάτι, είτε απλά ...έτσι. Και συνεχίζει να μου κανει εντυπωση ότι υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκουν ενδιαφερον αυτά που γράφω και δεν έχουν βαρεθεί ακομα την πάρλα μου.  Μέσα από αυτά τα μαιλς λοιπόν έχω γνωρίσει αξιόλογα άτομα και ακόμα πιο αξιόλογους μάγειρες και μαγείρισες που δεν φοβούνται να τολμήσουν να κάνουν κάτι το διαφορετικό ή να κοπιάσουν λίγο παραπάνω. Σήμερα βρήκα ένα πολύ γλυκό εμαιλ από την Πέννυ η οποία με ρωτάει αν έχω να της δώσω μια συνταγή για ένα σπιτάκι από λεμπκούχεν ή για λεμπκουχεν γενικότερα. Σήμερα λοιπόν ήταν η τυχερή μέρα της Πέννυς διότι χτες το βράδυ με την Χριστίνα ξενυχτύσαμε για να κάνουμε ένα τέτοιο σπιτάκι.
Όσο απλή είναι η συνταγή και τα υλικά τόσο δυσκολευτηκα να σχεδιάσω το παλιόσπιτο. Στην ζωγραφική το παραδέχομαι, ειμαι χειρότερη και από την Εμμέλεια. Και η Εμμέλεια απλά μουτζουρώνει. Ευτυχώς όμως ήταν εδώ ο Νίκος και αφού του εξήγησα πως το θέλω μου κανε μια μακέτα την οποία μετά και έκοψα επάνω σε χαρτόνι για να κόψω αργότερα με τη βοήθεια αυτού την ζύμη.
Τα κομμμάτια ψηθήκαν για περίπου 15 λεπτά στο φούρνο και μετά τα άφησα να κρυώσουν ώστε να σφίξουν λίγο . Το δεντράκι και τον χιονάνρωπο τα έκανα επίσης μόνη μιας και μου λειπε το απαραίτητο κουπ πατ. Για το χιονάνθρωπό ειδικά πήρα τρια ....μαραφέτια, στρόγγυλα και το καθενα με διαφορετική διάμετρο, έκοψα από ένα κυκλάκι, από το κάθε κυκλάκι αφαίρεσα από ενα κομματάκι από την μια μερια και το προσάρμοσα στο επόμενο. Τα πάτησα λίγο και στο ψήσιμο μετά κολήσαν εντελώς μεταξύ τους. Μόνο που τον έκανα λίγο πιο ψηλό από οτι έπρεπε αλλά τεσπα. Πιο μικρά μαραφέτια δεν είχα. Για να γίνουν τα τζάμια στα παράθυρα γεμισα τα κενά με αλεσμένες καραμέλες. Το χρωμα θα το επιλέξετε εσείς. Φροντίστε μόνο η ποσότητα να είναι 1 δάχτυλο χοντρή ώστε να απλωθεί ομοιόμορφα. Εμεέις δυστυχώς ξοδέψαμε όλες τις καραμέλες αλλού και δεν μας φτάσαν με αποτέλεσμα τα τζάμια μας να βγουν ψιλοχάλια. 

Το γλάσσο έγινε με ασπράδι και άχνη. Εδώ δωστε προσοχή στην υφή του γλάσσου. Ξεχωρίζουμε τρεις. Για να κολήσετε τα κομμάτια του σπιτιου μεταξύ τους ή να κάνετε το χιονι να κρέμεται από την οροφή πρέπει το γλάσσο να ειναι πολύ σφιχτό, αυτό που λένε οι αμερικάνοι stiff peak. Για να κάνετε πχ το περίγραμμα από το δέντρο, του χιονάνθρωπου και της καρδιάς πχ ή ένα οποιοδήποτε περίγραμμα ακόμα και στα κουλουράκια σας ώστε να μπορέσετε να το γεμίσετε μετά με γλάσσο χωρίς να φοβάστε ότι θα σας τρέξει αριστερά δεξιά, πρέπει το γλάσσο να είναι μια ιδέα πιο αραιό από το προηγούμενο (soft peak) κάτι που επιτυγχάνεται με την προσθηκη ελάχιστου νερού. Και για να γεμίσετε τα κουλουράκια σας με γλάσσο, χρειάζεστε το runny consistency όπου και πάλι θα βάλετε λίγο ακόμα νερό. Το χρώμα για να βάψετε το γλάσσο θα το προσθέσετε αφού έχετε την επιθυμητή υφή. Ελπίζω μόνο να έχετε πιο σταθρό χέρι από την Χριστίνα αν και βρίσκω ότι για 5 χρονων παιδάκι μια χαρά τα κατάφερε. Εγώ χειρότερα θα το κανα. Το στόλισμα το αφήνω στην επιλογή σας. Βάλτε ζαχαρωτά, καραμέλες, μπισκοτάκια, γλυφειτζούρια και ότι άλλο χωράει ο νους σας. Εννοείτε ότι αν ποιάνει το χεράκι σας μπορείτε να τα καλύψετε και με ζαχαρόπαστα αντί για γλάσσο.

Σήμερα έφαγα όλη την ημέρα μου κάνοντας την μακέτα του σπιτιού στο computer. Επειδή δυστυχώς ο blogger δεν επιτρέπει να ανεβάζουμε αρχεία σε word ή pdf, όποιος βαριέται να κάνει μόνος του ένα σχέδιο και θέλει όπωςκαιδήποτε αυτότο καταπληκτικό οίκημα, ας μου στείλει ένα μαιλ στο royal_coconut (at ) hotmail dot com, να του στείλω το σχέδιο.
Πάμε στην συνταγή τώρα. Α και πριν το ξεχάσω.....άλλη συνταγή έχει αυτο σπιτάκι και άλλη τα λεμπκουχεν, εκείνα τα στρογγυλά υπέροχα μπισκοτάκια που ξέρουμε όλοι μας. Την συνταγή για τα δευτερα αυριο.

Βασική ζύμη για σπιτάκι από λεμπκούχεν
Για ένα σπιτάκι
350 γρ. μέλι αραιό
50 γρ. βούτυρο
150 γρ. ζάχαρη
700 γρ. αλευρι
2 κουταλιές κακάο
2 κουταλιές μπεικιν
2 κουταλιές μείγμα μπαχαρικών για λεμπκούχεν*
2 αυγά

μια χούφτα καραμέλες αλεσμένες
Εκτέλεση
Σε μια κατσαρόλα βάλτε το μέλι, την ζάχαρη και το βούτυρο να λιώσουν, ανακατευοντας συνεχώς. Αφήστε τα να κρυώσουν για περιπου 10 λεπτά και αδειάστε το μείγμα συο μπωλ του μίξερ.  Προσθέστε το κακάο, το αλευρι, το μπεικιν, τα μπαχαρικά και τα αυγά και ζυμώστε μέχρι να ενωθούν όλα τα υλικά καλά. Τυλιξτε την ζυμη σε μεμβράνη ή αλουμινόχαρτο και αφήστε το στο ψυγείο το λιγότερο μιση ώρα. κατόπιν ανοίξτε την σε φύλλο πάχους μισού εκατοστού σε μια καλά αλευρωμένη επιφανεια και κόψτε με την βοήθεια της μακέτας τα κομματια για το σπιτι. Τα παραθυρα και η πόρτα πρέπει επισης να κοπούν πριν το ψήσιμο. Ψήστε τα σε προθερμασμένο φούρνο στους 175 βαθμούς για περιπου 15 λεπτά. 5 λεπτά πριν το τέλεος ανοίξτε το φούρνο και γεμίστε τα παράθυρα με την τριμμενη καραμέλα. Απλώστε το μείγμα ελαφρά και συνέχίστε το ψησιμο. Καλά είναι τις καραμέλες να τις αλέσετε λιγο πριν γιατι από την υγρασί ακαι την ζέστη στην κουζίνα θα γίνουν πέτρα. Αφήστε τα κομμάτια να κρυωσουν καλά και κολήστε τα μεταξύ τους με γλάσσο.
 
Γλάσσο με ασπράδι (Royal icing)
Για ένα σπιτάκι
3 ασπράδια
750 γρ. άχνη
λίγο χυμό λεμονιού
λίγη βανίλια

Χτυπήστε τα ασπραδια σε μαρέγγα όχι πολύ σφιχτή. Συνεχιζοντας το χτύπημα και σταδιακά προσθέστε την άχνη. Για να αραιώσετε το μείγμα προσθέστε απλά λίγο νερό.
 


    
Καλές γιορτές!!!!

Gluehwein και σιρόπι Gluehwein

 

 

Την περασμένη εβδομάδα το αφεντικό μου είχε την φαεινή ιδέα να επισκεφτούμε σαν τμήμα μια Χριστουγενιάτικη αγορά εδώ στο Μόναχο αντί του απαίσιου μεσημεριανού στην καντίνα της εταιρείας. Σε μένα ανατέθηκε να ορίσω την ημέρα, την ώρα καθώς και το ποια αγορα θα επισκεφτούμε αυτή την φορά. Επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι και σύντομα στην εταιρεια θα ανακοινωθούν αλλαγές που δεν θα αρέσουν στους περισσότερους και το πιο πιθανό κάποιοι να αποχωρησουν μετά από αυτές τις αλλαγές, αποφάσισα  να κάνουμε κάτι το ιδιαίτερο και να επισκεφτούμε την μεσαιωνική χριστουγενιάτικη αγορά της Odeons Platz . Με το που πατάει κανείς το πόδι του εκεί νομίζει ότι βρίσκεται σε μια άλλη εποχή. Έμποροι ντυμένοι σύμφωνα με την τελευταία λέξη της .....μεσαιωνικής μόδας, γραφιάδες μαθαίνουν στους επισκέπτες καλλιγραφία, σιδεράδες και χρυσοχόοι δείχνουν πως ασκούνταν η τέχνη τους παλαιότερα και αναμεσα σε οοοοοοολα αυτά, λαχταριστά, ροδοψημένα γουρουνόπουλα  στα κάρβουνα, λουκάνικα ψημένα σε ξύλα οξιάς, καυτές σούπες βασισμένες σε αρχάιες συνταγές και λαχταριστά μοσχομυριστά ψωμάκια με ένα σωρό μπαχαρικά.  Το Gluehwein τους δε, ένα γερμανικό παραδοσιακό χριστουγενιάτικο ζεστό κρασί , γλυκό, κόκκινο και μυρωδάτο, το καλύτερο από όλα όσα έχω πιει μέχρι τώρα. Η συνταγή του επίσης αρχαία και μυστική.Το μόνο που κατάφερα να αποσπάσω από το μάστορα που το φτιαχνε ήταν η ποσότητα αλκοολ που πρέπει να περιέχει και που πρέπει να είναι γύρω στο 12%. Δεν είναι απαραίτητο να είναι κάποιο πολύ καλό κρασί. Ένα των 5 ευρώ δηλαδή είναι μια χαρά. Απλά να είναι ξηρό, κόκκινο και με φρουτώδες άρωμα και γευση. 

Αν και λατρευουμε το Gluehwein ποτέ μέχρι τώρα δεν προσπάθησα να το φτιάξω μόνη μου. Πάντα κάποιος καλός άνθρωπος θα βρισκόταν να μας φέρει ένα μπουκάλι. Μετά όμως από αυτή την επίσκεψη στην συγκεκριμένη αγορά κάτι με παρακίνησε να το κάνω αυτή τη φορά μόνη μου. Αν και εδώ η αγορά σφύζει από έτοιμα συσκευασμένα οι γνώστες των Gluehwein συνιστούν να τα αποφευγουμε. Η ποιότητα κρασιού που έχει χρησιμοποιηθεί στην παρασκευή τους είναι τόσο χάλια που το τιγκάρουν στην ζάχαρη ώστε η γλύκα να καλύψει τα πάντα.

Για να κάνω το δικό μου Gluehwein αγόρασα ενα γαλλικό Bordeuax Chateau Bois Pertuis, το οποίο πέρα της φρουτώδης γευσης του έχει και ένα πολύ πολύ διακριτικό άρωμα βανίλιας. Αγόρασα πορτοκάλια και λεμόνια βιολογικά και ξεκίνησα τα πειράματα. Το αποτέλεσμα ήταν από ικανοποιητικό εως άψογο. Τόσο, που όταν ο Νίκος το βράδυ μου φερε 5 λίτρα από ένα φίλο, αποφάσισα να κρατήσω εκείνα προς κατανάλωση και να κάνω το δικό μου Gluehwein σιρόπι. Τι σκοπέυω να κάνω με το σιρόπι; Να μαρινάρω τα κρέατα μου, να αρωματίσω το τσάι μου και τις σάλτσες μου, να κάνω το απεριτιφ των γιορτών αναμιγνύοντας το με σαμπάνια η ενα καλο σεκτ, να το βάλω σε μικρά όμορφα γυάλινα μπουκάλι α και να το χαρίσω σε αγαπημένους ανθρώπους. Το σιρόπι έγινε θαυμα! Γλυκό, αρωματικό, όνειρο!

 Η παρασκευή τους δε πανευκολη. Απλά αναμείξτε όλα τα υλικά και αφήστε το να τραβήξει.......

Gluehwein

1 μπουκάλι ξηρό κόκκινο κρασί  (περίπου 750 μλ)

8 γαρύφαλα

8 μπαχάρια

3 αστεροειδής γλυκάνισους

1 κουταλάκι σπόρους κόλιανδρου

2 ξυλάκια κανέλας

100 μλ κρασί πόρτο

1 ολόκληρο πορτοκάλι βιολογικό κομμένο σε χοντρές φέτες

την φλόυδα από μισό λεμόνι επίσης βιολογικό

4-5 κουταλιές ζάχαρη

 

Βάλτε το κρασί με το πόρτο και όλα ταα υπόλοιπα υλικά εκτός της ζάχαρης σε μια κατσαρόλα και ανάψτε την εστία. Η θερμοκρασία θα πρέπει να είναι τέτοια ώστε το κρασί να αχνίζει απλά. Η θερμοκρασία δεν πρέπει να υπερβεί τους 78 αν δεν κάνω λάθος, βαθμούς διότι μετά το αλκοολ εξατμίζεται. Θα πρέπει απλά να αχνίζει και οχι να βράζει ή να κυματίζει. Αφήστε το ετσι για περιπου μια ώρα. Στην συνέχεια στραγγίξτε το και π[ροσθέστε την ζάχαρη. Εννοείτε ότι μπορείτε να προσθεσετε όση ζάχαρη αγαπάτε. προσοχή μόνο γιατί το γλυκό βαράει άσχημα! Σερβίρετε το σε κούπες και απολάυστε το!!

 

 Σιρόπι Gluehwein

750 μλ Gluehwein

250 γρ. ζάχαρη

100 μλ φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκαλιού (σουρωμένο)

1 ξυλάκι φυσικής βανίλιας

Χαράξτε την βανίλια κατα μήκος και αφαιρέστε το εσωτερικό της με ένα μαχαιρι. Το άδειο ξυλάκι μπορείτε να το βάλετε σε ένα βαζάκι με ζάχαρη ώστε να έχετ πάντα αρωματική ζάχαρη για τα γλυκά σας ή το αφεψήματα σας.  Προσθέστε το σωτερικό της βανίλιας στο κρασί μαζί με τα υπόλοιπα υλικά και σιγροβράστε τα μέχρι το μείγμα να αρχίσει να δένει. Μην περιμένετε να πήξει εντελώς και να αποκτήσει υφή σάλτσας. Θα πήξει κρυώνοντας. Για να είστε σίγουροι ότι είναι ετοιμο βάλτε μια μικρή κουταλιά  σε ένα πιατάκι και ανακατώστε ελαφρά. Αν αρχίσει να γίνεται παχύρευστο είναι έτοιμο. Βάλτε το σε μπουκαλάκια όσο είναι ακόμα ζεστό και φυλάξτε το σε θερμοκρασία δωματιου.

Για να αρωματίστε το τσάι σας η για να ετοιμάσετε ενα απεριτιφ , αρκεί να βάλετε μια μικρη κουταλια του καφέ σε κάθε ποτήρι.

 

 

     

 

 

Καλό Σαββατοκύριακο!!!

The taste of Christmas Vol. 2

Ένα από τα πράγματα που μου λείπουν τα Χριστούγεννα από τότε που είμαι εδώ είναι οι αργοί ρυθμοί του χωριού καθώς και ο τρόπος με τον οποίον γιορτάζαμε το καθετί. Καταρχήν τέτοιες μέρες θα πιάναμε να καθαρίσουμε το σπίτι από πάνω μέχρι κάτω. Ασχετα αν η αδελφη μου το έγλυφε έτσι και αλλιώς στην κυριολεξία κάθε μέρα. Σαν δευτερο φροντίζαμε να αγοράσουμε τόνους από γλυκίσματα και σοκολατάκια για να χουμε να κερνάμε. Μπόλικοι οι Χρήστοι, Χρυσάνθες, Στέφανοι και βασιλικές στο σπίτι και μπόλικος ο κόσμος που περνούσε.. Σαν τρίτο αγοράζαμε καινούργια τράπουλα και κανονίζαμε συνθήματα για να βγάλουμε κανα φράγκο από τον μπαμπά μας. Σαν τέταρτο ευχαριστιόμασταν την κάθε ώρα και στιγμή! Το καλύτερο από όλα ήταν ότι έιχαμε πάντα άσπρα Χριστούγεννα. Το Χιόνι στα μέρη μου φτάνει πολλές φορές μέχρι τα 2 μέτρα με αποτέλεσμα να κάνουμε πολλές φορές άσπρα Χριστούγεννα χωρίς ρευμα. Αλλά με μπόλικα ψητά λουκάνικα και κάστανα ψητά.

Όλα αυτά μου λείπουν εδώ. Μπορεί να έχω άλλα καλά και άλλες ανέσεις αλλά ευχαρίστως θα τα παρατούσα όλα για να ξαναγυρίσω στο τόπο μου. Μου αρέσουν οι ρυθμοί του χωριού και η απλότητα που επικρατει. Μου αρέσει που η πόρτα του σπιτιού μας είναι πάντα ανοιχτή για τον καθένα και που ποτέ δεν χρειάστηκε να κλειδώσουμε. Μου αρέσει που το κύριο μέσο μετακίνησης έχει ...ένα άλογο και όχι 185... Μου αρέσει που μπορώ να βγω στο κατώφλι και να φωνάξω τουλάχιστον 10 γείτονες. Και να τους επισκεφτώ έναν έναν χωρίς να χρειαστεί να τους στείλω πρώτα εμαιλ.για να κλείσω ραντεβού. Μου αρεσει που η 5χρονη ανηψιά μου μπορει να μην ξέρει ποια είναι η Hannah Montana ή το Sur-le-cou-de-pied αλλά ξέρει πολύ καλά  ποια είναι η Έφη Θώδη και πως ρίχνουν με το δίκανο!

Φέτος αποφασίσαμε να γιορτάσουμε λίγο πιο παραδοσιακά ώστε και εμείς να θυμηθούμε τα παλιά αλλά και τα παιδιά μας να εκτιμήσουν πιο πολύ κάποια πράγματα. . Δεν θα πάμε πουθενά, δεν θα ανταλάξουμε δώρα και το κυριότερο ....θα φάμε πάλι από τα λουκάνικα της μαμάς μου ΚΑΙ.......θα πάρουμε τράπουλα!!! Μετά ίσως και να πάρουμε δώρα!! Αλλά μόνο για μένα...Διότι έγώ ξέρω ήδη να εκτιμάω! Μουχαχαχαχαχα!

Μέχρι τότε έχουμε όμως καιρό. Πιστή στις υποσχέσεις μου, καλά εν μέροι, θα σας δωσω πάλι κάποιες συνταγές. Εννοείται δικές μου! Την πρώτη την έκανα λίγο πριν να ανακαλύψω την Αμερική. Αντε καλά ψέμματα λέω.... μετά την ανακαλυψα..

Λοιπόν, την συνταγή για τα ισπανικά Alfajores την έχω από την συνάδελφο μου Κριστίνα ενώ αυτή για τα περουάνικα από την παλιά γκουβερνάντα της Χριστίνας.

 

Αν και η καταγωγή τους είναι αραβική οι οι ισπανοί και οι υπόλοιπες λατινοαμερικάνικες χώρες τα έχουν καθιερώσει στα Χριστουγεννιάτικα έθιμα τους. Παραλλαγές υπάρχουν πολλές αλλά οι πιο γνωστές και συνιθισμένες είναι τα ανδαλουσιανά με μέλι και ξηρούς καρπούς και τα περουάνικα με κορν φλάουρ και γέμιση Dulce de lecce. Δεν μπορώ να αποφασίσω ποια είναι πιο νόστιμα εφόσον και τα δύο έχου την χάρη τους. Τα Ανδαλουσιανά θυμίζουν αρκετά τα δικά μας μελομακάρονα ενώ τα περουάνικα είναι σκέτη αμαρτία.

Alfajores andaluces y de maizena (Ισπανικά μελοπιτακια)

Alfajores andaluces

180 γρ. πολύ πυκνό μέλι

200 γρ. τριμμένο αμύγδαλο

1 κουταλάκι κανέλλα

100 γρ. αμύγδαλα ασπρισμένα ολόκληρα ή φιλέ και καβουρδισμένα

Ξύσμα από ένα πορτοκάλι

2 κουταλιές σταφίδες

άχνη ή τριμμένη καρύδα για το πασπάλισμα

 

Η παρασκευή τους απλή. Βάλτε το μέλι να ζεσταθεί και ανακατεψτε σε αυτό όλα τα υπόλοιπα υλικά. Αφήστε το μείγμα να κρυώσει ελαφρά και πάιρνοντας λίγο λίγο στα χέρια σας πλάστε κορδόνια. Κυλίστε τα σε άχνη ή σε τριμμένη καρύδα και τυλίξτε τα σε χαρτάκια σαν καραμέλες ή και σε αλουμινόχαρτο ακόμα.

Alfajores de maizena

120 γρ. Βούτυρο

6 κουταλιές ζάχαρη

2 κρόκους

2 βανίλιες

το ξύσμα από ένα λεμόνι ή πορτοκάλι

170 γρ. κορν φλάουρ

120 γρ. αλευρι

1 κουταλάκι μπεικιν

Για την γέμιση

Dulce de lecce

 

Χτυπήστε το βούτυρο με την ζάχαρη και την βανίλια στην δυνατή ταχύτητα του μίξερ μέχρι να πήξουν και να αφρατέψουν. προσθέστε σταδιακά τους κρόκους. Κοσκινίστε τα υπόλοιπα υλικά και προσθέστε τα και αυτά συνεχίζοντας το ζύμωμα μέχρινα έχετε μια ομοιογενής ζύμη. Τυλίξτε την και βάλτε την για 1 ώρα στο ψυγείο ώστε και αν ανοίξει πιο ευκολα αλλά και να μην απλώσει στο ψησιμο. Ανοίξτε την ζυμη σε φύλλο με πάχοσ πρίπου 1 εκκατοστό και με κουπ πατ κόψτε κυκλάκια με διάμετρο περίπου 5 εκκατοστά. Ψήστε τα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για περίπου 12 λεπτά. Προσοχή μόνο μην σας κοκκινίσουν. Τα συγκερκιμένα μπισκοτάκια πρέπει να είναι άσπρα.Σκέτα διατηρήστε τα αεροστεγώς κλεισμένα σε τάπερ. Γεμιστά διατηρούντε μέχρι και 3 ημέρες.

Dulce de lecce

1 λίτρο γάλα

800 γρ. ζάχαρη

1 κουταλιά γλυκόζη

προεραιτικά

1 ξυλάκι βανίλιας ή ένα ξυλάκι κανέλας

1/2 κουταλάκι μπεικιν

 

Βάλτε το γάλα με την ζάχαρη.το μπεικιν και την γλυκόζη να βράσουν. Χαμηλώστε την φωτιά και αφήστε να βράσουν, ανακατευοντας τακτικά μέχρι το μείγμα να αλάξει χρώμα και να αποκτήσει υφή κρέμας. Αυτό μπορεί να σας πάρει μέχρι και 2 ώρες. Αν θέλετε μπορείτε να αρωματίστε την κρέμα με βανίλια ή κανέλα την οποία και θα προσθέσετε από την αρχή στο γάλα. Η γλυκόζη είναι για να μην ζαχαρώσει η κρέμα σας , μια κακιά συνήθεια που έχει ιδιαίτερα όταν η υγρασία στην ατμόσφαιρα ή στο σπίτι σας ξεπερνάει το 60 τοις εκατό. Καλά είναι λοιπόν να την συμπεριλάβετε στην συνταγή.

 

Στην Δανία το διάστημα των Χριστουγέννων συνιθίζεται να τρώγεται ένα είδος ρυζόγαλου, το Ris a l ´amande. Παρασκευάζεται κατά τον τρόπο που ξέρουμε όλοι μας αλλά σερβίρεται με καβουρδισμένα χοντροκομμένα αμύγδαλα καθώς και πηχτή σάλτσα φρούτου συνηθως από κεράσι καθως και ένα ολόκληρο αμύγδαλο καλά κρυμμένο παρόμοιο  με το δικό μας το φλουρί. Εγώ το έκανα με σάλτσα βατόμουρου, κατεψυγμένα εννοείται και βρηκα ότι του πήγαινε πολύ.  Είχα την τύχη να το δοκιμάσω από τα χέρια ενός συναδέλφου πέρισυ τα Χριστούγεννα. Αυτός το είχε συνοδέψει με την κλασσική σάλτσα κερασιού, επίσης κατεψυγμενα και το γάλα το είχε αρωματίσει επίσης με λίγο πικραμύγδαλο. Αυτά είναι τα τυχερά όταν δουλευεις σε μια πολυεθνική  εταιρεία.

Ris a l ´amande

500 γρ. γάλα

75 γρ. ρύζι για ρυζόγαλο

2 κουταλιές ζάχαρη

1 κουταλιά σέρι

1 ξυλάκι κανέλας ή βανίλιας

3 κουταλιές αμύγδαλα φιλέ

200 γρ. κρέμα γάλακτος χυπημένη σε σαντιγύ

Βάζετε το γάλα, το ρύζι, την ζάχαρη και την βανίλια να βράσουν σε σιγανή φωτιά για πε΄ριπυ 40 λεπτά ώστε το ρύζι να μαλακώσει. Αφαιρείτε το ξυλάκι και προσθετετε τα αμύγδαλα και το σέρι. Αφήνετε να κρυώσει ενετλώς και προσθέτετε την σαντιγύ ανακατευοντας καλά αλλά προσεκτικά. Σερβίρετε με την σάλτσα φρούτου της αρεσκείας σας. Και μην ξεχάσετε να κρύψετε το αμύγδαλο!!!

 

Και πάμε στην τελευταια συνταγή για σήμερα, τα εβραικά Rugalach τα οπόία και συνηθίζονται αυτό το διάστημα ίσως ως μια προσπάθεια συνευρεσης Εβραιων και Χριστιανών. Η Ζύμη είναι απίστευτα ζουμερη και νόστιμη χάρη στο μπόλικο βούτυρο αλλά και στο τυρί σε κρέμα. Η γέμιση δε μπορεί να είναι μια της αρεσκείας σας. Η πιο συνηθισμενη είναι με καρύδια ή πεκάν και σοκολάτα ή μαρμελάδα φράουλας. Απλά εξαιρετικά! Όχι δεν έχω εβραίο συνάδελφο. Η μπορεί και να χω και να μην το ξέρω. Έχω όμως μαγειρικά βιβλία. Η συνταγή είναι από ένα από αυτά.

 

Rugalach

Για την ζύμη (προσαρμοσμένη από το βιβλίο της Cynthia Barcomi "I love backing")

280 γρ. αλευρι

30 γρ. άχνη κοσκινισμένη

230 γρ. βούτυρο

230 γρ. τυρί κρέμα

λίγο ξύσμα λεμονιού

μία πρέζα αλάτι

1 βανίλια

 

Για την γέμιση

Αναμείξτε

50 γρ. καρύδια χοντροκομμένα

150 γρ. κουβερτούρα χοντροκομμένη

50 γρ. ζάχαρη

1/2 κουταλάκι κανέλα

 

Η παρασκευή η πιο απλή που θα μπορούσατε να φανταστείτε. Απλά ζυμώνετε όλα τα υλικά μαζί. Τυλίγετε σφιχτά σε μεβράνη και τοποθετείτε στο ψυγειο γαι περίπου 2 ώρες. Κατόπιν χωρίζετε την ζυμη σε 4 μέρη και ανοίγετε το κάθεε μέρος σε στρογγυλό φύλλο με πάχος περίπου μισού εκκατοστού. Χωρίστε το κάθε μέρος σε 12 τριγωνικά κομμάτια . Καλά είναι όση ώρα ανοίγετε το ένα φύλλο να βάζετε τα υπόλοιπα μέρη στο ψυγειο ώστε να μην λιώσει το βούτυρο. Τοποθετήστε στο κάθε τριγωνάκι από μια μικρή κουταλιά από την γέμιση και τυλίξτε το σε κρουασαν αρχίζοντας από την φαρδιά πλευρά. Ψηστε τα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 12-15 λεπτά περίπου. Αφήστε τα να κρυώσουν και πασπαλίστε τα με άχνη.

 

Αυτά προς το παρόν. Δε ξέρω πιον άλο συνάδεφο να ξεζουμίσω. Ναι μεν έχω και την αγγλική πουτίγκα ακόμα αλλά μπορεί να περιμένει. Τα άλλα προείχαν. Μυστικό. Δυστυχώς όι πιο πολλοί συνάδελφοι μου είναι κινέζοι, ή ινδοί ή άθεοι οπότε δεν μάζεψα πολλές συνταγές φέτος. Εντελώς άχρηστοι μιλάμε... Α από πάνω μας μετακόμισε μια Βιετναμέζα. μας έχει πάρει τα αυτιά με το μπλακεντέκερ. Ελπίζω τουλάχιστον να ξέρει να μαγειρευει......... και που στε.....μπορεί εγώ να μην ανταλάξω δώρα αλλα δέχομαι ευχαρίστως μερικά.....ακριβά...αλλιώς ούτε να το σκέφτεστε....τζαμπάδια!!!

The taste of Christmas.....

 

Όταν ήμουν περίπου 6 χρονών μου δωσε ο τρελαμένος γείτονας μας να διαβάσω ένα βιβλίο για την γένηση και την πορεία του Χριστού πάνω στην γη. Με τις γνώσεις που έχω σήμερα και τις λίγες αναμνήσεις από τότε θα λεγα ότι η ιστορία που διάβασα τότε έμοιαζε πολύ με τον τελευταίο πειρασμό του Καζαντζάκη. Δεν κατάφερα να το διαβάσω μέχρι το τέλος γιατί τρόμαξα τόσο πολύ που το γύρισα πίσω. Στο Βιβλίο αυτό, πέρα από τα πολλά που έγραφε, ανέφερε ότι το έτος 1996 θα γίνει η δευτέρα Παρουσία. Από κείνη την στιγμή και μετά, και εχοντας στο μυαλό μου την Εικόνα της Δευτέρας παρουσίας της  Ενορίας  με τα δαιμόνια να ξεκοιλιάζουν τους άπιστους, μίσησα τα Χριστούγεννα. Τα μίσησα γιατί μετά από αυτά ακολουθεί η πρωτοχρονιά και η κάθε Πρωτοχρονιά μας έφερνε πιο κοντά στο έτος 1996 και στο ξεκοίλιασμα. Η ψυχολογία μου και η σταση μου κάθε χρόνο γινόταν και χειρότερη ειδικά όταν άρχιζε η μάνα μου τις ιστορίες για τους; καλικάτζαρους, τα λεγόμενα καρκατζούλια στα μέρη μας, τα οποία βγάιναν μόλις νυχτώνει και αλοίμονο σε όποιον τους τύχει. Η μάνα μου συγκεκριμένα του περιέγραφε ως μάυρους, τριχωτούς και άσχημους. Τους είχε δει όταν μια φορά που την πήρε ο ύπνος μπροστά στό Τζάκι προσπαθήσαν να κλέψουν τις κόκκινες κάλτσες της. Το πρώτο λοιπόν που φρόντισα να κάνω ήταν να πετάξω τις δικές μου κόκκινες κάλτσες, δώρο της νονάς μου στο φωτισμό μου και να πηγαίνω συχνότερα στην Εκκλησία για να μην έχω την τύχη των απίστων. Το 1996 όμως πέρασε και εμείς είμαστε ακόμα εδώ. Πιστοί και άπιστοι. Το Βιβλίο του Σωτήρη έγινε προσάναμα και η στάση μου απέναντι στα Χριστούγεννα εχει αλάξει ριζικά. Όχι όμως απέναντι στα καρκατζούλια . Είμαι σίγουρη ότι επισκέπτονται ακόμα το χωριό μου και ψάχνουν κόκκινες κάλτσες....

Όπως κάθε χρόνο έτσι και τώρα αυτό το διάστημα αρχίζω με τα Χριστουγεννιάτικα γλυκά. Πέρισυ εκανα το λάθος και ξεκίνησα ακόμα πιο νωρίς με αποτέλεσμα τα Χριστούγεννα να μην μας έχει μείνει ούτε σοκολατάκι.Έίναι όμως γεγονός ότι τα περισσότερα χριστουγεννιάτικα γλυκά, σε αντιθεση ίσως με κάποια άλλα, χρειάζονται το χρόνο τους. Πρέπει να μεστώσουν, να τραβήξουν, για να αναπτύξουν τα αρώματα τους και την γευση τους στο έπακρο. Αυτό που παρατήρησα τα χρόνια που είμαι εδώ είναι ότι τα Χριστουγενιάτικα γλυκά που φτιάχνονται σε αρκετές χώρες τις Ευρώπης μοιάζουν αρκετά με τα ελληνικά.  Τα γερμανικά Κίπφερλ μοιάζουν με τους δικούς μας κουραμπιέδες, το ιταλικό Πανετόνε με το γερμανικό στόλεν, τα ισπανικά αλφαχόρες με τα δικά μας ίσως μελομακάρονα. Η κυρίως ομοιότητα τους θα λεγα ότι εγκειται σε κάποια κοινά υλικά και μπαχαρικά. Ξηροί καρποί, φρέσκο βούτυρο, κανελα, γαρύφαλλο, μέλι, είναι όλα υλικά που συνδιασμένα τα βρίσκουμε μονο αυτο το διάστημα.

Φέτος, αποφάσισα ότι εκτός απο τα κλασσικά ελληνικά γλυκά που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε, θα κάνω και ένα culinary Christmas Journey ανά όλη σχεδόν την Ευρώπη. Μέχρι στιγμής έχω καλύψει σχεδόν όλη την δυτική Ευρώπη και τα Χριστούγεννα είναι ακόμα μακριά ......

Το πρώτο γλυκό με το οποίο καταπιάστηκα είναι το Ιταλικό Panettone. Για να μαι ειλικρινής όταν ξεκίνησα να το φτιάξω δεν ήμουν και πολύ σίγουρη. Μας ειχαν κάνει κάποια χρονιά ένα δώρο και ήταν  τόσο ξερό και άνοστο που πέρα από μια μπουκιά δεν κατάφερα να κατεβάσω άλλη. ! Αυτό όμως που έφαγα φέτος στην Ιταλίδα γειτόνισα μου ήταν ένα όνειρο. Η υφη του θύμιζει πολύ το δικό μας τσουρέκι αλλά με μεγαλύτερους πόρους και με διαφορετικά μπαχαρικά ενώ τα υλικά του το γερμανικό στόλεν. Υπέροχη μαλακή ψίχα να μοσχοβολάει πορτοκάλι και λεμόνι και να λειωνει στο στόμα. Τα επιπλέον κομματάκια σοκολάτας δίναν την απαραίτητη γλυκα εφόσον η ποσότητα της ζάχαρης είναι χαμηλή ώστε το γλυκό να φουσκώσει όμορφα και να μην μπουχτίζει με την πρώτη μπουκιά.  Απο διάφορες συνταγές που βρήκα στο Ίντερνετ και από μία που μου δωσε η γειτόνισα, έκανα ένα μικρό συνδιασμό και κατέληξα σε αυτή.

 

Panettone

150 γρ. γάλα χλιαρό

3 αυγά

70 γρ. βούτυρο μαλακό

450 γρ. αλευρι

80 γρ. ζάχαρη

20 γρ. μαγιά φρεσκια

το ξυσμα από ένα πορτοκάλι

μια πρέζα αλάτι

100 γρ. κόντιτα

50 γρ. λευκή κουβερτούρα σε κομματάκια

50 γρ. κουβερτούρα γάλακτος σε κομματάκια

Σαν πρώτο βάλτε την κουβερτούρα σε ένα φακελάκι στην κατάψυξη. Αυτό θα την εμποδίσει αργοτερα από το να λιώσει γρήγορα. Βάλτε την μαγιά σε ένα μπωλ και προσθέστε το χλιαρό γάλα. Ανακατέψτε να διαλυθεί και προσθέστε μια κουταλιά ζάχαρη και  από τα 450 γρ. αλευρι τόσο όσο χρειάζεται ώστε να σχηματιστει ένας πηχτός χυλός. Σκεπάστε το και αφήστε το σε ζεστό μέρος για περιπου 30 λεπτά. Στο κάδο του μίξερ ρίξτε το αλευρι και σχηματίστε ένα λάκο. προσθεστε το προζύμι, την υπόλοιπη ζάχαρη, τα αυγά, το αλάτι και το μαλακό βούτυρο. Ζυμώστε τα αρχικά σε χαμηλή ταχύτητα για 3 λεπτά και μετά στην δυνατή για άλλα 3 λεπτά. Βάλτε την ζύμη σε ένα βουτυρωμένο μπωλ , σκεπάστε την και αφήστε την μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο. Η δική μου χρειάστηκε περίπου μιάμιση ώρα. Ξαναβάλτε την στον κάδο του μιξερ και προσθέστε την κόντιτα και τις κουβερτούρες, Ζυμώστε την για 2 με 3 λεπτά ακόμα και αδειαστε την σε μια βουτυρωμένη φόρμα περίπου 20-22 εκκατοστών. Αν δεν έχετε ειδική φόρμα για Panettone, τότε καλύψτε την εσωτερική πλευρά της φόρμα με ένα διπλό χαρτι φούρνου το οποίο θα προεξέχει περίπου 10 εκκατοστά από την φόρμα σας. Σκεπάστε την ζλυμη ξανα και αφήστε την ξανά να φουσκώσει μέχρι να διπλασιαστεί σε μέγεθος. Αν δεν είστε σίγουρη κατα πόσο το χαρτί θα κρατήσει το βάρος της ζύμης και δεν θα ανοίξει, τότε καλύτερα να το δέσετε στο κέντρ με λίγο σπάγγο ώστε το Panettone να αποκτήσει ύψος και να μην σας φύγει αριστερά-δεξιά. Ψήστε το σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς στην προτελευταία σκάλα του φούρνου για περιπου 30 λεπτά. Κατεβάστε την σχάρα στην τελευταία σκάλα και ψήστε το για άλλα 10 λεπτά. Αφήστε το να κρυώσει και βγάλτε το από την φόρμα. Απολαυστε το με ένα ποτήρι γάλα!!!!

 

Το επόμενο γλυκό που αποφάσισα να κάνω είναι μια νορβηγική τάρτα με αμύγδαλα με το όνομα ...Fyrstekake. Η συνταγή είναι από ένα Νορβηγό συνάδελφο αλλά δεν ξέρω κατα πόσο την έχει από την γιαγια του η από το ίντερνετ! Αν και η γέμιση ακούγεται κάπως μονότονη, μόνο με αμυγδαλα και ασπράδι, είναι τόσο ζουμερη και τόσο νόστιμη που σίγουρα θα την ξανακάνω και εκτός Χριστουγέννων.

Fyrstekake

Νορβηγική πριγκιπική τάρτα με αμύγδαλα

Για την ζύμη

130 γρ. βούτυρο

100 γρ. ζάχαρη

2 κρόκους

2 κουταλιές νερό

300 γρ. αλευρι

1 κουταλάκι μπεικιν

Χτυπήστε το βούτυρο με την ζάχαρη μ΄χρι να πήξουν και ανα αφρατέψουν. Συνε΄χιζοντας το χτύπημα προσθέστε έναν έναν τους κρόκους και το νερό. Κοσκινηστε το αλευρι με το μπεικιν και προσθέστε το και αυτο. Συνεχιστε το ζύμωμα μέχρι να έχετε μια ομοιογενής ζύμη. Τυλίξτε την σε μεβράνη και τοποθεστήστε την στο ψυγείο για 30 λεπτά περίπου.

Για την γέμιση

220 γρ. αλσμένα αμύγδαλα

200 γρ. άχνη

1 κουταλάκι κανέλα

2 ασπράδια

το χυμό από ένα λεμόνι

ένα κρόκο για το άλείμα

 

με το σύρμα χτυπήστε λαφρά τα ασπράδια με το χυμό λεμονιού. προσθεστε τα αμύγδαλα, την άχνη και την κανέλα και ανακατέψτε καλά. Η γέμιση πρέπει να είναι αρκετά πηχτή αλλά να απλωνεται. Ανάψτε το φούρνο στους 180 βαθμούς. με τα 2/3 περίπου της ζύμης και κάτι παραπάνω, καλύψτε το πάτο και 2 εκατοστά από τα πλαινα μιας βουτυρωμένης φόρμας με διάμετρ περίπου 23 εκατοστών. Αδειαστε την γέμιση και απλώστε την καλά. με την υπόλοιπη ζύμη κόψτε σχεδιάκια με κουπ πατ τα οποία και θα τοποθετήστε στην επιφάνεια της τάρτας.  Αλείψτε τα με κροκάδι αραιωμένο με λίγο νερό. Ψήστε την τάρτα στην μεσαία σκάλα για περιπου 45 λεπτά. Αφήστε την α κρυώσει και αφαιρέστε την από την φόρμα.

 

Και πάμε στην τελευταία συνταγή για σήμερα. Πιστή στην πατρίδα που με φιλοξενεί τα τελευταία 13 χρόνια αποφάσισα να ξανακάνω και φέτος το παραδοσιακό στόλεν. με μια μικρή διαφορά όμως. Δεν θα κανα πάλι τεράστια στόλεν όπως και πέρισυ που και να μοιραστούν δεν μπορούσαν αλλά και που τα τρώγαμε ένα χρόνο ολόκληρο αλλά μίνι Στόλεν για να κατεβάινουν καλύτερα! Επίσης αποφάσισα να ρίξω την ποσότητα της μαγιάς ελαφρά ώστε να γίνουν λίγο πιο συμπαγή και να μην θυμίζουν ψωμί. Ένα σας λέω μόνο...η συνταγή που σας έδωσα πέρισυ δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτή εδώ και πρέπει να την κάνω απντειτ όπωςκαιδήποτε. Τόσο ζουμερό στόλεν δεν έχω ξαναφάει! Το μέγεθος τελικά δεν ήταν και τόσο καλή ιδεα γιατί κατεβαιναν με ταχυτητα φωτός.  Αυτα που κατάφερα να σλωσω από τα χέρια του Νίκου και του γείτονα τα μοίρασα σε σακουλάκια τα οποία μοιραστήκαν στο γραφειο και γίναν ανάρπαστα! Την επόμενη φορά θα κάνω σίγουρα την διπλάσια, αν οχι την τριπλάσια ποσότητα. Να είστε σίγουροι γι αυτό.

Βασική συνταγή για Μίνι στόλεν (Mini Stollen)

250 γρ. αλευρι

20 γρ. φρεσκια μαγιά

60 μλ χλιαρό γάλα

3 κουταλιές ζάχαρη

Μια πρέζα αλάτι

1 βανίλια

100 γρ. κόντιτα

50 γρ. αμύγδαλο φιλέ

50 γρ. σταφίδα ξανθή

το ξύσμα από ένα μικρό λεμόνι

130 γρ. βούτυρο

Για το άλειμα

100 γρ. βούτυρο λιωμένο

άχνη

ζάχαρη κρυσταλική

Διαλύουμε την μαγιά στο χλιαρό γάλα και προσθέτουμε μια κουταλιά ζάχαρη καθώς και τόσο αλευρι όσο είναι απαράιτητο για να γινει ένας πηχτός χυλός. Σκεπάζουμε και αφήνουμε για μισή ώρα περίπου. Στον κάδο του Μίξερ ρίχνουμε το υπόλοιπο αλευρι, σχηματίζουμε ένα λάκο και ριχνουμε το προζύμι. προσθετουμε την ύπόλοιπη ζάχαρη, το βούτυρο, καθώ και τα υπόλοιπα υλικά. Ζυμώνουμε για μερικά λεπτά αρχικά στην χαμηλή ταχύτητα και για 3-4 λεπτά στην δυνατή. Αφαιρούμε την ζυμη από τον κάδο και την τοποθετούμε σε ένα βουτυρωμένο μπωλ, την σκεπάζουμε και την αφήνουμε να φουσκώσει για περίπου 1 1/2 ώρα. Αφαιρούμε την ζύμη απότο μπώλ και την τοποθετούμε προσεκτικά, πιο πολύ τραβώντας παρά πατώντας, σε μια βουτυρωμένη φόρμα με διαστάσεις περίπου 30χ30 ή 30χ25 και την αφήνουμε πάλιγια 1 ώρα να φουσκώσει. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς για περίπου 20 λεπτά. Λίγο πριν το βγάλουμε απότο φούρνο, βάζουμε το βούτυρο να λιώσει. Κόβουμε το στόλεν σε μικρά κυβάκια τα οπόια και βουτάμε πρώτα στο ζεστό βούτυρο και μετά κυλάμε στην κρυσταλική ζάχαρη. Στο τέλος τα κυλάμε για μια ακόμη φορα στη άχνη. Τα αφήνουμε να κρυώσουν καλά και αν δεν τα φάμε αμέσως τα φυλάμε σε ενα κουτί η σε φακελάκια κλεισμένα αεροστεγώς.

Και αν νομίζετε ότι τελειώσαμε οριστικά γελιέστε......Αυριο επιστρέφω με αγγλική πουτίγκα, ισπανικά κουλουράκια και πάλι γερμανικά κουλουράκια βουτύρου......Στει τιουν.....

Ω Έλατο, ω Έλατο....πως θέλω να σε φάω!!!

Τατάααααααααααααααααα! Να μαι πάλι μετά από μαι εβδομάδα απουσίας. Οι λόγοι θα αναφερθούν σε άλλο ποστ γιατί τώρα δεν προλαβαίνω!

Επειδή πλησιαζουν χριστουγεννα και επειδή κάθε χρόνο κάνω πάντα κατι διαφορετικό όσον αφορά τα παραδοσιακα κουλουράκια αποφάσισα για φέτος να κάνω αυτά τα πολύ γλυκούτσικα δεντράκια από παντεσπάνι και φυστίκι αιγίνης. Η συνταγή και η ιδέα φυσικά δικές μου και αν τυχόν τις δείτε σε κανα περιοδικό τουλάχιστον δυο χρόνων  στο τευχος του Νοεμβριόυ με το όνομα  "Lust auf Genuss" είναι καθαρά σύμπτωση. Διότι εγώ τρώω μόνο πραγματα από συνταγές δικές μου! Η παρθενογένεση αυτης της συνταγής ανήκει λοιπόν ΜΟΝΟ σε εμένα και είναι ΜΟΝΟ δική μου και επιτρέπεται να την μαγειρέψω ΜΟΝΟ εγώ! Και το φυστίκι αιγίνης είναι δικό μου. Από τις φυστικιές μιας δικής μου Αίγινας. Όχι αυτής που ξέρετε. Αντιλαβού;

Όλος τυχαίως και συμπτωματικώς ετοιμάζει αυτές τις ημέρες η Νίκη ενα διαγωνισμούλι με χριστουγενιάτικα κουλουράκια στον οποίο και λέω να πάρω μέρος. όχι για τα κουπ πατ αλλά έτσι...για το μαμοτο. Το μόνο προβλημα είναι ότι τα θέλει όλα βήμα βήμα... πράγμα που στην πράξη αποδείχηκε δύσκολο γιατί αυτή η συνταγή θέλει αυγά και που να τρέχω εγώ τώρα να βρίσκω κότες και να κάθομια μπάστακας μέχρι να μου κάνουν το αυγό! Και όχι ένα αλλά τρια παρακαλώ. Οπότε αυτό το βήμα το προσπέρασα και πήγα απλά Σ/Μ και αγόρασα μερικά.. Ελπίζω να μην αποκλειστώ γι αυτό το λόγο.

Πάμε τώρα;

 

Χριστουγενιάτικα δεντράκια από παντεσπάνι

Για 12 δεντράκια

3 αυγά χωρισμένα

5 κουταλιές ζάχαρη

μια πρέζα αλάτι

100 γρ. τριμμένο αμυγδαλο

25 γρ. αλευρι

25 γρ. κορν φλάουρ

 

   

Για την επικάλυψη

200 γρ. λευκή κουβερτούρα

200 γρ. φυστικι αιγίνης τριμμένο

200 γρ. άχνη

το χυμό από ένα λεμόνι

κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής

 

Λαδόκολα

φλυτζανάκια

1 στυλό

 

Για το παντεσπάνι

προθερμαίνετε το φούρνο στους 180 βαθμούς. Χτυπάτε τα ασπράδια με το αλάτι σε σφιχτή μαρέγκα και προσθέτετε σιγά σιγά την μισή ζάχαρη. Χτυπάτε μέχρι να διαλυθεί εντελώς. Σε ένα άλλο μπωλ χτυπάτε τους κρόκους με την υπόλοιπη ζάχαρη μέχρι να πήξουν και να αφρατέψουν. προσθέτετε στα ασπράδια το 1/3 από την μαρεγκα και ανακατευετε ελαφρά. προσθέτετε και την υπόλοιπη και πάνω από αυτή κοσκινίζετε το αλευρι με το κορν φλάουρ. Προσθέτετε και το τριμμένο αμύγδαλο και ανακατευετε απαλά μέχρι να ενωθούν όλα τα υλικά.

 

Για να κάνετε τα δεντράκια, ζωγραφίστε επάνω σε μαι λαδόκολα κυκλάκια με μια διάμτερο περίπου 14 εκκατοστά. Κόψτε τα και κάντε και μαι τομή στο καθενα απότο κέντρο μέχρι την μία άκρη. Σχηματίστε καπελάκια τα οπόια και θα σταθεροποιήστε με έναν συνδετήρα. Σταθεροποιήστε τα καπελάκια μέσα σε φλυτζανάκια ή και στη θήκη για τα μάφινς. Για να είναι πιο σταθερά, βάλτε από κάτω όσπρια. με την βοήθεια από ένα κορνέ γεμίστε τα καπελάκια με την ζύμη. Μην τα παραγεμίσετε. Αφηστε τουλάχιστον 1 εκκατοστό κενό. Ψήστε τα για περίπου 15 λεπτά στην μεσάια σχάρα.

 

Αφήστε τα να κρυώσουν και αλείψτε τα με λιωμένη κουβερτούρα. Κυλίστε τα αμεσως στο φυστίκι και αφήστε τα να στεγνώσουν. Φτιάξτε το γλάσσο με το χυμό λεομνιού και την άχνη, Βάψτε ένα μέρος κόκκινο και με το κορνεέ κάντε μικρές μπαλίτσες επάνω στα δεντράκια. Βάλτε από το άσπρο γλάσσο από μια κουταλιά σε κάθε κορυφή, πασπαλίστε με μπόλικη άχνη και είστε έτοιμοι!

Κάντε τα δώρο τυλίγοντας τα σε σελοφάν, χρησιμοποιήστε τα στο γιορτινό τραπέζι για ντεκόρ, φάτε τα μόνοι σας!! Σε περιπτωση που σας επιτρέψω να τα φτιάξετε δηλαδή........