Εδώ και κάμποση ώρα κάθομαι και κοιτάζω τον υπολογιστή σκεπτόμενη πως να αρχίσω. Είναι σκληρά αυτά που θα πω και σίγουρα δεν θα αρέσουν σε πολλούς. Μεταξύ μας κιόλας σκασίλα μου. Πράσσα δεν έχω όποτε μπορείτε άνετα να μου κόψετε το νερό από το αυλάκι. Λοιπόν το τελευταίο καιρό παρατήρησα μεγάλες κατινιές και θα σας μαλώσω. Δεν είναι αυτός ο σκοπός του food bloging. Το έχετε καταντήσει τόλμη και γοητεια και ντάλας μαζί! Τι εννοώ; Κάποιοι την έχουν δει πολύ αστέρια επειδη απόκτήσαν ξαφνικά μια le creuset και χέστηκε η φοράδα στο αλώνι, άλλοι πάλι την είδαν ρομπεν των μπλογκοδασών και ξετρυπώνουν κλέφτες και πλαγιάτορες, ίσους και όμοιους με τον Γκουτενμπεργκ, άλλοι κάθονται και βγάζουν λεφτά με τον ιδρώτα αλλωνών και ζητάνε και τα ρέστα ενώ άλλοι πάλι θυμίζουν την παροιμία 2 γάιδαροι μαλώνανε.... κτλπ κτλπ. Και το άλλο...γιατί πρέπει να το πω και αυτό κάποια στιγμή αλλιώς θα με τρώει εις τους αιώνες των άπαντα, βάζουν και καλά διαγωνισμούς με σούπερ ντούπερ δώρα για να τραβήξουν την προσοχή και μετά κάνουν τις πάπιες και δεν έχουν καν λίγη τσίπα να πούν ότι το και το, κάτι έτυχε και αδυνατώ να ανταπεξέλθω κτλπ....Σε αυτούς λέω.....Το νου σας ρεμάλια!!!!!!
Και τώρα πάμε στην σημερινή συνταγή. Θα μπορούσε άετα να είναι για του Αγίου Βαλεντίνου έτσι κόκκινο, γλυκό, αμαρτωλό και νόστιμο όπως είναι. Αντί γι αυτού όμως είναι για του Αγίου.....χαραλάμπους. Κουφό; Η αιτία είναι ότι ξέχασα την γιορτή ενός καλού και αγαπημένου φίλου και ..αν και προσπάθησα μερικές φορές να βρω την γυναίκα του με σκοπό να την πείσω να πάρει το λάθος απάνω της, τελικά δεν την βρήκα γι αυτό και προσπαθώ να εξιλεωθώ κατά αυτό το τρόπο. Η Μπλακ φόρεστ είναι η αγαπημένη του τούρτα και επειδή εγώ ακόμα δεν την καταφέρνω έτσι όπως θα την ήθελα, προτίμησα να κάνω κάνω κάτι καινοτομικό, μιας και από ότι έχω καταλάβει μας αρέσει να τα τσούζουμε κιόλας που και που, και να την σερβίρω σε ποτήρι και σε υγρή μορφή για να κατεβαίνει πιο ευκολα. Φυσικά έχω και άλλες ιδεούλες αλλά αυτή ήταν η πρώτη και η καλύτερη. Θα μπορούσε άνετα να σερβιριστεί σαν απεριτίφ, η συνταγή είναι περιπιμπτόντως ήδη στο γραμματοκιβώτιο των βιετκόνγκ, σαν επιδόρπιο, σαν κοκτέιλ, σαν ότι θέλετε! Είναι υπέροχο, ελαφρύ, όχι πολύ γλυκό, όχι πολύ αλκοολικό, αλλά πολύ πολύ ....ρόγιαλ! Η συνταγή και τα υλικά απλά. Απαραίτητο το σιρόπι σοκολάτας που θα κάνετε μόνοι σας! Λετς γκόου.
Σπιτικό σιρόπι σκολάτας
250 μλ νερό
250 γρ. ζάχαρη
2 κουταλιές καλής ποιότητας κακάο
20 γρ. κουβερτούρα με τουλάχιστον 60% κακάο
Βάλτε την ζάχαρη με το νερό να βράσουν για περίπου 10 λεπτά. Κοσκινήστε το κακάο και προσθέστε το ανακατευοντας συνεχώς με το σύρμα. Βράστε για επιπλέον 3-4 λεπτά. Αφαιρέστε από την εστία και προσθέστε την τριμμένη κουβερτούρα. Ανακατώστε καλά να λιώσει, περάστε το από σουρωτήρι και γεμίστε αμέσως ένα καθαρό μπουκάλι. Διατηρήστε το σε θερμοκρασία δωματίου καλα σφραγισμένο. Χρησιμοποιήστε το σε παγωτά, σε κρέμες, στα Pancakes σας ή όπου αλλού θέλετε. Ίσως με λίγη προσωπική αυτοταπεινωση να ταιριάζει και στις φακές σας.......
Black Forest σε ποτήρι
Για 1 ποτήρι
100 μλ φυσικό χυμό κεράσι
2 κουταλιές λικέρ κεράσι
2 κουταλιές σιρόπι σοκολάτας
100 μλ κρέμα γάλακτος
1 κουταλάκι άχνη
λίγη βανίλια
ένα κερασάκι μαρασκίνο ή αμαρένα
λίγη κουβερτούρα τριμμένη
Βάλτ το χυμό να βράσει Αφαιρ΄στο τον από την εστία και προσθέστε αμέσως το λικερ και το σιρόπι. Ανακατέψτε καλά και γεμίστε με ααυτό ενα ποτήρι της αρεσκείας σας. Χτυπήστε την κρέμα με την άχνη και την βανίλια σε σφιχτή σαντιγύ και προσθέστε στην με ένα κορνέ με ίσια μύτη ή με ένα μεγάλο κουτάλι προσεκτικά πάνω στο χυμό. Περιχύστε με λίγο σιρόπι σοκολάτας, πασπαλίστε την τριμμένη κουβερτούρα, προσθέστε και το κερασάκι και απολαυστε!!!!! Σερβίρετε το με κουταλάκι, με καλαμάκι ή με πουράκια σοκολάτας.......
Ματς Μουτς!