Tuesday, May 24, 2011

SANI GOURMET 2011 και άλλα μοντέρνα παραμύθια........

Όσοι περιμένετε να διαβάσετε σήμερα συνταγές δικές μου, είστε γελασμένοι. Σήμερα θα διευρύνω τους γαστριμαργικους σας ορίζοντες, οχι με τον συνηθισμένο τρόπο που ξέρατε μέχρι τώρα, αλλά μέσα από μια μοναδική εμπειρία που έζησα τις τελευταίες ημέρες ως μία νέα Σταχτοπούτα (όπου Σταχτοπούτα βάλτε μία πτωχή και άσημη μπλογκερ, και όπου νεράιδα την Κα Γεωργία Δώδου, υπευθυνη επικοινωνίας του Σάνι). Όσο για το Πρίγκηπα, αυτόν τον έχω καβατζώσει εδώ και χρόνια.....

DSC00086

5 υπέροχες ημέρες είχα την τύχη να μείνω στο Sani Resort στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής για να παρακολουθήσω από κοντά ΤΟ γαστρονομικό φανόμενο της χρονιάς, το Sani Gourmet 2011. 14 καταξιωμένοι Έλληνες Σεφ από Ελλάδα και απο το εξωτερικό μαγείρευαν 10 ολόκληρες ημέρες στα 5 διαφορετικά εστιατόρια του Σάνι. Εγώ είχα την τύχη να φάω σε 2 από αυτά. Πολλές φορές. Πριν όμως σας μιλήσω για τα μενού θα ήθελα να πω δύο λόγια  για το Σάνι ως σύνολο. Και έδώ ακριβώς αλάζουμε παραμύθι. Διότι με το που πάτησα το ποδαράκι μου στο Σάνι και αντίκρυσα το απέραντο πράσινο, τα μικρά πανέμορφα σπιτάκια αισθάνθηκα σαν μία καινούργια emancipated Frances Houseman ακα baby η οποία θα πέρνούσε τις ημέρες τις όχι παίζοντας σκραμπλ και μαθαίνοντας pachanga αλλά κάνοντας γιόγκα και water ski και θα σερβιριζόταν από φοιτητές, μπορεί όχι του Oxford University, αλλά σε κάθε περίπτωση της Μόσχας και του Βουκουρεστίου ενώ τα βράδια δειπνούσε με μια πιο γοητευτική και αθλητική έκδοση του Max Kellermann. Ζηλεψατε ή να συνεχίσω;

IMG_5084

DSC00051 IMG_5028

Το Σάνι είναι αυτό που περιμένει ο καθένας από ένα Family Hotel. Καταπληκτικά δωμάτια, υπέροχο σέρβις, φανταστικό φαγητό, πεντακάθαρες παραλίες και δεκάδες προγράμματα για παιδιά αποδεικνύοντας έτσι ότι τα οικογενειακά ξενοδοχεία είναι και πάλι της μόδας.

Όσον αφορά το φεστιβαλ τώρα. Πολλά ήταν τα ονόματα των Σεφ στο πρόγραμμα αλλά εξαιτίας της σύντομης παραμονής μου δεν είχα την ευκαιρία να τους γνωρίσω όλους. Αυτά όμως που είχα την τύχη να δοκιμάσω ήταν υπέρ αρκετά ώστε να σχηματισω μια άποψη του τι εστί Σάνι Γκουρμέ.

Το πρωτο βράδυ της παραμονης μου στο Σάνι ήμουν καλεσμένη από τον συνδιοκτήτη του ξενοδοχείου, τον Κύριο Ζησιάδη, -μεγάλη η χάρη μου-στο ουζερί του ξενοδοχείου, όπου και θα τρώγαμε μαμαδίστικα φαγητά, από την κατα τα άλλα γλυκύτατη Κατερίνα Σύρου η οποία μαγειρευει σε ένα εληνινικό εστιατόριο στην Κολωνία. Από τα διάφορα πιάτα που έφαγα από τα χεράκια της φοβερη εντυπωση μου κανε το επίδόρπιο, το οποίο ήταν κυδωνι βρασμένο σε γλυκό κρασί και ζάχαρη και σερβιρισμένο με αφρό γιαουρτιού. Ένα όνειρο στην κυριολεξία και κάτι το διαφορετικο από το κλασσικό γλυκό του κουταλιού που κόντευε να μου βγει σαν παιδί απο τα αυτιά! Εκτός εποχής μεν αλλα όνειρο. Και τ΄ψρα που το σκέφτομαι απορώ που βρήκε κυδώνια μέσσττσο κατακαλόκαιρο!  Δυστυχώς ο ενθουσιασμός μου δεν επικράτσηε και στα υπόλιπα πιάτα τα οποία ήταν κατά τρην γνώμη μου κάτι παραπάνω από συνηθισμένα. Συγκεκριμένα η κόκκινη σόζε της που χρησιμοποίησε σε όλα σχεδόν τα πιάτα της κάποια στιγμή με μπούχτησε. Καλό λόγο επίσης δεν θα μπορέσω να πω και για τα βλήτα σαγανάκι τα οποία τους περισσότερους ξετρέλαναν ενώ εμένα μου θύμησαν γέμιση σπανακόπιτας. To highlight της βραδιάς ήταν  οι μπύρες που συνοδέψαν όλα μα όλα τα πιάτα. Τόση μπύρα δεν έχω πιει ούτε στο Oktoberfest. Αφου την άλλη μέρα στην παραλία , οι πόροι του κορμιού μου δεν ίδρωναν αλλά ρευαν ζύθο!

IMG_4982

IMG_3318

Την δευτερη βραδιά ειμασταν καλεσμένοι στο Εστιατόριο Τομάτα στην Μαρίνα του Σάνι, όπου μαγείρευε ο υπέροχος κατα την γνώμη μου Κύριος Καραμολέγκος. Όλο το μενού φαινόταν πολλά υποσχόμενο και δεν μας απογοήτευσε-σχεδόν-καθόλου. Τόλμησα λοιπόν και δοκίμασα κανπιστό σκουμπρί το οποίο ήταν αρκετα καλό, ειδικά σε συνδιασμό με το γλυκό ντοματάκι,( αλλά πολύ κατα την γνώμη μου με αποτέλεσμα η ...σκουμπρίλα κάποια στιγμή να σε μπουκώνει) ταρταρ από λαυράκι με το οποίο, αν και ειχα αρχικά τους ενδοιασμούς μου μιας και το sushi δεν είναι και τόσο του γούστου μου, ξε-τρε-λά-θη-κα, κεφτεδακια απο φάβα, κάπως στεγνά εώς φρυγανιστά αλλά χάρη στα φανταστικά σπιτικά aioli κέρδιζαν σε γευση, σαγανάκι από γαρίδες και φέτα-ΟΝΕΙΡΟ, σουβλάκι (καλαμακι για τους αθηναίους) αρνίσιο, μαριναρισμένο σε μελάσα ροδιού-ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ, και τέλος ένα παγωτό με πιπέρι σετσουαν το οποίο, Ωιμέ, μου μυρισε αυγό και δεν το άγγιξα αλλά ευτυχώς ήρθε και επανόρθωσε με μια καταπληκτική μους σοκολάτας αλλιώς αλοίμονο του!!! Τα κρασιά με τα οποία συνοδευσαμε τα φαγητά μας εκείνο το βράδυ ήταν αρκετα καλά εως εξαιρετικά με το αγαπημένο της βραδιάς το 4 Λίμνες από το κτήμα του Κυρ Γιάννη.

IMG_5036

IMG_3181 IMG_3109

Το τρίτο βράδυ, και ενώ κρατιόμασταν με νύχια και με δόντια για να μην ορμήξουμε στον πραγματικά ατελείωτο βραδυνό μπουφέ του ξενοδοχείου, φάγαμε και πάλι στο Τομάτα, αυτή τη φορά όμως με Σεφ τον γλυκύτατο Κύριο Δημητριάδη. Και ενώ το πρώτο πιάτο σύμφωνα με την κάρτα ήταν μια μαγιονέζα αχινου, εμείς σερβιριστήκαμε ένα καρπάτσιο χταποδιού. Και ενώ προσπαθούσαμε να συνδεθούμε με το WIFI του ξεενοδοχέιου για να βρούμε καμιά φωτογραφία αχινου με πλοκάμια και βεντούζες, ο υπέροχος βοηθός  του Κυριου Δημητριάδη, και ανερχόμενος αστεράτος σεφ, είμαι σίγουρη γι αυτό, Μοντεχρήστος Κάστρος, μας ενημέρωσε ότι το καρπάτσιο είναι πιάτο-σουρπράιζ. Και έτσι ησυχάσαμε. Το καρπατσιο αν και πολύ ωραίο σαν εμφάνιση μου φάνηκε ότι του λείπει κάτι. Ίσως ένα τικ λεμόνι ή αλάτι. Το δευτερο πιάτο ήταν μια μαγιονέζα αχινού, χωρίς πλοκάμια και βεντούζες, αλλά με καραβίδες. Οι καραβίδες τέλειες, η μαγιονέζα όμως μετά την τρίτη κουταλια παρααχίνιζε κατά την γνώμη μου!

IMG_3795 IMG_3780

Το τριτο πιάτο ήταν ένας συνδιασμός από λαχανικά , μάραθο και σπανάκι, καθώς και ένα λεπτο φύλλο απο μελάνι σουπιάς. Καταπληκτική εμφάνιση σαν πιάτο αλλά και σαν γευση κάτι το εντελώς διαφορετικό και πρωτόγνωρο! Το τέταρτο πιάτο πάλι, κότσι αρνιού μαγειρεμένο αργά και χωρις πολλά πολλά, με απογοήτευσε ελαφρώς . Αν και φοβερά ζουμερό και μαλακό ήταν τεράστιο και δυστυχώς κάπως φτχώ σαν γευση. Πο πατάτες δε που το συνόδευαν ήταν τριες το σύνολό και δραματικά λίγες για ένα τόσο μεγάλο κομμάτι κρέας. Το πιάτο δε σα σύνολο φαινόταν εντελώς παράταιρο σε σύγκριση με τα προηγούμενα του.  Ευτυχώς όμως μας αποζημίωσαν τα γλυκά του. Αν και ο ίδιος προτιμάει την μαγειρική από την ζαχαροπλαστική, εγώ είμαι της άποψης ότι το δευτερο του πάει καλύτερα! Η άποψη μου αυτλη ενισχύθηκε από  το καταπληκτκό σορμπέ που μας σέρβιρε, και ας έγραφε παγωτό, ενα ακόμα πιο υπέροχο ταρτάκι με γιαούρτι και καραμελωμένα ροδάκινα το οποίο είχε σαν βάση παστέλι, τι πρωτότυπο, και ενα επιπλέον πιάτο με Mashmellow από κασίς, κύβους από ελληνικό καφέ, καθώς και ξηρού; καρπόύς τυλιγμένους σε λευκή σοκολάτα τα οποία και συνοδευτήκαν από ένα λικέρ μαστίχας! Απλά υπέροχα!!!

Από κρασιά μας άρεσε πολύ το Άβατον από το κτήμα Γεροβασιλείου το οποίο και εχει και δυνατότητα παλαίωσης εώς και 20 χρόνια, αλλά και το λικέρ μαστίχας το οποίο έκτοτε έχει πάρει μόνιμη θέση στην κάβα μου.

IMG_5039

Την τελευταία βραδιά στο φεστιβαλ προτίμησα να την περάσω και πάλι στον Κύριο Δημητριάδη, επιλέγοντας την παρέα της Sugar Buzz και της Δάφνης Καραπιπέρη, αντί αυτης του κυρίου Μπαξεβάνη στο διπλανό μαγαζί. Ο Νίκος σα να το ξερε, επέλεξε να μείνει το βράδυ στο ξενοδοχειο και να πάρει τον μπουφέ εκεί παραμάζωμα ενώ τα βλασταράκια μας τα πρόσεχε μια οπτασία από το Βελιγράδι με την οποία ευχαριστως θα με αλάζαν, αρκεί να τους το ζητούσε. Και ο Νίκος, ειμαι σίγουρη, το ίδιο.

Συμπέρασμα: Το Sani Gourmet είναι κάτι που αξίζει κανείς να επισκεφτεί έστω και για δύο ημέρες. Το Sani Resort για περισσότερες. Και ακόμα καλύτερα...Για πάντα!!!!! Κατα την γνώμη μου οι πρώτες ημέρες του φεστιβαλ είναι και οι καλύτερες εφόσον στην έναρξη παίζουν και άλλα events τα οποία και αξίζει κανείς να ζήσει απο κοντά όπως το Barbecue Party κτλπ.   Εκεί πέρα του ότι θα έχετε την ευκαιρία να γνωρίσετε όλους του μάγειρες από κοντά, και να πάρετε και μαι μικρή γευση του τι θα δοκιμάσετε τις επόμενες ημέρες, θα κάνετε και σημαντικά και ενδιαφέροντα κονέ. Αν σας ενδιαφέρει δηλαδή.  Επίσης μην ξεχάσετε σε καμία περίπτωση να επισκεφτειτε το ΕΡΓΟΝ ενα καταπληκτικό μαγαζάκι στο οποίο μπορεί να μην βρείτε προσούτο Πάρμας αλλά θα βρείτε ενα εξίσου καλό προσούτο Δράμας!! Αν σας φέρει λοιπόν ο δρόμος σας προς τα εκεί μην παραλείψετε να ρίξετε και εκεί ματιά.

IMG_5042 IMG_5046 IMG_5048

Σας κουρασα: Λίγο; Πολύ; Θα το ξεπεράσετε; Το ελπίζω..... Γιατί το συγκκριμένο ποστ θα σας κρατήσει συντροφια μέχρι να τελειώσω με την μετακόμιση.......

Σας φιλώ πολύ

IMG_5087

Tuesday, May 10, 2011

Focaccia (με ζύμη από πατάτες) με καραμελωμένα ντοματάκια και μανούρι

 

IMG_4915

Δεν ξέρω πως τα καταφέρνω κάθε φορά και αργώ τόσο να ανεβάσω ποστ. Ενώ λέω ότι θα ανεβάζω ανά 3 μέρες και καλά, τελικά κλείνω 2 εβδομάδες και ακόμα τίποτα.... Δεν είναι θέμα βαρεμάρας, απλά για να τελειώσω ένα ποστ θέλω 3 ώρες μέσα στο νερό. Η λύση θα ήταν να γράφω λιγότερα από τα προσωπικά μου και περισσότερα από τα μαγειρικά μου. Δεν μπορώ όμως να μην συζητώ καποια πράγματα μαζί σας. Η ώρα του φαγητού για μας είναι η ώρα που θα τεθούν όλα τα προβήματα και τα πράγματα που μας απασχολούν επί τάπητος. Ποιο το καλύτερο μέρος λοιπόν να εξιστορήσει κάποιος τα ψυχολογικά του αν όχι σε ένα μπλογκ μαγειρικής; Και είναι και τζάμπα.  Αυτο το καιρό λοιπόν με απασχολούν πολλά. Η επικείμενη μετακόμιση, σε ποιο σχολείο θα πρέπει να πάει η Χριστίνα, κάποιες επαγγελματικές αλλαγές.κτλπ κτλπ..Και σαν μην εφταναν όλα αυτά, ήρθε να προστεθεί και ενα ακόμα πρόβλημα. Aυτό των αλλωνών με την ηλικία μου. Έλεος!!! Πρίν από 2 μήνες έκλεισα, τα 32 , νομίζω, αν και δεν ειμαι εντελώς σίγουρη. Μετά τα 30 έπαψα να μετράω. Μέχρι τώρα δεν εμ απασχόλησε ποτέ πως με βλέπουν οι άλλοι τώρα που δεν είμαι πλέον στο άνθος της ηλικίας μου.....Οκ μπορεί να μην είμαι πλέον πιπίνι αλλά σίγουρα δεν είμαι σταφίδα. οι υπόλοιποι όμως με βλέπουν με άλλο μάτι.........Τι εννοώ; Το Σάββατο ο Νίκος θα έλειπε εκτός. Για να μην καθήσουμε μέσα και πάει ο καλός καιρός χαμένος, αποφασίσαμε να πάμε στο σπίτι της κολητής μου που χει ένα στρέμμα κήπο, ότι πρέπει για να βάλει κανέις μποστάνι, δώ το καρπούζι πάει 4 ευρώ το κιλό, για να κάνουμε μπάρμπεκιου. Φυσικά είχα τη φαεινή ιδεά να πάω με το μετρό, έτσι για να μυρίσουμε λίγη τσαγκίλα και να μπλεχτούμε τους κοινους θνητούς, φορτωμένη με 2 κούτσικα και 3 κιλά λουκάνικα. Χωριάτικα.  Μέχρι εκεί όλα καλα. Φάγαμε , ήπιαμε, λιαστήκαμε.... Οταν αποφάσισα να πάρω το δρόμο του γυρισμού, ο 24χρόνος γιος της μου φαγε τα αυτιά να με πάει με το καινούργιο του αμάξι διότι όπως είπε "Δεν είναι δυνατόν να σε αφήσω να πας με 2 κούτσικα με το μετρό σπίτι. Σε ξέρω από τότε που ήμουν σαν την Χριστίνα. Για μένα είσαι........σα δευτερη μάνα μου!!!!!!! " ΝΤΟΙΝΓΚ εγώ που μέχρι τότε νόμιζα ότι φαίνομαι πιπίνι και κορμάρα και είμαι το όνειρο κάθε ανδρός και κάθε Σαντάνας και Αριζόνας μαζί!!!! Οι γκλίδες και οι γκρεισανατομίδες με ποιάνουν. Λέω δεν πειράζει, έκατσε πολύ στον ήλιο το καυμένο και γινε το μυαλουδάκι του πίνα κολάδα... Σίγουρα το εννοεί καλά. Αδερφή του θα ήθελε να πει...Το κωλόπαιδο. Στο δρόμο για το σπίτι, σταματάει στο φανάρι για να κάνει καμάκι,  στην γκόμενα του διπλανού αμαξιού. Αυτή κοιτάει πρώτα εμένα, και μετά αγριοκοίτάει αυτόν. "Ψάρωσε μου λέει γιατί νομίζει ότι ειμαι με την μάνα μου....." Ντόινγ Ντόινγκ εγώ!! Πήγα σπίτι με την καρδια περιβόλι. Μα είναι δυνατόν να με θεωρούν ta 24χρονα με μόλις 32 χρονών γριά; Βρε λές τα πιπίνια στο μετρό, να με κοιτάνε όχι γιατί με λιγουρευονται αλλά γιατί θέλουν να μου προσφέρουν την θέση τους; Ακόμη και η Χριστίνα που με έποιασε τις προάλλες να τραγουδαω πάνω στο καναπέ σαν ένας θυληκός Tομ κρουζ μου είπε ότι άργησα λίγο και ότι είμαι λίγο γριούλα πλεον για να πάω στο Germany´s Idol...... Έχει χάρη που θέλω να την αγριοκοιτάζω και να με ποιάνει αλλιώς θα το χα βαρέσει το μπότοξ. Αυτή τη βδομάδα στο σίτι ντιλ στα 2 το να δώρο. Αυτά. Και είμαι τώρα λίγο ντάουν. Ας φαμε λοιπόν μια πάστα.

IMG_4911

Την συνταγή για την επόμενη Φοκάτσια την είχα δει σε ένα περιοδικό στον παιδίατρο. Δεν θυμάμαι σε ποιο και δεν θυμόμουν ακριβής αναλογίες γιατι μπήκε κόσμος και δεν πρόλαβα να το κλέψω. Θυμάμαι μόνο ότι η αναλογία πατάτας- άλευρου ήταν 2:1. Εγώ αποφάσισα να τα βάλω σε σχεδόν ίσες ποσότητες γιατί ήθελα μια πιο αφράτη έκδοση της φοκάτσιας και γιατί έλπιζα σε μια πιο γεμάτη γευση. Ευτυχώς δεν έγινε....πατάτα και το αποτέλεσμα ήταν απολαυστικότατο. Από πάνω έβαλα κυβάκια μελιτζάνας τα οποία και έψησα λίγο στο φούρνο, μανούρι γιατί μου αρέσει πολύ σαν γεύση μια ςκαι μου θυμίζει το τυρί φέτα που φτιάχννει η μαμά μου πριν το βάλει στην άλμη και καραμελωμένα ντοματάκια. Την συνταγή γαι τα καραμελωμένα ντοματάκια την είχα βρει στο ιντερνετ στην σελίδα του Schuhbeck από το βιβλίο του οποίου μαγειρευω συχνά πυκνα. Φυσικά όλα αυτά είναι προεραιτικά και τα μπορεί κανεις να τα αλάξει σύμφωνα με τα γούστα του και την όρεξη του. Ακόμη και σκέτη δηλαδή να την φάτε είμαι σίγουρη ότι θα σας ενθουσιάσει.

 

Πάμε στην συνταγή;

Ζύμη φοκάτσιας με πατάτες (Για 2 λαμαρίνες φούρνου)

500 γρ. αλευρι δυνατό

500 γρ. πατάτες

25 γρ. μαγιά φρέσκια

200 γρ. γάλα

1 κουταλάκι ζάχαρη

2 κουταλάκια αλάτι

4 κουταλιές ελαιόλαδο

 

Βάλτε τις πατάτες να βράσουν. Στραγίξτε τις και αφήστε τις για λίγο να κρυωσουν. Ξεφλουδίστε τις και πατήστε της με ένα πιρούνι ή περάστε τις από την ιδική πρέσσα για πουρε. Μην τις βάλετε στο μπλέντερ. Θα γίνουν κόλα. Ανακατέψτε τις με τα 150 γρ. γάλα ώστε να πέσει η θερμοκρασία τους για να μην χαλάδιε η μαγιά. Στα υπόλοιπα 50 μλ γάλα διαλύστε την μαγια. Προσθέστετα με τα υπόλοιπα υικά στο αλευρι και ζυμώστε τα, καλυτερα σε κουζίνομηχανή, μέχρινα γίνει μια ομοιογενής ζύμη. Σκεπάστη τη και αφήστε να φουσκώσει για πέριπου 1,5 ώρες. Μοιράστε την σε δύο ίσα μέρη. με λαδωμένα χεράκια ανοίξτε την στο μέγεθος της λαμαρίνας. Αν δεν βάλετε λαδόκολα, αλείψτε την λαμαρίνα με 2 κουταλιές λάδι. Πασπαλίστε την με την γέμιση της αρεσκείας σας. Αφήστε τη να φουσκώσει για άλλα 20 με 30 λεπτά και ψήστ την σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς, πάνω-κάτω και ποτέ στον αέρα, στην προτελευτία σκάλα του φούρνου για περίπου 20 λεπτά. Την υπόλοιπη ζυμη φυλάξτ την κλεισμένη αεροστεγώς στο ψυγείο για 3 ημέρες. Η στην κατάψυξη μέχριναα την ξαναχρειαστείτε. Φ΄ρτε την ξανά σε θερμοκρασία δωματίου ανοίξτε την και χρησιμοποιήστε την όπως παραπάνω.

Αν θέλετε μπορειτε να προσθέσετε στην ζλυμη σκόρδο σε σκόνη η κρέμα σκόρδου από σκόρδα τα οποία έχετε ψήσει πριν , μαζί με τις φλούδες, στο φούρνο. Απλά προσθέτε το περιεχόμενο τους στα υπόλοιπα υλικά και ζυμώστε το μαζί με αυτά. Δίνει μια πολύ ιδιαέτερη νότα, γέυση και άρωμα!

IMG_4914

Καραμελωμένα Ντοματάκια

250 γρ. ντοματίνια

3 κουταλιές άχνη

3 κουταλιές αλάτι

μερικά κλωναράκια θυμάρι

2 σκελίδες σκόρδο σε φέτες

4 κουταλιές ελαιόλαδο

 

Κόψτε τα ντοματάκια στην μέση και τοποθετήστε τα σε μια λαδόκολα με την κομμένη πλευρά προς τα πάνω. Βάλτε ενδιάμεσα τις φέτς σκορδου και πασπαλίστε τα με την σειρά με ελαιόλαδο, αλάτι, άχνη και τέλος με το θυμάρι. Ψήστε τα για περίπου 1,5 με 2 ώρες στην μεσαία σκάλα του φούρνου στους 100 βαθμούς. Χρησιμοποιήστε τα στις μακαρονάδες σας, στο ψωμάκι σας, στις πίτσες και στις πίτες σας η σε βαζάκι με ελαιόλαδο, τυράκι και άλλα μυρωδικά. Η συνταγή γι αυτό ακολουθεί.

Εγω τις έβαλα πάνω από την φοκάτσια μαζί με άλλα λαχανικά και τυράκια, τα πασπάλισα με μπόλικη ρίγανη, λάδι, και σκελίδες σκόρδου και τα έφαγα με μπόοοοοοοοοοοοοοοοοολικη μπύρα. Χικ!

Επειδή μετακομίζω θα λείψω για λίγο διάστημα. Οι του Μονάχου να ξέρετε ότι στις 28 αρχίζουμε......... ξέρετε που μένω και ξέρω που μένετε έτσι και δεν φανείτε.... μου χαχαχαχαχα!!

Sunday, May 1, 2011

Apple Crumble/Υπέροχο Κραμπλ με μήλα στο βαζάκι και μία νέα σάλτσα βανίλιας

 

Καλησπέρα, καλο μήνα και χρόνια πολλά!!! Και φυσικά χρόνια πολλά στους Θωμάδες και στις ....Θωμαίδες;;;

Πολλές οι μέρες της απουσίας μου αλλά είχα άδεια, και καλά , και είπα να κάνω ένα διάλειμα από όλα.

Crumble με μήλα

 

Πρίν να αρχίσω να σας λέω τα δικά μου θα ήθέλα να κάνω μια μικρή ανακοίνωση για ένα καταπληκτικό, κατά την άποψη μου, γεγονός, το οποίο θα λάβει χωρα τις επόμενες ημέρες στην Βόρεια Ελλάδα. Αν και έχω αποφασίσει συνειδητά να μην κάνω διαφημίσεις στο μπλογκ μου εφόσον το διατηρώ καθαρά από αγάπη προς το αντικείμενο, το συγκριμένο γεγονός το βρήκα τόσο ενδιαφέρον ώστε  αποφάσισα όχι μόνο να γράψω μερικά λόγια γι αυτό αλλά και να μαζεψω κάποιες πληροφορίες γύρω από αυτό σε ένα ξεχωριστό μέρος στο μπλογκ μου. Πρόκειται για ΤΟ  Φεστιβάλ φαγητού γνωστό και ως SANI Gourmet το οποίο διοργανώνεται κάθε χρόνο από και στο ξενοδοχείο Sani Resort στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής. Και ενώ πέρισυ είχαν μάγειρες από όλο το κόσμο μεταξύ των οποίων και την αγαπημένη μου Cornelia Poletto , φέτος αποφασίσαν να το κανουν καθαρά ελληνικό καλώντας 14 καταξιωμένους Έλληνες μάγειρες, δύο εκ των οποίων με ένα αστέρι Michelin στο τσεπάκι τους,  για να αναδείξουν την ελληνική κουζίνα. Από τις 13 λοιπόν Μαίου εώς και τις 22 Μαίου θα μαγειρέψουν για σας καταξιωμένοι δεξιοτέχνες της γαστρονομίας όπως ο Θοδωρής Κυριακού, ο Γιάννης Μπαξεβάνης, ο Γιάννης Λουκάκος, ο Χριστόφορος Πέσκιας αλλά και η συμπατριώτισα μου, τώρα, Κατερίνα Σύρου και άλλοι. Όσοι λοιπόν μένετε Βόρεια Ελλάδα ή θέλετε να κάνετε διακοπές σε ένα μοναδικό μέρος όπου θα ζήσετε μια μοναδική γαστριμαργική εμπειρία, δεν έχετε παρά να πάτε στο Sani Resort.  Λόγω του ότι είναι ακόμα Low Season, οι τιμές είναι ιδιαίτερα λογικές ενώ η φύλαξη παιδιών σχεδόν όλο το 24ωρο με ένα σωρό προγράμμτα για τα μικρά σας διαμαντάκια, το κάνει ακόμα πιο ελκυστικό.

Περισσότερες πληροφορίες σας έχω εδώ, όσον αφορά το πρόγραμμα ή μπορείτε να περιηγηθείτε κατευθείαν στην σελίδα του Σάνι πατώντας εδώ .

 Κραμπλ Crumble

Και πάμε τώρα στο σημερινό γλυκάκι μας. Πρόκειται για ένα απίστευτο κραμπλ με μήλα το οποίο έγινε λίγο πολύ εξ ανάγκης μιας και τα μήλα στην φρουτιέρα μας δεν φαινόταν και πολύ υγειείς. Κραμπλ είχα ξανακάνει και στο παρελθόν με φρούτα του δάασους και ήδη εκεί είχα ενθουσιαστεί με το συγκεκριμένο είδος γλυκού. Μεταξύ μας μέχρι τότε νόμιζα ότι δεν είναι και τίποτα το ιδιαίτερο. Μερικά φρούτα ψημένα και από πάνω μερικά στροιζελ. Σιγά τα ωά. Φυσικά όταν το δοκίμασα αναγκάστηκα να ανακαλέσω όσα είχα σκεφτει και πει, καταστώντας το μ.εχρι σήμερα στους πλέον αγαπημένους τρόπους ανακυκλωσης φρούτων που έχουν χάσει την πρώτη τους φρεσκάδα. Φυσικά αυτό δεν σημάινει ότι δεν το φτιάχνω και με φρέσκα φρούτα. Προς θεού.

Ο τρόπος παρασκευής του πανευκόλος όπως και την προηγούμενη φορά. Απλά στα στροίζελ αναγάστηκα να μειώσω από την μία την ποσότητα του βουτύρου εξ αναγκης και αυτή της ζάχαρης λόγω του ότι τα μήλα ήταν ήδη πολύ γλυκά. Επίσης αποφάσια να το συνοδέψω με την σπιτική σάλτσα Βανίλιας την οποία και διαφοροποίησα επίσης ελαφρά λόγω έλειψης κορν φλάουρ αλλά και γιατι μου αρέσει να πειραματιζομαι. Σαν γέυση νομίζω ότι μου άρεσε πολύ πιο πολύ από ότι η πρώτη οπότε και λέω να την καθιερώσω. Επίσης αυτή τη φορά διάλεξα να κάνω το κράμπλ σε ατομικά βαζάκια μιας και θα τα παίρνα μαζί στην εξοχή για το ψήσιμο του Πάσχα.

Πάμε;

Crumble με μήλα και σάλτσα Βανίλιας σε βαζάκι

Για το Crumble (Για 6 βαζάκια με χωρητικότητα 150-200 μλ)

1 κιλό ξυνόμήλα καθαρισμενα και κομμένα σε κυβάκια

το χυμό από μισό λεμόνι

4 κουταλιές μάυρη κατά προτίμηση ζάχαρη

1 κουταλάκι κανέλα

μισή χούφτα σταφιδες

 

120 γρ. βούτυρο

120 γρ. μάυρη ζάχαρη

150 γρ. αλευρι

100 γρ. αμύγδαλα φιλέ

λίγη βανίλια

βούτυρο για τα βαζάκια

 

Βουτυρώστε τα φορμάκια. Ανακατέψτε τα μήλα με το χυμό λεμονιού, τις σταφίδες, την ζάχαρη και την κανέλα και μοιράστε τα στα φορμάκια. Σε ένα μπωλ ανακατέψτε με τα χεράκια σας τα υλικά για τα στροιζελ. Τρίψτε τα μέχρι να σχηματιστούν χοντρά τρίμματα. Μην το παρακάνετε γιατί το βούτυρο θα λιώσει και θα χετε μια ζυμη την ό΄ποία στο συγκερκιμένο γλυκό δεν χρειαζόμαστε.

Μοιράστε τα ψίχουλα πάνω από τα μήλα. Ψήστε τα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 20 περιπου λεπτά στην μεσαία σκάρα. Βγάλτε τα και αφήστε τα να κρυώσουν ελαφρά πριν τα σερβίρετε με την σάλτσα βανίλιας η ακόμα και με παγωτό βανίλια. Είναι νόστιμα ζεστά και κρύα.

 

Κραμπλ με μήλα Apple Crumble

Για την σπιτική σάλτσα βανίλιας χωρίς κορν φλάουρ

125 μλ γάλα

125 μλ κρέμα γάλακτος

1 ξυλάκι βανίλιας

3 κρόκους

3 κουταλιές ζάχαρη

 

Η παρασκευή είναι η ίδια όπως και τη τελευταία φορά. Βάλτε το γάλα με την κρέμα σε ένα κατσαρολάκι. Σχίστε την βανίλια κατα μήκος στην μέση, αφαιρεστε το εσωτερικό της. και προσθέστε και τα δυο στο γάλα. Βάλτε τα να παρουν μια βράση.

Παράλληλα, σε ένα άλλο σκευος, αναμείξτε την ζαχαρη με τους κρόκους με το συρμα η τον αυγοδάρτη μέχρι να αποκτήσουν μια κρεμώδη υφή. προσθέστε σε αυτά το καυτό γαλα και ανακατέψτε γρήγορα και καλά. Βάλτε το μείγμα πάνω σε μπεν μαρί και ανακέψτε μέχρι να αποκτήσει μαι κρεμώδης υφή (περίπου 5 λεπτά). Αν έχετε θερμόμετρο, μέχρι να φτάσει τους 80 βαθμούς κελσίου περιπου. Περάστε το μείγμα από σίτα ώστε να αποκτήσει μια πιο λεία υφή και να μείνουν τυχόν κομματάκια αυγού και σερβίρετε την με τα γλυκά σας.

Ευκολάκι έτσι;

σας φιλώ πολύ

Related Posts with Thumbnails